حفظ قرآن را بالاتر از تلاوت می‌دانم/ آرزوی خدمت در لباس طلبگی

رضا نژادتبریزی، با 16 سال سن شاید تنها برگزیده مسابقات سراسری قرآن در طول تاریخ برگزاری آن باشد که در چنین سنی موفق به کسب رتبه در مسابقات سراسری قرآن شده است. شرکت‌کننده‌ای نوجوان که در همان سال اول حضور خود در مسابقات کشوری اوقاف و در بخش بزرگسالان توانست رقبای قدر و باتجربه خود را که بعضی از آنها سابقه حضور چندین دوره در مسابقات را داشتند کنار بزند و به تنهایی در هر سه مرحله مقدماتی، نیمه‌‌نهایی و نهایی مسابقات سراسری قرآن در کرمانشاه بالاترین نمره را کسب کند.

به معنای واقعی کلمه باید نژادتبریزی را نخبه نامید، خواندن سال دوم راهنمایی در 10 روز و سوم راهنمایی در یک ماه و نیم از عهده هر آدم معمولی خارج است و حتی برخی نخبه‌ها نیز توان انجام چنین کاری را ندارند اما نژادتبریزی به خوبی از پس آن برآمد تا در سن 13 سالگی دوره کارشناسی و بلافاصله دوره ارشد در رشته علوم قرآن و حدیث را پشت سر بگذارد و هم اینک در سن 16 سالگی که بسیاری تازه خود را برای حضو در کنکور آن هم در یکی دو سال بعدتر آماده می‌کنند، مشغول نگارش پایان‌نامه باشد.

ایکنا گفت‌وگویی با این حافظ نخبه و دارنده رتبه ممتاز مسابقات سراسری قرآن انجام داده است که در ادامه آمده است.

رضا نژادتبریزی هستم متولد سال 1378 در استان قم، از سن چهار سالگی شروع به خواندن قرآن کریم به روش اشاره در مؤسسه جامعةالقرآن الکریم قم کردم، در سن هفت سالگی هم شروع به حفظ قرآن کریم کردم، با توجه به اینکه اعتقاد داشتم که حفظ قرآن به تنهایی موفقیتی برای خود است، از سن هفت سالگی حفظ قرآن را آغاز و در 10 سالگی خاتمه دادم.

روش حفظ شما به چه صورت بود؟

تا مدت یک سال روزانه دو یا سه خط از قرآن کریم را حفظ می‌کردم و یک سال دیگر را روزی یک تا دو صفحه، البته روزهایی هم می‌شد که تعداد صفحات بیشتری را حفظ کنم تا اینکه در سن 10 سالگی حافظ کل قرآن کریم شدم.

اکثر دوران حفظ هم در اصفهان بودم، حدود سن هشت سالگی بود که می‌خواستم حفظ یک ساله قرآن را شروع کنم، برای اینکار و برای اینکه از درس هم عقب نیفتم تصمیم گرفتم کلاس سوم دبستان را جهشی بخوانم و یک سال ترک تحصیل کنم، همچنین سال دوم راهنمایی را جهشی و طی مدت 10 روز خواندم و سوم راهنمایی را هم طی مدت یک ماه و نیم پشت سر گذاشتم.

در همان سالی که کارشناسی گرفتم، نیز آزمون ارشد را تکرار کردم و در کنکور سراسری مانند سایر عزیزانی که در این مقطع به طور عادی شرکت می‌کنند، رقابت کردم و در دانشگاه قم پردیس تهران و قرآن و حدیث قم مورد پذیرش قرار گرفتم و هم اکنون نیز در همین دانشگاه در زیر سایه قرآن و عترت مشغول تدوین پایان‌نامه هستم.

از آنجا که خداوند عبادت‌کنندگانش را امر به استبقا در خیرات کرده است، حدود 70 یا 80 رتبه استانی و شهرستانی و 19 رتبه اول و دوم کشوری را در کارنامه خودم دارم، از جمله آنها سه بار کسب رتبه اول در مسابقات کشوری اوقاف که دو بار زیر 16 سال در حفظ 20 و کل قرآن کریم بود و بار آخر نیز حفظ کل بزرگسالان در کرمانشاه بود، همچنین در مسابقات کشوری جامعةالقرآن نیز چهار رتبه اول کشوری را دارم که در رشته‌های مختلف بوده است. در مسابقات دارالقرآن امام علی(ع) نیز حائز رتبه اول حفظ کل زیر 16 سال شده‌ام.

