به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، حسین سالارآملی در گفتوگو با مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، با تاکید بر اینکه به طور کلی برای جامعه علم وفناوری کشور هزینه چندانی نمیشود که دغدغه ایجاد کند، تصریح کرد: کل اعتبار دانشگاهها، پژوهشگاهها، پارکهای علم و فناوری و مراکز رشد در سال حدود 5 هزار میلیارد تومان است و بین 10 تا 12 هزار میلیارد تومان نیز مردم در آموزش عالی هزینه میکنند، بنابراین بودجه 16، 17 هزار میلیارد تومانی برای جمعیت 5 میلیونی دانشجویان، یکصد هزار نفری استاد و چند صد هزار نفری کارکنان هزینه زیادی نیست که برای آموزش عالی پرداخته میشود.
وی ادامه داد: بنابراین مسولان باید توجه کنند که برخلاف شعارهایی که داده میشود که مثلا دانشگاه MIT بودجهاش را خودش تامین میکند؛ در واقعیت این طور نیست بلکه آنها بخشی از هزینههای خود را از طریق فروش دانش فنی و لیسانس کسب میکنند اما مطمئنا دولت از آنها حمایت میکند.
سالارآملی افزود: به عنوان مثال اگر حمایتهای دولت آلمان از دانشگاههایشان نباشد، تمامی آنها با مشکل جدی مواجه میشوند و دانشگاههای فرانسه اصلا شهریهای از دانشجویان دریافت نمیکنند و تحصیل رایگان است. بنابراین دولت در هر کشوری برای توسعه علم وفناوری هزینه میکند.
توجه به تجاری سازی باید در GDP اثرگذار باشد
قائم مقام وزیر علوم در امور بینالملل با بیان اینکه یکی از مشکلات سالهای گذشته، عدم فعالیت درست در بهره وری از تجاری سازی علم بود، گفت: هم اکنون این بخش بر عهده معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است که انتظار داریم این بخش در تولید ناخالص داخلی(GDP) اثرگذار باشد چرا که زمانی میتوان فعالیتهای شرکتهای دانش بنیان و تجاری سازی را موفقیت آمیز برآورد کرد که در GDP اثرگذار باشد.
وی تاکید کرد: به سرانجام رسیدن تجاری سازی در کشور نیازمند انجام پژوهش و نوآوری است بنابراین در این مسیر نمیتوان دانشگاهها را و پژوهشهای دانشگاهی را فراموش کرد.
دکتر سالارآملی با بیان اینکه هزنیهها در آموزش عالی و تحقیقات کشور حتما بازگشت پذیر است، گفت: از یک طرف هزینه زیادی در این دو حوزه کشور انجام نمیشود و از سوی دیگر از همین هزینهها بهینه استفاده نمیشود؛ البته در این بین نباید از امکانات موجود در دنیا نیز غافل بمانیم و با همکاری با دانشگاههای خارجی باید هزینههای پژوهشی را کاهش دهیم.
وی افزود: به عنوان مثال لزومی ندارد که ما هم دستگاه گران قیمت یک دانشگاه آلمانی را که مورد نیاز پژوهشهایمان هست، خریداری کنیم بلکه میتوان با ایجاد ارتباط از آن بهرهبرداری کرد تا هزینههای پژوهش کاهش یابد.