حجتالاسلام والمسلمین علی آتشزر، کارشناس صدا و سیما در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه سبک زندگی ایرانی – اسلامی در تولیدات نمایشی سیما اظهار کرد: دو آسیب جدی در حوزه برنامههای نمایشی صدا و سیما وجود دارد؛ آسیبهایی که بودنشان باعث شده، عرصه برای رسانههایی رقیب (ماهواره) بیشتر مساعد شود تا قادر باشند از موقعیت پیش آمده بیشترین استفاده را داشته باشند.
وی افزود: در اکثر تولیدات نمایشی متاسفانه سبک زندگی قالب رفتارهایی است که تنها در یک قشر خاص و محدود مشاهده میشود و هیچ ربطی به عام مردم ندارد، برای همین موضوعاتی در سریالها 10 یا 30 قسمتی ما مطرح میشود که به هیچ وجه ربطی به اتفاقات و مسائل شایع جامعه را ندارد! نکته جالب اینجاست که در سیما گروهی هستند که برای تولیدات نمایشی تعیین موضوع میکند، اما باید این تولیداتی که روی آنتن میرود باید پرسید که حاصل تلاش آنها چیست؟
این مدرس دانشگاه مثال زد: بهترین نمونه برای توضیح فوق سریال «شمعدونی» است که هیچ مناسبتی با آنچه مسائل جامعه ما ندارد، البته ممکن است در این کار خلاقیتهایی وجود داشته باشد، اما آیا این کار در پی بازگو کردن مشکلات و نیازهای مردم است؟ مثال دیگر سریال «میکائیل» است. این کار تم خوبی دارد و اقتدار پلیس را هم به نمایش میگذارد، اما اینکه بخواهیم ما مشکلات بخشی از کشور را به صورت همگانی مطرح کنیم، اشتباه است. این سریال میتوانست از شبکه خوزستان پخش شود و تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
آتشزر ادامه داد: مشکل دیگر فیلمها و سریالهایی تلویزیونی این است که لایههای درونی مشکلات مورد توجه قرار نمیگیرد، چون اگر مشکلی مطرح شود تنها ظاهر و پوسته آن مورد توجه قرار میگیرد. مطلب بسیار مهم در این بحث اینجاست که وقتی چنین تولیداتی در سیما رواج پیدا میکنند به نوعی باعث میشوند که سطح سلیقه مردم نیز پایین بیاید؛ اتفاقی که باعث شده تماشاگران راحتتر سریالهای سخیف ماهواره را پذیرا باشند! البته این رویکرد سیما ناخواسته است، ولی این توجیه، دلیلی خوبی برای چنین وضعیتی نیست.
این کارشناس صدا و سیما درباره کمییت شبکههای تلویزیونی نیز چنین توضیح داد: در کشور ما بیش از 50 شبکه فعالیت میکنند، اما اکثر تولیدات آنها کارهایی تکراری هستند که جذابیت خود را از دست دادهاند، حتی کارهای تولیدی این شبکهها نیز، آثاری هستند که پروداکشن بسیار ضعیف و پایینی دارند، برای همین در رقابت با کارهای خارجی که با سرمایههای عظیم ساخته میشوند، گوی رقابت را باختهاند.
آتش زر در پایان تاکید کرد: قابل درک است که سیما سیاست صرفه جویی را پیش گرفته است، اما این راهکار باید با اندیشه همراه باشد، یعنی بهینه سازی در سیما روی دهد. این اتفاق هم می تواند در ساخت تولیدات نمایشی نمود پیدا کند هم اینکه در شکل پخش آثار جلوگری کند. در انتهای سخنانم می خواهم بگویم که اینگونه به نظر می رسد که عملکرد سیما در دوره مدیریت جدیت ضعیف تر از قبل شده است!