پیدایش مصادیق شرک به خدای واحد از اعراب جاهلی تا پیروان حلقه

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، در یک توضیح اجمالی، بانیان فرقه ضاله حلقه کوشیده‌اند تفکرات اعراب بت‌پرست و جاهل پیش از اسلام را در زرورق اصطلاحات به‌ روز، مثل موجودات غیرارگانیک(پریان)، کشیدن ترمز دستی نماز(توصیه‌ای برای تارک‌الصلاة شدن)، کنترل تشعشع منفی(وسیله شرک اعراب جاهلی)، من معنوی(همزاد)، کنترل تشعشع پنج برای نگهداری طلسم و ... قرار دهند تا به واسطه چنین شرکی دل‌ها از اعتقاد به اسلام ناب محمدی(ص) فاصله پیدا کرده و طبق سلیقه صهیونیزم جهانی، آرمان‌های انسانی به گرایشات حیوانی تنزل پیدا کند.

اما آیا آیه‌ای در قرآن کریم وجود دارد که در برابر چنین شرکی قرار گرفته باشد؟ البته پاسخ مثبت است. خداوند تبارک و تعالی در سوره مبارکه انعام، آیه 100 به توصیف این خرافه‌گریان پرداخته و می‌فرماید «وَجَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَکَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ  وَخَرَقُوا لَهُ بَنِینَ وَبَنَاتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ  سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا یَصِفُونَ» و براى خدا شریکانى از جن قرار دادند، با اینکه خدا آنها را خلق کرده است. و براى او، بى‌هیچ دانشى، پسران و دخترانى تراشیدند. او پاک و برتر است از آنچه وصف مى‌کنند.

در جلد 13 از کتاب انوار العرفان فی تفسیر القرآن در مورد شأن نزول آیه 100 از سوره مبارکه انعام آمده است: «به نظر کلبى این آیه در شأن زنادقه آمده که ابلیس را شریک خدا در امور شر مى‌دانستند و مى‌گفتند خداوند خالق نور و خیر و مردم و چارپایان و دواب است و ابلیس خالق شر و ظلمت و درندگان و مارها است». تفسیر کشف‌الأسرار نیز این شأن نزول را نقل کرده است.

همچنین جرجانی در جلد سوم از کتاب جلاء الاذهان و جلاء الاحزان این آیه را چنین شرح داده است: «آنگه حق تعالى گفتار محال مشرکان باز گفت که ایشان چه می‌گویند گفت این مشرکان مر خداى را (عز و جل) انبازان و شریکان پدید کرده‌اند از جن (یعنى پریان را انباز وى می‌گیرند) چنانکه در آیتى دیگر گفت «وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اَلْجِنَّةِ نَسَباً» و فرو بافند یعنى به دروغ می‌گویند که مر او را پسران و دخترانند، اگر جهودانند گفتند عزیز بن اللّه، و اگر ترسایانند گفتند المسیح بن اللّه، و اگر عربانند گفتند الملائکة بنات اللّه، و این جمله که می‌گویند بى‌علمى و دانشى می‌گویند از سر جهل و اعتقاد فاسد آنگه بر خلاف گفتار ایشان تنزیه خود کرد و گفت خداى تعالى منزه است و متعالى از آنچه وصف مى‌کنند».

بانی چنین فرقه‌ای درکتاب شرک‌آلود «موجودات غیر ارگانیک» زیارت بقاع متبرکه یکی از موجبات رسیدن به آلودگی محسوب شده که نشانه دشمنی با توحید، اسلام و قرآن به سند آیه 84 سوره مبارکه توبه است. با این وجود رسانه‌های غربی کوشیده‌اند از این جریان حمایت کنند.

حمایتی مغرضانه که ریشه در تحقیر جامعه مسلمان دارد بی‌خبر از آنکه خداوند متعال در آیه 14 سوره سبا، برای مسلمانان مثالی روشن در مبارزه با این خرافه بیان کرده و می‌فرماید «فَلَمَّا قَضَیْنَا عَلَیْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْکُلُ مِنسَأَتَهُ ۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ مَا لَبِثُوا فِی الْعَذَابِ الْمُهِینِ» (آیه 14 سوره مبارکه سبا﴾ پس چون مرگ را بر او [سلیمان‌] مقرر داشتیم، جز جنبنده‌اى خاکى [موریانه‌] که عصاى او را به تدریج‌ مى‌خورد، آدمیان را از مرگ او آگاه نگردانید، پس چون سلیمان‌ فرو افتاد براى جنیان روشن شد که اگر غیب مى‌دانستند، در آن عذاب خفت‌آور باقى‌ نمى‌ماندند.

همچنین آیت‌الله مجاهد مرحوم سیدعبدالحسین لاری در رساله‌شان من باب همین موضوع بیان کرده است: «فال‌نامه و آن چه در آنها نوشته شده از مجعولات و اکاذیب دراویش و صوفیه است و در مجالس صدوق روایت است که (ما امن بى من صدق کائنا او معرفا) یعنى هر کس که تصدیق آنها کند ایمان به پیغمبر(ص) نیاورده و نسبت آنها هم دروغ و افتراء است، إِنَّمٰا یَفْتَرِی اَلْکَذِبَ اَلَّذِینَ لاٰ یُؤْمِنُونَ...».

اسناد تاریخ کافی است برای دانستن این مهم که حضرت علی(ع)، همان که در نهایت دلاوری و شجاعت، حماسه‌ها می‌آفرید و از مقابله با هیچ عنصر شرک‌آفرین نمی‌هراسید، اما از درد جهل مردم سر در چاه غم فرو می‌برد و تنهای تنها، اشک‌های شبانه می‌ریخت تا امروز، تاریخ گواهی بدهد ترویج خرافه و جهل بین جامعه مسلمان، بیشترین ضربه را به پیکره اسلام وارد می‌کند.

حنانه سفرگر