شهریار شناسنامه شعر روزگار ماست/ انس عمیق با قرآن و عترت(ع)

محمدعلی بهمنی، از غزلسرایان مطرح کشورمان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه شهریار شناسنامه شعر روزگار ما محسوب می‌شود و یکی از مسلط‌‌‌‌ترین شاعران به زبان فارسی و ظرافت‌های زبان آذری بوده، عنوان کرد: شهریار هم در اشعار ترکی خصوصاً «حیدربابا» و نیز آثار فراوان فارسی توانسته از زیباترین واژگان بهره ببرد و شیرینی اشعار فارسی وی به این است که علاوه بر تسلط بر زبان فارسی توانسته شیرین‌زبانی‌های ترکی را که قابلیت ترجمه به فارسی ندارد را معادل‌سازی کند و از این منظر جایگاهی خاص دارد.
بهمنی افزود: بسیاری از اشعار فارسی و ترکی شهریار تا ابد بر سر زبان‌ها می‌مانند.
این غزلسرا به باور شهریار بر جوششی بودن شعر اشاره کرد و گفت: گاهی در دیوان شهریار با اشعار و ابیاتی مواجه می‌شویم که احساس می‌شود، نبودشان ظرفیت شعری شهریار را بالا می‌برد، ولی شهریار اعتقاد داشت که نمی‌توان در زمان آفرینش شعر به اینکه چه چیزی را باید نوشت فکر کند و استاد شهریار آنچه را خلق می‌شد دوست داشت.
بروز نگرش‌های اخلاقی در اشعار شهریار
بهمنی با بیان اینکه نگرش‌های اخلاقی در شعر شهریار به گونه‌ای حضور داشت که شاید در اشعار روزگار ما کمتر دیده می‌شود، گفت: وی معتقد به حکمتی بودن شعر و لزوم پرداختن به مسائل اخلاقی و حکمی در شعر بود.
این غزلسرا با تاکید بر اعتقاد عمیق شهریار به دین اسلام، قرآن کریم‌‌ و ائمه اطهار(ع) افزود: وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با درک شرایط موجود به سرایش اشعار زیبا و فاخر انقلابی و نیز تعدادی سرود پرداخت.
وی تصریح کرد: یکی از باورهای اصلی شهریار این بود که شعر نمی‌تواند فقط به یک مقوله سیاسی یا اجتماعی یا عشق بپردازد و می‌تواند شمول زیادی داشته باشد و شهریار این باور را به درستی و زیبایی در اشعارش بروز داد.
دوری از منفعت‌طلبی در سرایش شعر
بهمنی همچنین گفت: شهریار از زمره شاعرانی نبود که از شرایط حاکم بر جامعه برای شهرت و جلب محبوبیت استفاده کند. وی با شعرش صادقانه زندگی می‌کرد و به نفع و مصلحت نمی‌اندیشید.
از جمله آثار محمدعلی بهمنی می‌توان به «باغ لال»، «دربیوزنی»، «عامیانه‌ها»، «گیسو، کلاه، کفتر»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «غزل»، «شاعر شنیدنی است»، «عشق است»، «نیستان»، «کاسه آب دیوژن»، «امانم بده»، «این خانه واژه‌های نسوزی دارد»، «من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم» و «غزل زندگی کنیم» اشاره کرد.