مسابقات بین‌المللی قرآن اندونزی از زبان داور ایرانی

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عبدالرسول عبایی، داور مسابقات بین‌المللی که سال‌ها به عنوان رئیس هیئت داوران مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشته است، از جمله داوران سومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن اندونزی بود که طی دعوت رسمی از سوی دست‌اندرکاران این مسابقات، به همراه نمایندگان جمهوری اسلامی ایران به این مسابقات اعزام شد و با پشت سر گذاشتن این مسابقات همراه با برگزیدگان مسابقات قرآن اندونزی به کشور بازگشت. گفت‌وگوی ایکنا با این استاد و پیشکسوت قرآنی را درباره مسابقات بین‌المللی قرآن اندونزی می‌خوانید:
عبدالرسول عبایی با بیان اینکه بنیان‌گذار مسابقات بین‌المللی قرآن اندونزی، یک پرفسور به نام «عقیل حسین منور» است، می‌گوید: وی سال گذشته برای داوری در مسابقات بین‌المللی قرآن دانشجویان مسلمان و امسال برای داوری در مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران دعوت شد و با فعالیت‌های قرآنی ایران نیز کاملا آشنایی دارد.

وعده برگزاری مسابقات قرآن اندونزی در سال 2003
عبایی ادامه می‌دهد: برای نخستین بار در سال 2003 در مسابقات بین‌المللی قرآن مالزی با عقیل حسین منور ملاقات داشتم و هر دو به عنوان داور در آن مسابقات حضور داشتیم که وی به من گفت من یک روزی در اندونزی چنین مسابقاتی را برگزار می‌کنم و زمانی که وزیر امور دینی اندونزی شد مسابقات بین‌المللی قرآن را در اندونزی راه‌اندازی و در نخستین سال برگزاری این مسابقات از بنده نیز به عنوان داور دعوت کرد و من به همراه حسین رستمی، قاری بین‌المللی قرآن به این مسابقات رفتیم.
عبایی با بیان اینکه امسال(شهریور 94) طی دریافت دعوت‌نامه‌ای از دست‌اندرکاران مسابقات قرآن اندونزی به همراه محمود نوروزی و جواد سلیمانی به این مسابقات رفتیم، عنوان می‌کند: سطح کیفی مسابقات هیچ تفاوتی با مسابقات قرآن مالزی و مسابقات دیگر کشورها ندارد و از مسابقات مالزی کمتر نیست اما به علت فقر اقتصادی که در اندونزی وجود دارد و دولت هم در این زمینه ورود نمی‌کند این مسابقات به صورت مردمی و خودجوش برگزار می‌شود، فقط برای اینکه مردم اندونزی و دلسوزان قرآنی آنها دوست دارند از طریق این مسابقات آبرو و محبوبیتی برای خود ایجاد کنند و البته تلاش می‌کنند تا هر دوره بهتر از دوره‌های قبل برگزار کنند.

وی ادامه می‌دهد: مسابقات قرآن اندونزی از سوی توده مردم برگزار می‌شود و به این دلیل که دولت اندونزی در این حوزه ورود ندارد تبلیغات و اطلاع‌رسانی خاصی نیز از این مسابقات صورت نگرفته و حتی در سطح شهر نیز هیچ تابلو اطلاع‌رسانی مبنی بر برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن دیده نمی‌شود و صداوسیمای آنها نیز توجه زیادی به پوشش این مسابقات نداشت.

رقابت‌ها در رشته حفظ سنگین‌تر بود
عبایی درباره سطح رقابت‌ها در این دوره از مسابقات قرآن اندونزی اظهار می‌کند: رقابت‌ها در رشته حفظ سنگین‌تر از رشته قرائت بود و در واقع رقابت‌های رشته حفظ بین هشت نفر از حافظان قوی از جمله؛ ایران، بلژیک، اردن، مغرب، فیلیپین و... بود تا جایی که تفاوت نمره بین نفر اول و دوم، شش دهم نمره بود و بین دوم و سوم، نیم نمره بود و این مسئله نشان‌دهنده آن بود که سطح شرکت‌کنندگان رشته حفظ بالا بود و رقابت‌های این بخش بسیار تنگاتنگ بود.
وی می‌گوید: حافظ ایرانی در مسابقات بین‌المللی قرآن مالزی 97 امتیاز از 100 امتیاز گرفت و اول شد و رتبه دوم رشته حفظ نیز 96 و شش دهم درصد نمره گرفت و بقیه نفرات نیز نمرات نزدیک به هم داشتند.
داور مسابقات بین‌المللی قرآن درباره اختلاف نمرات در رشته قرائت مسابقات اندونزی می‌گوید: نمره رتبه اول رشته قرائت فاصله زیادی با نمره نفر دوم و سوم داشت اما نمره رتبه دوم و سوم تنها سه دهم اختلاف داشت و نفر دوم مسابقات از نظر صوت از قاری ما قوی‌تر بود و در جنبه‌های دیگر با هم یکی بودند.
وی درباره حضور داور ایرانی در مسابقات قرآن اندونزی و همراهی او با نمایندگان ایران اظهار می‌کند: هرچند که حضور اساتید ایرانی در کنار حافظان و قاریان اعزامی به مسابقات تأثیرگذاری زیادی دارد اما در اعزام اساتید نیز باید وقت زیادی صورت گیرد و اساتیدی اعزام شوند که بتوانند در آن مسابقات تأثیرگذار بوده و با مسئولان و دست‌اندرکاران مسابقات وارد بحث شوند و برگزارکنندگان مسابقات بین‌المللی دیگر کشورها را توجیه کنند.

