کد خبر: 3008617
تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۵:۴۶

عید یعنی تحول زمین و زمان؛ آمین بگو و آغاز کن که خدا نزدیک است

گروه جامعه: بعضی توبه‌ها، بعصی دعاها و برخی اعمال موجب می‌شود خداوند تمام گذشته انسان را ببخشد و انسان گویی تازه متولد شده، بی‌گنا بتواند از نو آغاز کند؛ دعا کن، توبه کن و آغاز کن که خدا نزدیک‌ترین است.

برای بسیاری از ماها، مهم‌ترین روز فرداست؛ فردا است که قرار است همه چیز از نو آغاز شود، فردا است که قرار است آدم دیگری شویم و شروع کنیم. اما برای خیلی از ماها فردا هرگز نمی‌آید و فقط امروز است که مدام تکرار می‌شود. شاید برای این گروه از آدم‌ها تحولی بزرگ‌تر نیاز باشد تا دوباره از نو آغاز کنند.

عید نوروز یعنی تحول زمین و زمان یعنی یک فرصت برای یک آغاز واقعی. همه گیاهان پوسته سخت خود را می شکافند و شکوفا می‌شوند؛ ما آدم‌ها هم می‌توانیم عید را بهانه‌ای برای شکافتن پوسته گناهانمان قرار دهیم.

می‌توانیم تصمیم بگیریم همپا با آفرینش از نو آغاز کنیم. با خدایمان، با بنده‌های خدایمان و با خودمان مهربان‌تر باشیم. می‌توانیم قلب‌هایمان را آرام آرام، آرام کنیم بدون کینه و نفرت و بغض و گناه.
می‌توانیم از همین لحظه که خداوند سال جدید را تحویلمان می‌دهد، تمام بدی‌ها را تحویل شیطان دهیم، ایمانمان را پس بگیریم و شروع کنیم به مسلمانی.

چه به غفلت گذشت همه آن لحظه‌ها و ثانیه‌هایی که بی یاد تو بود

دستتان را بگذارید روی گردنتان. نبضتان را احساس می‌کنید. خدا از این رگ گردن هم به شما نزدیک‌تر است. دوستش بدارید. خدا یا یک سال تمام شد و چه به غفلت گذشت همه آن لحظه‌ها و ثانیه‌هایی که بی یاد تو بود. چه به غفران تلف شد نفس‌های بی یارب یاربمان. اما چه خوب و چه بد گذشت. تو از نگاه مغفرت بر ما نظر کن و بخواه امسال حول حالنای ما به سوی تو باشد.

و زیبانترین آغاز دعای علی(ع) است برای بنده بودن. دعاکن:

خداوندا! آنچه را درباره من از من داناترى بر من ببخش! پس اگر دوباره به گناه بازگشتم تو هم دوباره به مغفرتت به من بازگرد. خداوندا! بر من ببخش آنچه را که با خود وعده کردم و تو وفایى از من نسبت به آن ندیدى. الهى! آنچه را که به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، سخنان بیهوده و مشتهیات دل و لغزش‍هاى زبـانم را بر مـن ببخش! ( نهج‍البلاغه، فرازی از خطبه 77)

بار خدایا! تو براى عاشقانت بهترین مونسى، و براى کفایتِ مهمّ آنان که بر تو اعتماد نمایند از همه حاضرترى، آنان را در باطنشان مشاهده مى‏‌کنى و به نهانهایشان آگاهى و اندازه بیناییشان را مى‏‌دانى. بنابر این رازهایشان نزد تو معلوم است، و دلهایشان به جانب تو در غم و اندوه.

اگر تنهایى آنان را به وحشت اندازد یاد تو مونسشان شود و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جویند، زیرا مى‏‌دانند زمام همه امور به دست تو و سرچشمه تمام کارها در کف با کفایت فرمان توست.
الهى! اگر از بیان مسألتم عاجزم، یا از اینکه چه بخواهم سرگردانم، پس به آنچه مصلحت من است راهنمایم باش! و عنان دلم را به سوى آنچه خیر من است بگردان، که این برنامه‏‌ها از هدایت‌ها و کفایت‌هاى تو بیگانه و عجیب نیست. بار خدایا! با عفوت با من معامله کن نــه بـا عدالـتـت.(نهج‌البلاغه، فرازی از خطبه 218)

آمین بگو و آغاز کن. سالت پر از بندگی محض عاشقانه زیر سایه محبت مهربان‌ترین نبی(ص)، ولایت شیر خدا علی (ع) و چادر عفت و نجابت فاطمه(س). سال نو مبارک به مبارکی آل الله.

captcha