«نام من قرآن است» آماده شد/ استفاده از سبک نگارش انجیل برای کودکان
گروه ادب: یک نویسنده کودک و نوجوان گفت: «نام من قرآن است» عنوان کتابی است که در نگارش آن از شیوه تدوین انجیل که برای کودکان نوشته شده بهره برده‌ام.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، غلامرضا حیدری‌ابهری روحانی و از نویسندگان خوش‌ذوقی است که در حوزه کودک و نوجوان قلم می‌زند و فعالیتش در این حوزه بسیار جدی است و در سوژه‌ها و انتخاب موضوعاتش برای نگارش کتاب به نیاز مخاطبانش می‌اندیشد و آنها را شناسایی می‌کند، به همین دلیل است که اغلب کتاب‌هایش نیز با فروش و اقبال خوبی از سوی مخاطبان کودک و نوجوان همراه بوده است. در همین راستا ایکنا گفت‌وگویی با وی درباره آخرین کتاب در دست نگارشش که درباره قرآن است را انجام داده که در ادامه شرح این گفت‌وگو را می‌خوانید:
آقای حیدری‌ابهری آخرین کتابی که می‌نویسید درباره قرآن است و می‌خواهید این کتاب آسمانی را برای گروه کودک و نوجوان معرفی کنید، عنوان این کتاب چیست و چطور شد که به سمت نگارش این کتاب برای این گروه سنی رفتید؟
عنوان این کتاب «نام من قرآن است» می‌باشد و قبل از این، کتابی را که به زبان انگلیسی نگارش و منتشر شده بود با عنوان «انجیل چیست» دیدم که روش خوبی در معرفی این کتاب مقدس داشت و من آن کتاب را ترجمه کردم.
یعنی این کتاب به زبان فارسی ترجمه شده است؟
نه، این کتاب را برای مطالعه خودم، ترجمه کردم تا ببینم آنها برای معرفی کتاب مقدس خود از چه روشی استفاده می‌کنند که روش آن را استخراج کردم و همان روش را درباره قرآن به کار بردم و عنوان آن را «نام من قرآن است» نامگذاری کردم که گلنار ثروتیان آن را تصویرگری کرده و انتشارات پیام آزادی نیز آن را منتشر می‌کند.
کتاب انجیل هم برای گروه کودک و نوجوان نوشته شده بود؟
بله، برای این سن بود.
دلیل این کار چه بود که خواستید از سبک این کتاب استفاده کنید؟
یکسری کارهای خارجی هستند که قابل ترجمه نیستند، اما قابل استفاده هستند، به عنوان مثال برخی موضوعات برای ما مسلمانان کاربردی ندارد، اما می‌توان از همان سبک و روش آنها استفاده کرد و براساس اعتقاد و باوری که داریم آن را براساس آن تنظیم کنیم و ای کاش کسانی که به نمایشگاه‌های خارجی می‌روند کتاب‌هایی از این دست را تهیه کرده و بیاورند و ما ببینیم برای کتاب‌هایی درباره انجیل از چه شیوه‌هایی استفاده شده است و ما از همان سبک‌ها برای معرفی کتاب آسمانی خودمان استفاده کنیم و من به عنوان یک تجربه این کار را انجام داده‌ام.
تفاوت این کتاب نسبت به کتاب‌هایی که ما درباره قرآن می‌نویسیم و منتشر می‌کنیم در چیست؟
البته کار من به این صورت نبوده که به جای واژه‌های انجیل، قرآن بگذارم و این کتاب را بنویسم، بلکه من فقط از سبک آنها استفاده کرده‌ام.
مصادیقی از این تفاوت سبک و تازگی را بفرمایید.
یکی از این مصادیق این است که آنها در تصویرگری از فضای کهنه و قدیمی استفاده نکرده‌اند و وقتی از کتاب مقدس خود حرف می‌زنند از فضای امروزی سخن می‌گویند و کوچه و مدرسه و شهر خود را نشان می‌دهند و این نشان می‌دهد که هر چند این کتاب مربوط به قرن‌ها پیش است، اما کهنه نشده و من این موضوع را در کتابم رعایت کرده‌ام و وقتی آن را ورق بزنیم این حس به شما منتقل می‌شود و درباره کتاب عتیقه و قدیمی صحبت نمی‌کنید و از اول تا پایان آن فضای زندگی امروزی است.
امتیاز دیگر نیز این است که 7 تا 8 صفحه اول به صورت پرسش مطرح شده و چند فریم که این سؤالات مطرح شد انگیزه خواندن ادامه کتاب در خواننده به وجود می‌آید، یعنی آمادگی ذهنی و عطش در خواننده ایجاد می‌کند و من هم سعی کردم در کتابی که نوشته‌ام با الگوبرداری از این سبک نگارش، بتوانم سؤالاتی درباره قرآن کریم مطرح کنم؛ اینکه قرآن چه قصه‌هایی دارد؟ قصه‌هایش واقعی است یا نه؟ تفاوت کارم این است که سؤالاتم از زبان قرآن مطرح شده است، به عنوان مثال تو میدانی من چند سوره دارم؟
این سبک نگارش درباره خداوند نیز وجود دارد و کتابی با این سبک از سوی نویسنده مسیحی در چندین جلد نوشته شده است و سؤالاتی که مطرح می‌کند در فضای امروزی است.
از این کتاب که برای کودکان نوشته‌اید چه اندازه رضایت دارید؟
به نظرم این کار تجربه خوبی شد تا کارهایی از این دست برای کودکان و نوجوانان صورت گیرد، اینکه کارهایی که در آن سوی مرزها انجام شده و ما نمی‌توانیم آنها ترجمه کنیم، اما می‌توانیم از سبک نگارش آنها استفاده کنیم و ایده بگیریم؛ چرا که این گونه کتاب‌ها در جذب مخاطبان خود موفق بوده‌اند.
در حال حاضر این کار در چه مرحله‌ای است؟
کار نگارش آن انجام شده و صفحه‌آرایی آن هم صورت گرفته است و پس از پایان کارهای نهایی به ناشر سپرده می‌شود.
در نگارش یک اثر سوژه‌های کتاب چگونه انتخاب و روند انتخاب موضوع و سوژه کتاب به چه صورت انجام می‌شود؟
من به طور مرتب ارتباط میدانی با واقعیت دارم و ارتباط نزدیکی با کودکان و نوجوانان دارم که تجربه‌های این کار از طریق مطالعه و حضور در کتابخانه‌ها به دست نمی‌آید و من با صحبت کردن با کودکان و نوجوانان به نیازهای آنها پی می‌برم و یا با والدین آنها و یا مربیان کودک گفت‌وگو می‌کنم و در این میان باید نیازهای کودک و نوجوان را بفهمیم و از سوی دیگر باید شیوه مناسبی را برای ارتباط با آنها داشته باشیم.
