وجه شباهت تلاوت قرآن با زیارت اهل بیت(ع)
گروه فعالیت‌های قرآنی: شباهت‌های تلاوت قرآن با زیارت اهل‌بیت(ع) در ویژه‌برنامه رادیویی «فرهنگ تلاوت» با حضور سیدمحسن موسوی‌بلده مطرح شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، سومین برنامه «فرهنگ تلاوت» رادیو قرآن، عصر روز گذشته، سوم مردادماه، با اجرای هادی صلح‌جو و کارشناسی سیدمحسن موسوی‌بلده، مدرس و پیشکسوت قرآنی کشورمان همراه بود.
در این جلسه به موضوع معنای تلاوت قرآن، اشتراکات و شباهت‌های تلاوت قرآن با زیارت اهل‌بیت(ع) پرداخته شد. موسوی‌بلده در پاسخ به این سؤال که آیا تلاوت قرآن تاریخ مصرف دارد؟ گفت: هر زمانی که دین تمام شود، تاریخ مصرف تلاوت قرآن نیز پایان می‌یابد و هنگامی باب قرآن برای بشر بسته شود تلاوت آن نیز به اتمام می‌رسد اما از آنجا که قرآن جاودانه است بدانید که تلاوت قرآن هرگز تعطیل نخواهد شد و این با تولد قرآن به وجود آمده است.
قرآن با «اقرأ» و «بخوان» آغاز شد
وی ادامه داد: قرآن با «اقرأ» و «بخوان» آغاز شد. کلمه قرآن از ماده (قرأ) گرفته شده است. به طور طبیعی هر کتابی که نوشته می‌شود تا خوانده شود اما بحث قرائت قرآن دارای ویژگی‌های خودش است و درست نیست که ما در عین حال که قرآن کتاب هست و خواندنی است، بیایم تلاوت قرآن را با خواندن نوشته‌های اشخاص عادی مقایسه کنیم.
موسوی‌بلده بیان کرد: در مورد قرآن بخش تلاوت مطرح است در مورد بقیه متون قرائت، مطالعه و خواندن آنها و برای فهمیدن مطرح است. این دو با هم متفاوت است. چون قرآن، نور است و هیچ متن دیگری نور نیست، بنابراین شما هنگامی که یک متنی را می‌خوانید، متن بشری است اما قرآن ظاهر آن کلام است.
وی ادامه داد: خداوند اراده کرد که در آخرین دین خودش که کامل‌ترین دین است و معجزه قرآن کریم را داشته باشد که در بالاترین دین کتاب، مطلب و موضوع و خواندنی معجزه است که این کتاب ماندگارترین کتاب است تا بتواند در خدمت بشر باشد چنانکه کارآمدترین کتاب است.
این مدرس قرآن اظهار کرد: در رابطه با قرآن، تلاوت آن را داریم اما تلاوت نهج‌البلاغه و یا سایر کتب را نداریم. خداوند دو امام برای ما فرستاد یک امام اکبر است که این امام اکبر، حضرت قرآن است و از سوی دیگر نیز ائمه و اهل‌بیت(ع) را به عنوان تبیین‌کنندگان این کتاب و فرمایشات این کتاب فرستاد.
امام کبیر ائمه اهل‌بیت(ع) هستند
موسوی‌بلده اضافه کرد: امام کبیر ائمه اهل‌بیت(ع) هستند که در واقع قرآن ناطقند و جز قرآن چیز دیگری نمی‌گویند، قرآن متحرک هستند و قرآنی هستند که زمان طبیعی زندگی بشر را دارند که برای تکامل بشر آمده‌اند که اگر انسان‌ها لیاقت و فهم را داشته باشند از آنها استفاده می‌کنند.
وی ادامه داد: همچنین قرآن نیز امامی است در شکل صامت به عبارت دیگر امام ظاهر ساکت است که به شکل کتاب درآمده که شما در طول تاریخ تا آخرین روزی که بشر زندگی می‌کند هر لحظه می‌توانید با ایشان ملاقات کنید بدون محدودیت‌های فیزیکی.
موسوی‌بلده اظهار کرد: حضرت قرآن، امامی است که شما هر لحظه اراده کنید بدون ساعت ملاقات و محدودیت‌های شبانه‌روزی می‌توانید با آن ملاقات کنید و از ایشان مطلبی که نیاز دارید بگیرد این تفاوت قرآن با دیگر کتاب‌هاست پس باید با آن برخوردی هم متفاوت داشته باشیم.
این پیشکسوت قرآنی کشورمان با تأکید بر همراهی دو ثقل گرانبهای قرآن و اهل‌بیت(ع)، ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) فرموده است « إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا- کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ» که این نشان دهنده ارتباط و انس بیشتر با اهل‌بیت(ع) و همچنین همراهی این دو ثقل جدایی ناپذیر از یکدیگر است.
وی عنوان کرد: توصیه‌هایی که در خصوص نحوه تعاملی که باید با معصومین(ع) داشته باشیم شبیه به تعاملیست که باید با قرآن داشته باشیم. قرآن را باید با صدا خوش بخوانیم. اگر شما قاری قرآن هستید شما حضرت قرآن را به صدا درمی‌آورید.