در مسابقات قرآن دانشجویی نیز رتبه اول ملی در رشته حفظ 20 جزء را دارم، در مسابقات دیگر دانشجویی رتبه دوم ملی حفظ کل را نیز دارم.

بله؛ با توجه به اینکه امسال بالای 16 سال داشتم، براساس آئین‌نامه جدید اوقاف که دانشجویان و حوزویان را خارج از آموزش و پرورش می‌داند، توانستم قبل از سن 18 سالگی در مسابقات اوقاف شرکت کنم.

رقبای خودم را از همان سن 12 یا 13 سالگی زیر نظر داشته و تلاوت آنها را گوش می‌دادم و آنالیز می‌کردم و فکر چنین روزی را هم داشتم که در بالای 16 سال با این افراد رقابت داشته باشم. البته با برخی شرکت‌کنندگان نیز برای اولین بار بود که برخورد داشتم و هیچ تصوری نداشتم که در رقابت با حریفان چه جایگاهی را کسب کنم.

امسال سطح مسابقات بسیار بالا بود، بنده برنامه‌ریزی‌های خودم را کرده بودم و تمام توکلم به خدا بود، تنها کاری که می‌توانستم انجام دهم بندگی خودم را به خوبی انجام دهم و بعد هم اینکه حفظم را مسلط کنم و در صوت و لحن و تجوید تلاش خودم را انجام دهم، همه کار را به دست خدا سپردم و لطف خدا بود که موفق به کسب چنین رتبه‌ای شدم.

من چند سال از مسابقات را خودم دیده بودم اما با توجه به اینکه در متن مسابقات بزرگسالان حضور نداشتم نمی‌توانم چیزی در مورد سطح مسابقات در قیاس با سال‌های دیگر بگویم و ناچاراً از دیگر دوستان و اساتیدی که در این مسابقات حضور داشتند، نقل قول کنم.

سطح مسابقات به حدی بالا بود که حتی فینالیست‌های سال‌های قبل نتوانستند رتبه‌های زیر 10 را کسب کنند، یکی از فینالیست‌های این دوره از مسابقات که رتبه سوم ممتاز را کسب کرد «مصطفی اصفهانیان» بود که سابقه چندین بار حضور در مسابقات را دارد، وی می‌گفت امسال مسابقات در سطحی بود که در 15 سال اخیر بی‌سابقه بوده است و استاد «ستوده‌نیا» نیز شب قبل در جلسه‌ای که خدمت ایشان بودم از سطح بالای مسابقات خبر دادند.

من نظر خاصی در مورد این مطلب ندارم چون کمبود خاصی در این زمینه احساس نکردم، البته کمبودهایی احساس شد اما در مورد تفکیک رشته‌ها به خصوص در رشته حفظ کل و قرائت که تمرکز اصلی اوقاف هم بر روی این دو رشته است، کمبود خاصی را احساس نکردیم، در این زمینه شاید شرکت‌کننده‌های رشته‌هایی مانند اذان و معارف بیشتر توضیح دهند، من به شخصه از تفکیک شدن رشته‌ها کمبودی احساس نکردم. نه می‌توانم بگویم راضی بودم و نه اینکه مخالفت داشتم.

چون برای اولین سال است که به این شکل برگزار می‌شود، هنوز نقاط قوت و ضعف آن مشخص نشده است، تا این لحظه که با شما صحبت می‌کنم نقطه قوتی از آن ندیدم، چون در سال‌های قبل نفر اول و افرادی که بالاترین رتبه‌ها را می‌آوردند از فردای مسابقات تکلیف‌شان مشخص بود و می‌دانستند که قرار است در کدام رقابت بین‌المللی حضور یابند، اما در این سطح‌بندی هنوز مشخص نشده است که هر کدام از افراد برگزیده و ممتاز باید در کدام رقابت بین‌المللی حضور یابند و این سردرگمی مشخص نیست تا چه زمانی ادامه دارد.

