سینمای ایران ابزار اکران بین‌المللی را دارا نیست/ کارنامه قابل قبولی در تولید آثار انقلابی نداریم
گروه هنر: یک مستندساز با اشاره به اینکه کارنامه قابل قبولی در عرصه تولید آثار سینمای انقلابی نداریم، گفت: سینمای کشورمان برای اینکه در عرصه اکران بین‌المللی حضوری فعال داشته باشد، نیازمند ابزاری است که فعلاً آن را دارا نیست.
سعید ابوطالب، مستندساز و کارشناس سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه سینمای ایران جایگاهی برتر در سینمای جهان دارد، اظهار کرد: سینمای ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی دارای سبک شد، به نحوی که اگر بخواهیم در جهان امروز 10 کشور را نام ببریم که برای خود سبک خاص در فیلمسازی دارا هستند، حتماً سینمای کشورمان یکی از این 10 کشور خواهد بود؛ البته این به آن معنا نیست که ما در حوزه هنر هفتم دارای چرخه تکنیکال از تولید تا اکران هستیم، زیرا در کشور ما هنوز سینما به عنوان یک هنر خاص شناخته می‌شود و ابعاد تجاری آن هنوز یا شناخته نشده یا اینکه به آن جدی نگریسته نمی‌شود.
وی افزود: عدم توجه سینمای ایران به بحث اقتصاد و تجارت، تفاوت ما با سینمای روز جهان است. ذکر این نکته ضروری است که عدم توجه به بحث اقتصادی در سینما سبب شده که ویژگی هنری سینمایی ما بیشتر دیده شود. برای همین فیلم‌های ایرانی طرفدار خاص خود را به دست آورده است. اتفاقی که اگر از آن به درستی بهره ببریم قادر هستیم از آن به عنوان ابزاری برای معرفی فرهنگ ملی و دینی بهره‌مند شویم.
این کارشناس سینما در پاسخ به این سؤال که آیا این معرفی می‌تواند به ابزاری برای تبلیغ آموزه‌های انقلاب در سینمای جهان تبدیل شود، گفت: مشخصاً نمی‌توان گفت که سینمای ایران برای آرمان‌های انقلاب نقش تبلیغی را ایفا کرده، اما اینکه سینمای ایران دارای سینمای پاک و صاحب سبک است امری پسندیده شمرده می‌شود، ولی اینکه بخواهیم بگوییم توانسته‌ایم در چرخه اکران و اقتصاد بین‌المللی موفق باشیم و به واسطه آن هدفمند فیلم انقلابی تولید و به جهانیان عرضه کنیم باید بگویم که کارنامه‌ای موفق نداشته‌ایم.
سینمای ایران ویژگی اخلاق‌گرا دارد
ابوطالب به توضیح فوق اضافه کرد: تلاش‌هایی شده که با بهره‌گیری از امکانات روز سینمای جهان فیلم‌هایی در کشورمان تولید شود که در آنها آموزه‌های انقلابی ـ اسلامی تبلیغ شده باشد، اما متاسفانه این آثار به دلیل شرایط حاکم بر سینمای جهان نتوانسته موفقیت مطلوبی داشته باشد. گواه بارز این ادعا فیلم سینمایی «ملک سلیمان(ع)» است. این کار در بحث تکنیکی از بسیاری از بزرگان سینمای جهان سود برده بود، اما باز هم نتوانست به موفقیت لازم دست پیدا کند. من این عدم موفقیت را به معنای شکست سینمای ایران قلمداد نمی‌کنم، چون حضور اخلاق‌گرا فیلم‌های ایرانی حداقل قادر بوده چهره‌ای انسانی از سینمای ایران ترسیم کند. این امتیاز نیز در جهان امروز که ارزش‌ها معمولا در فیلم نقشی کم رنگ دارند، اتفاقی بسیار مهم است.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره اینکه چرا سینمای ایران قادر نیست در بحث اکران، حضوری فعال در سینمای جهان داشته باشد چنین توضیح داد: اگر منظور ما از حضور بین‌المللی در چرخه اکران، بحث سودآوری و بازده اقتصادی سینماست باید گفت که ما در گام اول باید به ابزار لازم در این حوزه مسلح شویم. برای همین نیز باید در گام اول با شرکت‌های معتبر پخش کننده فیلم ارتباط داشته باشیم، زیرا دیگر اینگونه نیست که کسی در گوشه‌ای از دنیا بخواهد فیلمی بسازد و سپس ان فیلم در سطح جهان به نمایش در آید، نمایش فیلم به شکل بین‌الملل شرایطی دارد که فعلا ما از آن محروم هستیم.
ابوطالب گفت: این عدم امکان به این معنا نیست که قادر نیستیم آن را به دست بیاوریم، چون غیرممکن وجود ندارد، پس در ابتدا سعی کنیم در داخل کشور شرکت‌هایی را به وجود آوریم که توانایی ارتباط با شرکت‌های خارجی را داشته باشند، البته باید به این امر هم توجه داشته باشیم که در راه برقراری ارتباط با پخش کننده‌های خارجی، مهمترین قدم، تن دادن به قوانین کپی رایت است، چون تا زمانی که به این قانون تن ندهیم هیچ سرمایه‌گذاری خارجی حاضر نمی‌شود که در سینمای ما سرمایه‌گذاری کند، چون می‌داند که سودآوری سرمایه‌گذاریش تضمین شده نیست.
بودجه تولید فیلم‌های ایرانی ارزان است
این نماینده سابق مجلس ادامه داد: مطلب دیگر اینکه فیلم‌های ایرانی در سینمای ایران خیلی ارزان ساخته و خیلی ارزان به نمایش در می‌آیند. این مسئله را این گونه توضیح دهم که فیلم‌های ایرانی با بودجه‌های نهایت یک میلیاردی ساخته می‌شود، پس با چنین سرمایه‌گذاری‌هایی ما چگونه توقع سوددهی اقتصادی آن هم در عرصه بین‌الملل داریم، البته در این زمینه فیلم‌هایی چون «محمد (ص)»، «رستاخیز» و چند کار دیگر را باید فاکتور گرفت، زیرا شاید کل این قبیل تولیدات به تعداد انگشتان دو دست نیز نرسد، اما این تولیدات کل سینمای کشورمان را در بر نمی‌گیرد.
ابوطالب در پایان تصریح کرد: باز هم می‌گویم کم‌کاری ما در حوزه بین‌الملل به این معنا نباید باشد که در حوزه فنی ما تفاوت فاحشی با سینمای جهان داریم؛ زیرا انصافاً این گونه نیست و ما فیلمنامه‌نویسان، کارگردانان، بازیگران و... بسیار خوبی داریم که هر کدام به واسطه حرکت‌های فردی توانستند افتخاراتی برای کشورمان کسب کنند. فیلم اصغر فرهادی «جدایی نادر از سیمین» مثال بسیاری روشنی در این عرصه است که توانست جایزه اسکار را نیز به خود اختصاص دهد.
