به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، عشق به قرآن در باور تمام مسلمانان میجوشد؛ چه افرادی که سواد خواندن قرآن دارند و چه افرادی که دوست دارند قرآن را بشنوند. به هر خانه مسلمانی قدم میگذاری حداقل یک جلد قرآن کریم روی طاقچه قرار گرفته است. قرآنهایی که هر روز تلاوت میشوند و قرآنهایی که روزها بدون قاری میمانند.
امروز با وجود چاپهای بیشمار و مصاحف متعدد از قرآن کریم، شنیدن خاطره آزادگان دفاع مقدس که با سختی به تلاوت قرآن میپرداختند، بسیار عجیب و شنیدنی است. آزادگانی که به صف میایستادند تا نوبت قرآنشان بشود. افرادی که نیمههای شب از خواب بلند برمیخاستند تا نوبت قرآنشان را از دست ندهند. روایت واقعی یک آسایشگاه 100 نفره و یک جلد قرآن کریم.
سیدبشیر ذاکری، یکی از آزادگان دفاع مقدس از سلطانآباد شهرستان خوشاب است که 1200 روز از ایام جوانیش را در اسارت بعثیهای عراقی گذرانده است. وی در گفتوگو با خبرنگار نبأ از خاطراتش گفت: اوایل قرآن خیلی خوب یاد نداشتم ولی با کمک اسرای ایرانی در اردوگاهی نزدیک بغداد آنرا بهخوبی یاد گرفتم.
وی افزود: یک آسایشگاه 100 نفر در آسایشگاه بودیم برای اینکه تمام افراد متقاضی بتوانند از کلام خدا فیض ببرند به 10 گروه 10 نفره تقسیم شدیم وهر گروه میتوانست 200 دقیقه قرآن داشته باشد و سهم داشتن قرآن برای هر نفر 20 دقیقه میشد.
این آزاده در بیان نحوه تقسیم مدت زمان قرائت قرآن تصریح کرد: شبها 2 نفر نگهبان بودیم و نفر سوم بیدار میشد ودر گوشه آسایشگاه زیر پنجره مینشست و به دور از چشم مأموران عراقی قرآن تلاوت میکرد و زمانی که نوبتش تمام میشد به نفر بعدی قرآن را منتقل میکرد.
وی گفت: شبها به دلیل شیفت شب 30 دقیقه میتوانستیم از کلام خدا بهره ببریم و چه قدر لذت بخش بود آن لحظهها. تا زمانی که در آنجا بودیم قرآن مجید هیچ وقت روی زمین قرار نگرفت.