تفاوت ادبیات دینی با بازنویسی قرآن و گزارش‌نویسی از تاریخ اسلام
گروه ادب: مدیر انجمن ادبی سبزوار با اظهار تأسف از اینکه حمایت از ادبیات داستانی دینی بدون نظام‌بندی و برنامه توسط مراکز متعدد و به صورت پراکنده انجام می‌شود، اظهار کرد: ادبیات دینی با بازنویسی قرآن و گزارش‌نویسی از تاریخ اسلام متفاوت است و اغلب به بزرگ‌نمایی و بی‌توجهی به وجهه ادبی آثار منجر می‌شود.
حسین شنوایی، شاعر آئینی و مدیر انجمن ادبی سبزوار در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه از حوزه ادبیات داستانی دینی در کشور ما حمایت‌های جامع و روشنی نمی‌شود، عنوان کرد: در این راستا با حمایت‌های پراکنده و بدون نظام‌بندی و نابسامان رو‌به رو هستیم. تعدد مراکز حمایتی، شأن اثر را پایین می‌آورد. ضمن اینکه در این حمایت‌ها اغلب نگاه دینی بر ارزش هنری و ادبی آثار غلبه دارد که این یک ضعف محسوب می‌شود.
وی افزود: در ادبیات داستانی دینی گاه با نگرش ساده‌انگارانه مواجه هستیم که بعد هنری آثار را نادیده می‌گیرند و خصیصه مذهبی بودن را بسیار بیشتر از ارزش هنری و وجه ادبی بودن آن مورد توجه قرار می‌دهند.
شنوایی با بیان اینکه برخی تصور می‌کنند، بازنویسی قصه‌های قرآنی و تاریخ اسلام برای نویسندگی در حوزه دین کافی است، گفت: ادبیات دینی با بازنویسی قرآن و گزارش‌نویسی از تاریخ اسلام متفاوت است و اغلب به بزرگ‌نمایی و بی‌توجهی به وجهه ادبی آثار منجر می‌شود.
لزوم غلبه تکنیک‌های ادبی در ادبیات داستانی دینی بزرگسالان
وی افزود: در سال‌های اخیر هیچ کتاب درخشانی در حوزه ادبیات داستانی دینی در کشور منتشر نشده و با وجود تعدد، آثار مخاطبان چندانی ندارند.
مدیر انجمن ادبی سبزوار اظهار کرد: در نگارش کتاب‌های دینی برای اقشار مختلف باید ویژگی‌های گروه سنی خاص و مخاطبان در نظر گرفته شود. کتاب دینی کودکان می‌تواند تنها تاریخ‌نگاری و نقل مستقیم حوادث باشد. در حوزه جوانان باید به وجه هنری و ادبی و نقل مستقیم حوادث در کنار هم توجه کرد، در حالی که در نگارش کتاب داستانی دینی برای بزرگسالان باید وجه هنری و تکنیک‌های ادبی غلبه کند.
سیاست‌های حوزه هنری و وزارت ارشاد تغییر کند
شنوایی با بیان اینکه در سال‌های اخیر با بهبود کیفیت آثار داستانی حوزه دفاع مقدس رو‌به رو شده‌ایم، ولی در حوزه دینی هنوز با ضعف محتوایی و ساختاری مواجه هستیم گفت: هنوز درباره تاریخ اسلام به بازنویسی و سفارش اثر به نویسندگان کم‌مایه می‌پردازند و نهادی برای شناسایی مولفان باذوق و درعین حال آشنا به تاریخ و ادبیات دینی نداریم.
وی بیان کرد: شعر آئینی ما وضعیت بهتری نسبت به ادبیات داستانی دارد؛ چراکه ظرافت‌های ادبی آن بیشتر است و می‌تواند خوانندگان خود را داشته باشد. حوزه هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دو نهاد متولی ادبیات آئینی هستند که باید با تغییر سیاست‌های خود و پرهیز از حمایت‌های سفارشی در بهبود وضعیت فعلی گام بردارند.
