«محمد صالحی» نخستین پرواز در پاسخ به حمله رژیم بعث را انجام داد

ناهید حسنعلی، همسر شهید خلبان محمد صالحی که نخستین شهید خلبان دفاع مقدس است، با بیان اینکه این شهید عاشق امام خمینی(ره) و میهن اسلامی بود و تمام کودکان ایرانی را فرزند خود می‌دانست، عنوان کرد: نخستین خلبان شهید برون‌مرزی نیروی هوایی ارتش امیر سرلشکر شهید محمد صالحی به سال 1328 در تهران متولد شد. در سال 1346 در رشته پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه‌ای که به پرواز داشت، به نیروی هوایی ارتش رفت؛ او دوره آموزش اولیه را در ایران سپری کرد و برای تکمیل دوره تخصصی پرواز به آمریکا اعزام شد.

حسنعلی افزود: پس از گذراندن دوره تخصصی در آمریکا، وی پیشنهاد این کشور را برای ماندن در آمریکا قبول نکرد و به مملکت خود بازگشت. وی از نظر علمی، اخلاقی و عقیدتی از افسران نمونه بود. در سال 1354 با هم ازدواج کردیم و تنها فرزندمان پانته‌آ که امروز پزشک است در سال 1356 به دنیا آمد.

همسر شهید صالحی عنوان کرد: این شهید قبل از انقلاب عاشق امام(ره) بود و وقتی که حضرت امام(ره) در بهمن 1357 وارد ایران شد، محمد جزء نخستین افراد نظامی‌ بود که به دیدار ایشان رفت. همچنین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در پایگاه هوایی شهید نوژه و به ویژه افشای جریان کودتایی که همان ابتدای انقلاب در پایگاه هوایی همدان (شهید نوژه) طراحی شد، نقش مهمی ایفا کرد. وی در 31 شهریور سال 1359 تنها دو ساعت پس از حمله ناجوانمردانه رژیم بعث به کشور تصمیم گرفت اولین پاسخ کوبنده را به دشمن بدهد. محمد صالحی به همراه کمک خلبانش خالد حیدری که سنی‌مذهب بود، پرواز وحدت (منظور بین شیعه و سنی) را انجام داد و به عنوان خلبانان جنگنده اف - 4 از پایگاه شهید نوژه همدان در قالب گروه آلفارد به پایگاه «شعبیه» و «کوت» عراق حمله‌ور شدند و اولین پاسخ کوبنده را به دشمن بعثی دادند.

وی افزود: پس از انهدام این پایگاه‌ها، هنگام بازگشت به خاک کشور هواپیمای جنگنده دچار سانحه شد و خلبان قهرمان به همراه کابین عقب خود(خالد حیدری) شهد شیرین شهادت را نوشید و نام خود را به عنوان نخستین خلبانان شهید در عملیات برون‌مرزی در دوران دفاع مقدس به ثبت رساند. هواپیمای آنها پس از اصابت یک فروند موشک سام در رودخانه دجله سقوط کرد و سال‌ها بعد در جریان لایروبی رودخانه دجله لاشه هواپیمای آنها به دست آمد، ولی پیکر همسرم در چهارم آبان‌ماه سال 1391، پس از 32 سال به میهن اسلامی بازگشت.

همسر شهید صالحی تصریح کرد: یادم است در آخرین دیدار، پانته‌آ فقط دو سال و نیم داشت و با احساسی عجیب پای محمد را گرفته بود و التماس می‌کرد نرود. به همسرم گفتم چه می‌شود که نروی؟ گفت باید بروم چون تمام بچه‌های این سرزمین فرزندم هستند. 32 سال انتظار بسیار سخت بود. 10 روز پس از شهادتش از آلمان خبر رسید که او را در جمع اسرا دیده‌اند و در این سال‌ها اطلاعات ضد و نقیضی به ما رساندند تا اینکه بالاخره پیکرش پس از 32 سال بازگشت و ما به آرامش رسیدیم.

وی گفت: پیام اصلی شهید صالحی به ما وطن‌پرستی، غیرت، مردانگی و دفاع از خاک و ملت اسلامی بود.

حسنعلی به ارادت خاص شهید صالحی به امام رضا(ع) اشاره کرد و افزود: وی ارادت خاصی به امام رضا(ع) داشت و وقتی وارد مرز شده بود قبل از شهادت از طرف فرماندهی به او فرمان داده بودند که به مشهد برود. دخترم آرزو داشت و نذر کرده بود که وقتی پدرش بازگشت، به اتفاق هم به حرم امام رضا(ع) برویم. به خواست خدا وقتی پیکر شهید روز عرفه از مرز شلمچه وارد شد، وی را به مشهد بردند و دور ضریح امام رضا(ع) طواف دادند. امیدواریم تمام مفقودالاثرها به کشورمان باز گردند و شناسایی شوند.

وی تصریح کرد: شهید صالحی عاشق و عامل به آیات قرآن کریم بود و این علاقه و ارادت او را به تکامل رساند. تا جایی که از کابین به عرش رسید.

حسنعلی همچنین ابیاتی را درباره همسرش سروده است را زمزمه کرد: «تو با من عشق را آغاز کردی/ مرا با سوز دل همساز کردی/ نمی‌دانم چرا پرواز آخر/ فقط چتر خودت را باز کردی/ چه زود ای مهربان پرواز کردی/ سفر را ناگهان آغاز کردی/ ز علم و فضل و عرفان خداداد/ جهان را غرقه در اعجاز کردی/ کجا رفتی پرستوی زمانه/ که باشد نام نیکت جاودانه/ به زیر سایه لطف الهی/ بماند تا ابد از تو نشانه»