کلام قرآن فصیح و بلیغ است چنانکه سخنان اهل‌بیت(ع) نیز دارای فصاحت است
موسوی‌بلده بیان کرد: از شباهت‌های قرآن و عترت این است که کلام قرآن فصیح و بلیغ است چنانکه نحوه صحبت کردن ائمه(ع) دارای سجع بوده است. شباهت نحوه برخورد و تعامل ما با این دو سنخ جالب است فرض بفرماید اینکه می‌گویند هر وقت قرآن می‌خوانید، گریه کنید. اگر گریه‌تان نمی‌گیرد خودتان را به حالت گریه بی‌اندازید.
وی با اشاره به اینکه دریچه قلب را نفوذ نور قرآن باز می‌کند، ادامه داد: در مورد حضرت امام حسین(ع) نیز گفته شده است حتی اگر اسم امام حسین می‌آید، بگیرید و اگر گریه‌تون نمی‌گیرد خود را به تباکی بزنید.
این مدرس قرآن با تأکید بر اینکه خودتان را از زیارت این دو امام قرآن و اهل‌بیت(ع) محروم نکنید، اضافه کرد: در اسلام چقدر در مورد زیارت معصومین(ع) تأکید داریم چنانکه پیامبر(ص)می‌فرماید «هر کس بیاید حج، من را زیارت نکند به من جفا کرده». بحث زیارت به قدری مهم است که زیارت از راه دور داریم تا اگر برای فردی مقدور نشد که به زیارت پیامبر اکرم(ص) و یا مثلا امام حسین(ع) به صورت حضوری برود، از دور و از طیق خواندن این زیارات در هر روز حداقل آداب زیارت را بجا آورد.
موسوی‌بلده اظهار کرد: قرآن موجود زنده و امام اکبر است و تمام ویژگی‌‌هایی که در ائمه سراغ داریم اکمل آن در قرآن و در حضرت ایشان است. برای ملاقات حضرت ایشان هم دستور وارد شده است. زیارات روزانه و شبانه حضرت ایشان هم همان تلاوت قرآن است.
وی عنوان کرد: تلاوت در لغت به معنای پیروی کردن و در پی آن رفتن است. بحث تلاوت قرآن نیز به این معناست که علاوه بر قرائت قرآن که تنها کلام و الفاظ قرآن را می‌خوانیم باید روحمان نیز با حضرت قرآن همراه باشد و جاپای قرآن بگذاریم.
تعامل ما با قرآن و تعامل ما با اهل‌بیت(ع) ارتباط تنگاتنگ دارد
این پیشکسوت قرآن کشورمان با تأکید بر اینکه تعامل ما با قرآن و تعامل ما با اهل‌بیت(ع) ارتباط تنگاتنگ دارد، عنوان کرد: در مورد قرآن به تلاوت و درخصوص ائمه(ع) به زیارت توصیه شده است حتی می‌شود جای این دو اصطلاح را عوض کرد و به جای تلاوت قرآن می‌توان گفت زیارت قرآن و یا برای زیارت ائمه بگوییم تلاوت ائمه چراکه هنگامی که قرآن می‌خوانیم به زیارت حضرت قرآن نائل می‌شویم وهنگامی که به زیارت ائمه می‌رویم در حقیقت به تلاوت آن می‌رویم و دلمان را و وجودمان را در زیارت، گره به امام می‌زنیم و تلاوت ائمه یعنی در حقیقت به تبعیت از ائمه(ع) می‌پردازیم.
وی تصریح کرد: پس تلاوت معصوم(ع) به نوعی تبعیت از معصوم(ع) است و زیارت در واقع همین کار را انجام می‌دهد هنگامی که دلمان را برای دیدن امام باز می‌کنیم و در این راه قدم بر می‌داریم و می‌بینیم که در حقیقت نمی‌شودکه به ملاقاتان برویم و از دور زیارت می‌کنیم یعنی دلمان را به اینها می‌سپاریم.
موسوی‌بلده تأکید کرد: عنصر زیارت در حقیقت آن احادیث و معارفی که باید از اهل‌بیت(ع) فرا بگیریم و مطالعه می‌کنیم را نورانی می‌کند و به جای اینکه صرفاً اطلاعات در مغز ما باشد به دل ما می‌رود و اگر تنها مطالعه سیره و احادیث و سخنان اهل‌بیت(ع) کفایت می‌کرد کما اینکه بسیاری از علما و یا دشمنان اسلام که با مطالعات بسیار در این راه به طور جدی و به منظور ضربه زدن به اسلام وارد شده‌اند.
وی تصریح کرد: تفاوت یک مسلمان با غیر مسلمان این است که غیر مسلمان صرفاً مطالعه می‌کند و مسلمان مطالعه از طریق تلاوت انجام می‌دهد و اطلاعات قرآنی را به قلب وارد می‌کند. نور معارف دین و نور قرآن را از طریق تلاوت به قلبمان وارد می‌کنیم تا وجودمان قرآنی شود و نه صرفاً مطالب وارد مغزمان شود که در این حال تلاوت قرآن زمینه ساز عمل به قرآن می‌شود.
