به گزارش کانون خبرنگاران
نبأ وابسته به خبرگزاری
ایکنا، مجموعه خاوران، مرکز شبانهای است که به آسیب دیدگان اجتماعی و بیخانمانهای مرد شهر تهران خدمت رسانی میکند، این مددسرا ظرفیت پذیرش بالغ بر 411 نفر مددجو را دارد که به تناسب فصل سرما تعداد این مددجوها افزایش مییابد.
مجاری و کانالهای ورود مددجویان به مددسرای خاوراناین مرکز، خدمات بهداشتی اولیه را در اختیار مددجوهای خود قرار میدهد و بحث سلامت جسمی و مسائل روانشناختی آنان نیز در این مجموعه مورد بررسی و واکاوی قرار میگیرد، ورود مددجویان از طریق کانالهای مختلفی صورت میگیرد، برخی از افراد به جهت بیخانمان بودن دچار آسیبهایی همانند اعتیاد شدهاند و هماکنون مکانی برای اسکان ندارند، این مددجویان توسط عوامل و مددکارها، در سطح شهر تهران جمع آوری و به این مرکز ارجاع داده میشوند.
گروههای دیگر کارگران فصلی هستند که محلی برای اسکان ندارند و همچنین نتوانستند در یک بازه زمانی شغلی بیابند که این افراد نیز در مجموعه خاوران مورد پذیرش قرار میگیرند، دستههای دیگر در راهماندگان هستند که به دلایل مختلف همچون کارهای اداری و نداشتن بضاعت مالی، در مجموعه خاوران مورد پذیرش و خدمت رسانی قرار میگیرند.
ارائه خدمات انگیزشی به مددجویان معتاد و بیخانمانحوزه فعالیتهای مجموعه خاوران بسیار گسترده است و نمیتواند مختص به برخی از گروههای آسیب دیده باشد، به عنوان مثال مددجویی که معتاد و از خانواده خود طرد شده است، اقدامات مددکاری برای این شخص در نظر گرفته و به وی خدمات انگیزشی، تغییر تفکر و تغییر نگرش نسبت به زندگی داده میشود، همچنین در جهت بهزیستی بهتر برای این مددجو یک نقشه مددکاری تعیین میشود تا برنامهریزی بر روی این آسیبدیده اجتماعی صورت گیرد و این فرد بتواند در راستای برنامهریزی ارائه شده، تحت مشاورههای مخصوص حوزه درآید.
ارائه این مشاورهها به این جهت است که مددجو بتواند به یک فرصت جدید دست یابد و نگرش خود را نسبت به رفتارها و بزههای پیشین خود، تغییر دهد و برای درمان اقدام کند؛ این افراد به مراکز درمان ترک و اعتیاد که با حوزه مددکاری مرتبط هستند ارجاع داده میشوند؛ مجاری دیگری نیز وجود دارد که میتوان برای اشتغال این مددجویان و وصل کردن به خانواده و زندگی اجتماعی از آن طریق اقدام کرد.
مددسرای خاوران؛ خانهای موقت و غیردائمیاین مرکز به عنوان مددسرای موقت ایجاد شده است، مکانی است که مددجویان وقتی به آن ارجاع داده میشوند، نمیتوانند این مکان را خانه یک عمر خود قلمداد کنند و پیش خود بگویند که میتوانیم چند سال در این مجموعه اقامت داشته باشیم و این فرایند سالها به این شیوه طی میشود، زیرا کسی که وارد این مکان میشود باید مطابق با برنامه و پروتکلی که مددکار برای وی در نظر میگیرد، پیش رود.
مددجویان این مجموعه همچنین میتواند شامل کسانی شود که پدر و مادر خود را از دست دادهاند و در سطح شهر هیچ گونه حامی و سرپناهی ندارند، هر چند ممکن است که این افراد از صحت کامل برخوردار باشند اما این مرکز این افراد را نیز میپذیرد و به آنها اسکان میدهد، همه این افراد جایگاهشان در مددسرا مشخص شده و همچنین از سوی این مجموعه برای این افراد برنامهای معین در نظر گرفته شده است.

تعلیم طریقه محافظت از امراض احتمالی به مددجویاندر این مجموعه تلاش شده است که به ازای نقشه اولیهای که مددکار برای مددجو طرحریزی میکند 35 مددجو را برای یک مددکار در نظر گیرد تا بتواند به نحو اختصاصی بر روی تک تک این مددجویان برنامهریزی داشته باشد و همچنین این مددکارها در تلاش هستند که این افراد را به سطحی برسانند که بتوانند بار دیگر به زندگی اجتماعی خود بازگردند، در این مرکز پزشکانی هستند که روزانه چهار ساعت، مددجویانی را که دچار امراض جسمی هستند تحت معاینه قرار میدهند.
بحث آموزههای بهداشتی و درمانی در این مددسرا برای مددجویان بیان میشود، همچنین به آنها تعلیم داده میشود که چگونه میتوانند خود را از بیماریهایی که احتمال مبتلا شدن به آن را دارند، محافظت کنند.