به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، صندوقهای سرمایهگذاری به عنوان یکی از نهادهای مالی در بازار سرمایه در حال فعالیتاند و صندوقهای نیکوکاری هم از جمله صندوقهایی هستند که ماهیتی خیرخواهانه دارند.
صندوقهای سرمایهگذاری نیکوکاری نهاد مالی جدیدی است که ضمن تجمیع سرمایههای خیرین با سرمایهگذاری آن در بازارهای مالی مانند اوراق مشارکت، اوراق بهادار با درآمد ثابت و گواهی سپرده بانکی، منابع حاصله را به مصارف نیکوکارانه که در اساسنامه آن مشخص شده است تخصیص میدهد. پس، از این جهت فعالیت این صندوقها میتواند بسته به موضوع فعالیت در زمینههای خیرخواهانه گوناگون باشد.
روشهای سرمایهگذاری در صندوقهای نیکوکاری هم به این صورت است که فرد سرمایه گذار قادر خواهد بود با حفظ اصل پول، درآمد حاصل از وجه خود را به فعالیتهای خیر خواهانه اختصاص دهد و یا قسمتی از درآمد حاصل از آن را به این صندوقها اختصاص داده تا صندوقها با عایدی حاصل از آن در فعالیتهای خیرخواهانه شرکت کنند.
اما نکته اصلی اینجاست که چرا مشارکت خیرین بازار را همواره به صورت سنتی شاهدیم و سازوکار مشخصی برای ورود این خیرین در صندوقهای نیکوکاری وجود ندارد؟ شاید بتوان دلیل آن را عدم شناخت این افراد دانست که خود مستلزم آن است که فرهنگسازی درستی در این زمینه انجام شود و یکی از روشها میتواند آشنا کردن عموم خیرین با این نوع سرمایهگذاری باشند. از آنجا که طیف عمدهای از این خیرین در ردههای سنی بالاتر قرار دارند، باید این آموزش به گونهای باشد که بدگمانی و ظن نسبت به اصل قضیه وجود نداشته باشد و این سرمایهگذاران برای ورود به این صندوقها مانعی بر سر راه خود نبینند. یک عامل دیگر هم این میتواند باشد که ساز و کار بازار سرمایه برای این افراد تشریح شود تا دیدگاهی مثبت به این بازار داشته باشند؛ چون عموم این افراد نسبت به بورس آشنایی ندارند و یا اینکه این بازار را در اولویتهای بعدی خود قرار میدهند. پس طبیعتا نتیجه کار هم به این صورت است که با افتتاح این صندوقها با این مشکل مواجه میشویم که کمتر خیری حاضر به سرمایهگذاری در این صندوقها میشود؛ در صورتیکه در اصل قضیه، منافاتی وجود ندارد و عمده وجه حاصل از این صندوقها را خود سازمان های مؤسس آن تامین میکنند.
البته این گونه هم میتوان متصور بود که فرهنگسازی این صندوقها میتواند در بین قشر متوسط جامعه رواج کند تا آنها نیز اندک سهمی در این صندوقها و انجام کار خدا پسندانه داشته باشند. اما عملا مشکل در نشناختن و عدم درک صحیح ماهیت این صندوقهاست. گزارش فعالیت این صندوقها در برهههای زمانی مربوط و اینکه کمکهای خیرخواهانه در چه جهتی مصرف میشوند، خود میتواند تمایل برای استقبال افراد و عموم مردم را در این صندوقها بیشتر کند.
متأسفانه در حال حاضر میتوان گفت با وجود کثرت این صندوقها در بازار، کار فرهنگی و آموزشی قوی در این زمینه انجام نشده است و هنوز خیرین جامعه ترجیح میدهند به صورت سنتی از این امر خداپسندانه استفاده کنند. اما فعالیتهایی که شرکتها در حوزه مالی مربوط میتوانند انجام دهند، آشنا کردن هرچه بیشتر خیرین با این صندوقها بوده تا اینکه بتوانند سهمی هم در جهت کار خیر و در مرحله دوم در جهت اقتصاد کشور داشته باشند و این میتواند از طریق برگزاری سمینارها و همایشهای آموزشی مربوط در جهت آشنا کردن عموم افراد با ساختارها و مزیتها و معایب این صندوقها باشد.
عباس اسپید و مهدی افضلیان
منبع: پایگاه اطلاعرسانی بازار سرمایه