
رضا بنیرضی، از اساتید و کاتبان ممتاز دارالکتابه در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)
با بیان اینکه در سالهای اخیر با رشد کیفیت خط نسخ فارسی مواجه شدهایم و
میتوان گفت وضعیت خوشنویسی ما به دوران طلایی خوشنویسی یعنی دوران صفویه
بازگشته است، عنوان کرد: خط نسخ فارسی از قرن چهارم هجری به عرصه آمد و تا
اوایل دوران صفوی تفاوتی میان نسخ فارسی و عربی نبود. دوران اوج خط نسخ
فارسی به عصر صفوی باز میگردد و این خط تا اواخر قاجار رونق بسیاری داشت.
وی گفت: از اواخر دوره قاجار که چاپ سنگی و افست وارد کشور شد، به دلیل
دشواری چاپ کتابت و نیز منتفی شدن ماجرای نوشتن قرآن توسط یک فرد برای
تامین یک نسخه دیگر، خط نسخ نیز کمرنگ شد و به حاشیه رفت. این فترت تا 20
سال پیش نیز بود تا اینکه با همت استاد صنعتی و سالهای بعد با تلاشها و
حمایتهایی که صورت گرفت، خط نسخ با سلیقههای مختلف رایج شد. خصوصاً در سه
چهار سال اخیر با فعالیت دارالکتابه که آموزش خوشنویسان و حمایت از آنها
را در دستور کار قرار داده، با انقلابی در خط نسخ مواجه شدهایم که
چشمانداز روشنی را پیش چشم قرار میدهد.
بنیرضی با بیان اینکه در صورت تامین بودجه و اعتبار میتوان جایگاه کتابت
ایران را به مقام شایسته آن رساند، تاکید کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
میتواند با تامین بودجه کتابت قرآنها در بالا بردن عیار هنری مصحفهای
ایرانی موثر باشد. ناشران خصوصی از عهده تامین بودجههای چندصد میلیون
تومانی کتابت قرآن برنمیآیند؛ بنابراین تنها به جلد و زیبایی کاغذ مصحفها
توجه میکنند و عیار هنری خط را مورد توجه قرار نمیدهند. وزارت فرهنگ و
ارشاد اسلامی میتواند با سفارش و تامین بودجه کتابت قرآنهایی با عیار
هنری مطلوب را تهیه و فایل آن را در اختیار ناشران متقاضی قرار دهد.
این کاتب ادامه داد: از 20 سال پیش مدیران قرآنی کشور ما به دنبال ارائه
قرآنی استاندارد برای جایگزین کردن آن به جای قرآن عثمانطه هستند که این
تلاش با تغییر مدیران ابتر مانده است.
وی گفت: سال 1380 به سفارش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آن دوره قرآنی را
با رعایت اصول سادگی قرائت، ضوابط خاص خوشنویسی با نسخ فارسی و تقسیمبندی
صحیح به طوری که برخی صفحات شلوغ و برخی خلوت نباشند، کتابت کردم که تنها
هفت تا هشت ماه محاسبات آیات برای شلوغ نشدن برخی صفحات به دلیل بلندی و
کوتاهی آیات طول کشید و کتابت در مدت سه سال انجام شد. متاسفانه با تغییر
دولت این قرآن به سرانجام مورد نظر نرسید و فقط یکبار با چاپی نازل در 500
نسخه عرضه شد و به دلیل عدم حمایت، تجدید چاپ و عرضه گسترده نشد.
این استاد دارالکتابه افزود: خوشنویسان ما از توان کافی برای کتابت بهترین
قرآنها با بالاترین عیار هنری بر اساس ضوابط استاندارد برخوردار هستند،
ولی این تلاش باید مورد حمایت مالی دولت قرار گیرد تا به سرانجام برسد.