صرف اعزام استاد به همراه متسابقان کافی نیست
عبایی ادامه می‌دهد: اینکه فقط یک استاد همراه با قاریان و حافظان اعزام شود تا موجب دلگرمی آنها باشد کافی نیست بلکه کسی که اعزام می‌شود باید بتواند تعاملات خوبی با دیگر کشورها ایجاد کرده و فعالیت‌های قرآنی مشترک بین کشورهای اسلامی را توسعه دهد. به هر حال سنی از ما گذشته است و به زبان آنها هم آشنایی و تسلط داریم و می‌توانیم تبادل افکار خوبی با آنها داشته باشیم.
وی به فعالیت‌های خوبی که از سوی رایزن فرهنگی و سفیر ایران در اندونزی در حال انجام است، اشاره می‌کند و می‌گوید: براساس قراردادی که بین رایزن فرهنگی ایران در اندونزی با مسئولان امور دینی اندونزی به امضا رسیده است قرار است از این پس مسابقات قرآن اندونزی نیز با آیین‌نامه مسابقات ایران هماهنگ باشد؛ آقای ابراهیمیان، رایزن فرهنگی ایران در اندونزی و سفیر ایران در اندونزی این اقدام را انجام داده‌اند و امیدواریم که موفق باشند.
داور مسابقات بین‌المللی قرآن با بیان اینکه شخصیت‌های قرآنی اندونزی علاقه‌مند و شیفته ایران بودند، گفت: طی تعاملات صورت گرفته با شخصیت‌های قرآنی اندونزی، از نظر کاری می‌توانیم خیلی خوب با هم کنار بیاییم.
عبایی با تأکید بر ضرورت تعامل ایران با کشورهای برگزارکننده مسابقات بین‌المللی قرآن، یادآور می‌شود: هرچند که تعامل با کشورهای اسلامی مختلف کمک زیادی می‌کند تا حق شرکت‌کنندگان ایرانی در آن مسابقات پایمال نشود اما آنچه که در کسب رتبه‌های برتر مسابقات بین‌المللی قرآن دیگر کشورها اهمیت دارد این است که قاری و حافظ ما در آن مسابقات آرامش کامل داشته باشند و از نظر روحی و روانی بتوانند با آرامش کامل وارد مسابقات شوند و با توکل به خدا و اهل بیت(ع) نتیجه خوبی نیز به دست می‌آورند.

متأسفم که هیچ استقبالی از جوانان قرآنی نشد
وی که صحبت‌های خود درباره مسابقات قرآن اندونزی را اینجا به پایان می‌رساند از بازگشت به ایران و عدم استقبال مسئولان و متولیان قرآنی از نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در مسابقات قرآن اندونزی می‌گوید و ادامه می‌دهد: متأسفم زمانی که یک تیم ورزشی در هر رشته‌ای که از مسابقات به ایران برمی‌گردد در فرودگاه مورد تشویق و استقبال علاقه‌مندان و مسئولان مربوطه در آن حوزه قرار می‌گیرد اما این دو جوان که همانند یک بسیجی به مسابقات قرآن اندونزی رفتند و با تمام وجود برای دفاع از حریم مقدس اهل بیت(ع)، ملت ایران و انقلاب اسلامی ایران تلاش کردند در سکوت بازگشتند و حتی هیچ یک از شبکه‌های سیما به این موضوع اشاره‌ای نکردند!
وی با بیان اینکه ما از سه روز قبل زمان پرواز بازگشت خود را اعلام کرده بودیم، می‌گوید: از مسئولان فقط معاون مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف برای استقبال از این دو جوان برتر مسابقات قرآن اندونزی آمده بود! البته دلیل اینکه در حوزه قرآنی چنین مشکلاتی وجود دارد این است که ما تشکل سازمان یافته‌ای نداریم که این کارهای قرآنی را مدیریت کند و این مایه تأسف است؛ به هر حال اگر کار برای خدا باشد این بی‌توجهی‌ها از سوی مسئولان و متولیان و رسانه ملی موجب نمی‌شود تا جوانان قرآنی سرد شوند اما با این حال جوان هستند و باید حمایت شوند.