بهتر بود بعد از مرحله نیمه نهایی که 10 حافظ کل راهی فینال شدند، دیگر مسابقات فینال را برگزار نمی‌کردند و بین این 10 نفر انتخابی برای حضور در مسابقات بین‌المللی را قبل از آغاز مسابقات بین‌المللی برگزار می‌کردند. اگر اینگونه می‌شد حداقل انرژی کمتری از حفاظ صرف می‌شد و یک مرحله کمتر در مسابقات حضور می‌یافتند.

من قله فعالیت‌های قرآنی خودم را کسب رتبه اول مسابقات بین‌المللی ایران یا کشور دیگر و دکترا و فوق دکترای رشته خودم نمی‌بینم، تمام افتخار و توفیق و هدف من این است که با توجه به اینکه پدرم روحانی هستند، من نیز بتوانم طلبه شوم و در لباس طلبگی خدمت کنم. آن چیزی که برای خودم متصور شده‌ام خدمت هرچه بیشتر به اسلام و تشیع است و نه رسیدن به مقام دنیوی، همیشه دعا می‌کنم خداوند من را به مقام اخروی خوبی برساند ان‌شاءالله.

حدود دو سال خصوصی طلبگی می‌خواندم، خودم دو سه سال است دروس تخصصی حوزوی را می‌خوانم و کلاس هم می‌روم و امیدوارم در صورتی که حوزه اجازه دهد همزمان با ادامه تحصیل در مقطع دکترا بتوانم تحصیلات رسمی حوزوی را آغاز کنم.

بنده تلاوت را منحصر به قرائت به شیوه امروزی نمی‌دانم و ترتیل نیز یکی از سبک‌های تلاوت قرآن کریم است، تلاوت یعنی پشت سر هم خواندن آیات قرآن کریم و ترتیل بیشتر به این معنا ربط دارد، اینجانب به شخصه دوست دارم قاری قرآن شوم اما حد اعلای خودم را در این نمی‌بینم و اعتقادم این است که حفظ قرآن کریم در درجه بالاتری از قرائت قرآن کریم قرار دارد. به قول آیت‌الله بهجت(اعلی الله مقامه) «خدا می‌داند حفظ قرآن کریم چقدر در استفاده از این معدن و منبع رحمت الهی مدخلیت دارد».

من در زندگی خودم چند دستاورد داشته‌ام، غیر از مسائل مادی، از لحاظ درسی در حال حاضر از بسیاری از هم سن و سال‌های خودم جلوتر هستم و این دستاورد است، از لحاظ مادی هیچگاه به فکر پول نبوده‌ام تمام اینها و یک حافظه و استعداد بالاتری که خداوند به من داده است همه دستاورد بوده است، قدرت ذهنی من زمانی که حافظ قرآن نبودم با زمانی که قرآن را حفظ کرده‌ام بسیار فرق داشته است، این توصیه را هم به جوانان دارم که من به عنوان یک شخص که تمام زندگی خود را از قرآن گرفته‌ام؛ جوانان نیز می‌توانند با قرآن عهد ببندند که تمام همت خود را مصروف قرآن کنند و مطمئن باشند که قرآن نیز اجر آنها را خواهد داد و آنها را به علو درجات خواهد رساند.

جا دارد قبل از هر چیز از زحمات رهبر معظم انقلاب اسلامی که داهیانه جامعه ما را پیش می‌برند تشکر کنم که اگر زحمات ایشان و حضرت امام خمینی(ره) بعد از انقلاب اسلامی نبود مطمئناً هیچ کدام از ما نمی‌توانستیم قرآن را به این زیبایی و به این راحتی در جامعه بخوانیم و همین الان هم اگر وجود رهبر معظم انقلاب نبود در همین جامعه اسلامی قرآن هیچ نقشی نداشت، هرچند الان هم نقش کم‌رنگی دارد اما همین اثری هم که هست از وجود مبارک امام زمان(عج) و مقام معظم رهبری است.

موضوع دیگر نیز تشکر ویژه از پدر و مادرم هست که برای من زحمات بسیار زیادی کشیدند، همچنین از اساتید بزگوارم استاد رضوی و استاد ستوده‌نیا که استاد تجوید بودند بسیار سپاسگزارم.