به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاعرسانی «النشره»، این سمینار روز دوشنبه، دوم شهریورماه، به همت جنبش «أمل» لبنان و با حضور «عصام درویش»، رئیس اسقفهای کاتولیک منطقه «فرزل و بقاع» لبنان و «هیثم جمعه»، نائب رئیس جنبش أمل این کشور برگزارشد.
عصام درویش ضمن سخنانی در این سمینار گفت: با وجود گذشت 37 سال از ناپدیدشدن امام موسی صدر، جریان فکری و معنوی و شیوههای تربیتی و سیاسی ایشان همچنان در بین ما حضور دارد.
وی افزود: سخن گفتن درباره انسانهای بزرگ کار راحتی نیست، امام موسی صدر از بزرگان کشور ماست که توانست مرحله درخشانی را در تاریخ لبنان رقم بزند.
این اسقف لبنانی در ادامه اظهار داشت: نمیخواهم درباره ارث سیاسی وی سخن بگویم، چرا که در این زمینه باید سیاستمداران سخن بگویند و نمیخواهم از اوضاع و چگونگی ناپدید شدنش حرف بزنم چون معتقدم انسانهای بزرگ ناپدید نمیشوند و در تاریخ و هویت امت باقی هستند و همواره حضورشان احساس میشود.
عصام درویش اظهار داشت: هرگاه از مقاومت سخن به میان میآید یاد امام صدر زنده میشود و هرگاه درباره برادری و ارتباط و همزیستی و دوستی بین ادیان سخن میگوییم او را یاد میکنیم. امام موسی صدر نمادی از نمادهای وحدت لبنان و رویایی است که به دنبال تحقق آن هستیم. سالگرد ربوده شدن آن مرد بزرگ فرصتی است تا از تعصبهای مذهبی رهایی پیدا کنیم و ایمان بیاوریم که خوبی در لبنان پیروز خواهد شد.
اسقف درویش تأکید کرد: ما امروز نیازمند بنای پلهای محبت و رابطه و پذیرش طرف مقابل هستیم و اینها تنها زیربنای سالم برای ساخت لبنان جدید برپایه عدالت، برابری و احترام دو جانبه و همکاری در جهت منافع لبنانیهاست و امام صدر پیش از همه به فکر تجدید خطاب دینی بود و دین را در خدمت انسان میدانست نه انسان را در خدمت دین. وی معتقد بود دینی که منجر به افزایش شأن و کرامت انسان نشود، دین الهی نیست.
وی افزود: امروز مسئولیت بزرگی بر عهده شخصیتهای دینی قرار دارد. ما باید خطاب دینی خود را تصحیح کنیم و سخنان خود را در جهت آزادی انسان از بند تعصب و تفکرات بسته به کار گیریم. سیاستمداران نیز باید در اظهارات خود تجدیدنظر کنند و به دنبال تشویق برای گفتوگوهای حقیقی باشند تا وحدت افکار و دلها حول محور مشترکات ایجاد شود و همه لبنانیها احساس رضایت و اطمینان خاطر داشته باشند.
اسقف درویش یادآورشد: در یک جمله میتوان به طور خلاصه گفت که امام موسی صدر عصاره یک امت بود که در یک شخص تجلی کرده بود. او به یک اندازه غصه مسلمانان و مسیحیان را در دل داشت و به ویژه به محرومان توجه ویژهای نشان می داد و در این خصوص اهمیتی به عقاید، جنس، رنگ، نژاد و طایفه نمیداد.