حلیت ربای تولیدی و انتاجی در بوته نقد و بررسی

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در چکیده این مقاله می‌خوانیم: در این پژوهش، به اهمیت حرمت ربا در اسلام و گونه‌شناسی انواع آن از دیدگاه فقهای شیعه و اهل سنت پرداخته‌ایم؛ به ویژه تقسیم ربای قرضی به استهلاکی و استنتاجی (مصرفی و تولیدی) را که در دوران معاصر، مطرح گردیده است بازخوانی نموده پس از تبیین دیدگاه برخی از فقهای معاصر شیعه در مورد حلیت ربای استنتاجی که در بین فقهای اهل سنت نیز سابقه دارد در بوته ارزیابی علمی و فقهی نهاده‌ایم و ضمن بررسی و نقد دلایل هشت‌گانه اقامه شده بر حلیت چنین ربایی، این نکته را به اثبات رسانده‌ایم که هیچ‌گونه تفاوتی بین ربای استهلاکی و استنتاجی از نظر حکم به حرمت به نظر نمی‌رسد چرا که موضوع حرمت در ربای قرضی، قرض با شرط زیاده از طرف قرض دهنده است نه قرض گیرنده و چنین شرطی در هر دو صورت محقق است و نیز روایاتی که به فلسفه و حکمت حرمت ربای قرضی پرداخته‌اند، ترک تجارت و تولید را از طرف قرض‌‌دهنده عنوان نموده‌اند نه قرض‌گیرنده و این ترک تجارت از طرف قرض‌دهنده در هر دو صورت استهلاکی و استنتاجی متصور است. بنابراین، دلیلی بر خروج موضوعی یا خروج حکمی ربای انتاجی وجود ندارد.

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: این نوشتار بر آن است تا تعریفی از ربا، با گونه‌های آن از دیدگاه‌ فقهای شیعه و اهل سنت ارائه نماید و با پدیده‌های نوظهور که در عرصه فعالیت‌های اقتصادی راه یافته‌اند مقایسه تطبیقی صورت دهد.

علاقمندان می‌توانند این مقاله را از این نشانی دریافت نمایند.