سیدحسین فداییحسین، نمایشنامهنویس «مثل ماه برای آسمان» در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: بخشی از تفاوت در شیوههای اجرایی نمایش به سلیقه کارگردان باز میگردد و نویسنده نمیتواند در آن دخالتی داشته باشد و اینکه محق باشد اظهار نظر کند که کدام شیوه بهتر است و یا باید از کدام شیوه که از نقطهنظر او به صلاح نیست پیروی نشود، درست نیست.
وی ادامه داد: با این وجود بخشی از آنچه که کارگردان در زمینه شیوه اجرایی نمایش آن را اتخاذ میکند به ساختار متن و نگاه و منظر نمایشنامهنویس در اینکه به موضوع از چه زوایه دیدی نگاه کرده است مربوط میشود؛ هدف من در نگارش نمایشنامه «وعده موعود» که بعداً به «مثل ماه برای آسمان» تغییر نام داد و در نگارش مواردی مشابه همچون نمایشنامه «بانوی بینشان» و «غریبه شام» جذابیت آنها برای مخاطب عام بود، مخاطبی که کمتر برای دیدن تئاتر پایش به سالنهای نمایشی باز میشود و به نوعی خواستم با این رویکرد مردم را با تئاتر آشتی بدهم.
فداییحسین تصریح کرد: به همین دلیل پرداختی متعارفتر به رویدادهای تاریخ دین در نگارش این گونه نمایشها داشتم و اصلاً به فرازها و مقاطع خاصی از این رویدادها اصرار داشتم که بتواند ارتباط خوبی با مخاطب عام برقرار کند؛ چیزی که به ویژه در برخی از نمایشنامههایم همچون «طوفان» لحاظ نشد و اساساً از ابتدا قرار بر این بود که روایتی غیرمتعارف از عاشورا در این نمایش وجود داشته باشد و همین شد که نمایش «طوفان» توسط آرش دادگر به شیوهای برخلاف سنت رایج تولید نمایش دینی کارگردانی شد و نگاهی کاملاً فنی طبق سلیقه مخاطب خاص تئاتر در آن مورد توجه قرار گرفت.
تمایل به ساخت نمایش دینی با ساختار روایی دارم
این نمایشنامهنویس ادامه داد: با این وجود بیشتر تمایل من به تولید نمایش دینی براساس ساختار روایی است که علاوه بر در نظر گرفتن همه وجوه فنی و هنری در آن، تأثیر بر روی مخاطب عام تئاتر نیز بگذارد و برای آنها نیز قابل فهم باشد؛ هر چند که هیچگاه دخالتی در امر تولید نمایشی که آن را به نگارش درآوردهام در شیوه کاری کارگردان نمیکنم و اعتقاد دارم کارگردان به عنوان نویسنده دوم نمایش میتواند نسبت به جرح و تعدیل، حذف و اضافه مواردی که در نمایش آنها را ضروری میداند اقدام کند.
وی در مورد ابداع شیوه روایی در نمایشنامه «مثل ماه برای آسمان» که انسانی از جهان معاصر به سفر در تاریخ میرود تا ابهاماتی برایش تبدیل به یقین شود و سپس به موقعیت مکانی و زمانی خود باز میگردد به ایکنا گفت: این رویکرد کاملاً سلیقهای و رابطه مستقیم با عقاید نویسنده دارد هر چند که ممکن است مواردی مشابه را در سایر نمایشهای دینی نیز شاهد باشیم، اما تصور میکنم به ویژه در مورد بسیاری از وقایع دینی، آنها تنها در مکان و زمان خاصی رخ ندادهاند، بلکه همچنان در طول تاریخ جاری و ساری بودهاند و تأثیرات خود را در زندگی روزمره ما نیز گذاشتهاند؛ کما اینکه در مورد عاشورا پس از گذشت 14 قرن این تأثیر عمیق وجود دارد.
فداییحسین تأکید کرد: به همین دلیل گاه نیاز به شبیهسازی تاریخی داریم، حتماً به خاطر دارید که در زمان دفاع مقدس بسیاری از عملیاتهای اجرا شده در جنگ با وقایع تاریخی همچون جنگهای صدر اسلام مقایسه میشد. در مورد نمایش «مثل ماه برای آسمان» نیز قضیه بر همین منوال است و باید پلی ارتباطی میان وقایع دوران زندگی امامزمان(عج) با زندگی یک انسان امروزی زده میشد.
وی در پایان گفت: هیچگاه امکانات ویژه را ضامن موفقیت اجرای یک نمایش ندانستهام، همچنان که نمایش «مثل ماه برای آسمان» پیش تر در قم اجرا شد و با وجود امکانات حداقلی صحنه توانست مخاطب زیادی را به خود جذب کند. به نظر من اگر گروه نمایشی و در رأس آنها کارگردان بدانند که چه هدفی را از تولید و اجرای نمایش دنبال میکنند قادر خواهند بود با وجود امکانات کم نیز در نمایش توفیق داشته باشند، پس این ادعا که نمایش «مثل ماه برای آسمان» به مدد امکانات موجود در تالار وحدت توانسته است به توفیق نسبی دست پیدا کند، درست نیست.
یادآور میشود، اجرای نمایش «مثل ماه در آسمان» به کارگردانی کوروش زارعی تا 26 خرداد هر روز در دو سانس در تالار وحدت ادامه خواهد داشت.