عبدالرسول عبایی، استاد و پیشکسوت قرآنی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) ضمن تسلیت در پی درگذشت استاد ابوالفضل علامی، قاری، مدرس و محقق کتب قرآنی اظهار کرد: استاد علامی، کمنظیر بود و همانند ایشان کم میبینم. مرحوم استاد علامی تمام آن شرایطی را که در یک قرآنی باید باشد، داشت و این مرد بزرگوار بسیار پرهیزکار و متقی بود و همیشه برای خدا کار میکرد.
وی افزود: مرحوم استاد علامی در کارهای خود همواره بسیار دقیق بود و هیچگاه کاری را که اطلاع کمی از آن داشت نمیپذیرفت مگر اینکه به تمام ارکان آن کار، واقف باشد و آن زمان بود که میپذیرفت.
عبایی در ادامه گفت: وی در تلاوت قرآن متأثر از مرحوم استاد «احمد شبیب» بود؛ مرحوم علامی همیشه کمحرف بود، اما زمانی هم که صحبت میکرد بسیار دقیق صحبت میکرد و ایشان تمام آن شرایطی که یک انسان مومن و یک قاری باید داشته باشد، داشت.
وی ادامه داد: گاهی اوقات در داوری مسابقات، حقالزحمهای که به داوران میدادند، بازمیگرداند و میگفت زیاد است؛ ایشان واقعا یک الگو بود، نه اینکه تصنعی باشد، بلکه بافت وجودی ایشان اینگونه بود و نه در ظاهر که در باطن نیز یک انسان مومن و متدین بود.
این پیشکسوت قرآنی در ادامه گفت: مرحوم استاد علامی همیشه مشغول تحقیق بود و همواره مشغول آموزش قرآن در کلاسها و جلسات قرآنی بود؛ روز گذشته نیز بعد از اینکه کلاس درس ایشان به پایان رسیده بود بعد از نماز مغرب و عشا، خداوند ارادهاش این بود که ایشان را از ما گلچین کند. جای ایشان در بین جامعه قرآنی خالی است و خالی خواهد بود و امیدواریم به برکت خود قرآن از میان جوانان قرآنی، افرادی باشند که این خلاء را پر کنند.
وی درباره آشنایی خود با مرحوم استاد علامی، عنوان کرد: بنده پس از اینکه از نخستین سالهای دهه 70 وارد عرصه داوری شدم با استاد علامی آشنا شدم؛ تلاوتهای ایشان را که گوش میکردم از دقت ایشان در احکام، مخارج و صفات و حروف لذت میبردم؛ پس از آن توفیق حاصل شد تا در اجتماعات علمی و قرآنی خدمت ایشان رسیدیم و از نزدیک در کنار هم کار کردیم.
عبایی یادآور شد: مرحوم استاد علامی عضو هیئت علمی مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی بود و بنده نیز در کنار ایشان عضو هیئت علمی این مرکز همواره حضور داشتهام و در جلسات این هیئت در کنار هم بودیم. ایشان در داوریها دقت عجیب و وافری داشت و سعی میکرد در نهایت دقت داوری کند؛ انصافا کسی را از دست دادیم که خوبیها و ویژگیهای شخصیتی ایشان به هیچ عنوان قابل توصیف نیست و بنده هر چه بخواهم، بگویم قادر نیستم حق مطلب را ادا کنم.
وی در این بخش از سخنان خود افزود: شب گذشته که خبر درگذشت ایشان را به بنده دادند شوکه شدم؛ ایشان مصداق «رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ» بود و هیچ ادعایی نداشت اما همیشه به دنبال حق بود و در مقابل باطل نیز نمیتوانست ساکت بنشیند؛ همیشه حق را میگفت و اگر خودش هم اشتباه میکرد باز حق را میگفت و همواره متواضع بود.
عبایی در ادامه گفت: آنچه که از مرحوم استاد علامی همیشه به یاد خواهم داشت این است که ایشان همیشه وقت را غنیمت میشمارد و امکان نداشت در مسیر قم به تهران که میآمد بیکار بنشیند بلکه همواره مشغول نوشتار و مطالعه بود؛ اگر شخص فاضلی هم در کنار او بود سرصحبت را باز میکرد و به بحث و سوال و جواب میپرداخت و اجازه نمیداد که وقت او به بطالت بگذرد.
وی در پایان گفت: با فقدان استاد علامی در بین جامعه قرآنی، باید جای خالی ایشان را پر کنیم و به این دلیل که ایشان همواره برای ما الگو بوده است، باید از ایشان قدردانی داشته باشیم و بتوانیم جوانانی پرورش دهیم که این خلاء را برای جامعه قرآنی پر کنند.