حسین سلطانمحمدی، منتقد و کارشناس سینما در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فیلم «محمد رسول الله(ص)» فیلم مثال زدنی در سینمای ایران است، اظهار کرد: این فیلم سینمایی را اگر بخواهیم در بحث ساختار و نرمافزار ارزیابی کنیم باید گفت که کاری مثال زدنی در سینمای ما محسوب میشود. در ضمن میتوان گفت فیلمی است که سعی دارد ورودی به سینمای جهان داشته باشد. این خواسته هم به نظرم به طرز شایستهای در این اثر سینمایی رخ داده است.
وی افزود: جدا از بحث ساختار و فرم، مشارکت سینمای ایران با سینمای مطرح جهان به خوبی در پشت دوربین عیان است. منظور اینکه از فیلمبردار گرفته تا صدابردار و ... همگی از عوامل مطرح سینمای جهان هستند. برای همین حضور آنها در کاری ایرانی نوعی مشارکت بینالمللی است که به بالا رفتن کیفیت فنی سینمای ایران یاری میرساند. نکته دیگر اینکه، فیلم «محمد رسول الله(ص)» نشان داده که سینمای ایران قادر است در عرضه تولیدات مشترک، قدمهای موفقی بردارد، فقط کافی است که عزم و اراده لازم به علاوه حمایتهای مادی، وجود داشته باشد.
این منتقد سینما درباره گوناگونی تماشاگران فیلم هم چنین توضیح داد: مفهوم و مضمونی که این فیلم دارد برتر از اهداف و سلایق سیاسی است. برای همین وقتی به تماشاگران این فیلم دقت میکنیم تنها گروهی خاص را مشاهده نمیکنیم، بلکه به وضوح تمام ایران مخاطب این فیلم سینمایی هستند. برای درک این نکته نیز حتماً لازم نیست که مطالعات خاص انجام داد، بلکه با دقت به طرز پوشش تماشاگران، میتوان این مهّم را دریافت کرد. در این حوزه مطلب دیگری هم وجود دارد و آن نیز این است که تا به امروز بسیاری از افراد از کودکی پیامبر(ص) اطلاعات چندانی نداشتند، اما فیلم «محمد رسول الله(ص)» نشان میدهد که حضرت رسول (ص) در کودکی نیز با چه خطرات و اتفاقاتی مواجه بوده است.
سلطانمحمدی به توضیح فوق اضافه کرد: این فیلم توانسته، تماشاگران خاموش سینما را هم به سالنها بیاورد. به این معنی که تماشاگرانی که سالها بود با سینما قطع رابطه کرده بودند دوباره به سالنها بازگشتند، حتی افرادی که علاقهای به سینما رفتن نداشتن به سینماها آمدند. دلیل این اتفاق نیز نام و مضمون فیلم بود که متبرک به نام پیامبر اسلام (ص) بود. این اتفاقی که برای فیلم روی داد نشان میدهد که تا چه حد سینمای کشورمان تشنه اینگونه موضوعات است.
فیلم مجیدی میتواند جهان را مخاطب خود قرار دهد
وی درباره ظرفیتهای بینالمللی این فیلم سینمای نیز چنین توضیح داد: امتیازاتی که برای این فیلم برشمردیم تنها مختص به سینمای ایران نمیشود، بلکه به راحتی میتوان از این مهّم برای دستاوردهای بینالمللی هم بهره برد، چون جدا از مسلمانان سراسر جهان تمامی مردم جهان مخاطب این فیلم هستند. این نکته را هم در پیام فیلم به خوبی شاهد هستیم که مسیحی و یهودی نیز مورد لطف حضرت رسول(ص) واقع میشدند.
سلطانمحمدی به توضیح فوق اضافه کرد: درباره این فیلم، نکتهای وجود دارد و آن هم اینکه در کار میبینیم در بین اعراب و یهودیان بدخواهانی وجود دارند که میخواهند به پیامبر صدمه بزنند، این اتفاق در زمان حال نیز در حال روی دادن است؛ ابتدا صهیونیستهایی که به هر طریق ممکن راه اسلامستیزی را پیش گرفتند. دوم به اصطلاح مسلمانانی که با رفتار خود به اسلام ضرر میرسانند. گروههایی چون داعش و طالبان از این دست افراد هستند که با بدعتهای جدید خود سعی دارند چهره اسلام را خشن نشان دهند.
وی در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر اینکه آیا این فیلم را میتوان با فیلم «الرساله» ساخته مصطفی عقاد مقایسه کرد؟ اظهار کرد: فیلم عقاد که محصول تقریبا 40 سال پیش است را باید با زمان خود سنجید و فیلم محمد(ص) را با زمان حال. البته عدهای از منتقدان داخل یا خارج معتقدند که فیلم عقاد بدون جهتگیری خاص تولید شده است. این گفته تنها یک ادعاست که برای آن دلیلی هم ذکر نشده، اما اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم متوجه میشویم که مضامین مورد نظر فیلم بدون گرایش خاص تنها زیبایی اسلام و وجود حضرت رسول(ص) را مد نظر دارد.
سلطانمحمدی در پایان این گفتوگو تصریح کرد: تمام نظرات و نقدهایی که پیرامون این فیلم مطرح میشود نظرات شخصی است که بدون ارزیابی دقیق به دست آمده و برای همین معتقدم در ابتدا باید یک نظرسنجی دقیق از طیف وسیعی از مخاطبان این فیلم انجام شود تا بتوان به دستاوردهای خوبی برای نتیجهگیری و اظهار نظر دست یافت.