حجتالاسلام والمسلمین مرتضی ادیبیزدی، کارشناس دینی بهمناسبت سالروز ولادت امام جواد(ع) در گفتوگویی با کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ،
ابتدا درباره نحوه برخورد امام جواد(ع) با افکار انحرافی زمان خود، گفت:
ضمن عرض تبریک به شیعیان حضرت جوادالائمه(ع)، برخورد حضرت مانند برخورد پدر
و اجداد مطهرشان بود، موارد زیادی وجود دارد که هر کدام در جای خود نیاز
به پیگیری دارد و در این میان نحوه برخورد خاص این رفتارهاست که میتواند
در زندگی فردی و اجتماعی ما راهگشا باشد.
حجتالاسلام ادیبیزدی
ادامه داد: چندین مورد را میتوان بیان کرد که از جمله آن اینکه
امامجواد(ع) فضایی ایجاد کرده تا مخالفان اظهارنظرهای خود را داشته
باشند و در زمانهای این چنین اظهار نکنند که شما اجازه بیان مسائل درونی و
اعتقادی را به ما ندادید ولی در مقابل، اکثر انسانها طاقت شنیدن حرفهای
طرف مقابل را نداشته و همین، گاه گاهی سبب ایجاد ناراحتی متعدد میشود.
وی ادامه داد: اینکه حضرت بستر را فراهم کرده تا مخالفان به اندازه کافی اظهارنظر
کنند به این دلیل بود که درونی که نواقص را حتی به لسان از خود دور کند،
بالطبع بعد از آن در پذیرش کلام حق نقش بسزایی خواهد داشت؛ از نگاهی دیگر
در دید کسانی که به عنوان معترض به محضر امام معصوم(ع) شرفیاب میشدند
برخورد این چنینی در مقابل آنان یقیناً اثر بسزایی در جذب آنان به معارف
دینی خواهد داشت.
وی ادامه داد: مورد دیگر اینکه حضرت بهقدری با صبر و
تحمل گفتههای معترضین را میشنیدند که حتی بعضی افراد، از روی جهل و
نادانی به امام نهم(ع) جسارت داشتند هم جذب این رفتار بسیار دینمدارانه
حضرت بشوند؛ مورد دیگر هم اینکه حضرت از روی صبر و حوصله مسائل را جواب
میدادند که همین رفتار هم موجب پذیرش فرد مقابل میشد.
وی درباره سن امامجواد(ع) و تأثیرگذاری این حضرت، گفت: البته در میان شیعیان آنانی که به معارف اهلبیت(ع)
آشنایی کامل داشتند، درک کرده بودند که حقانیت امام معصوم(ع) ارتباطی به
سن ایشان پیدا نمیکند و در این مدت زمانی، پس از آن امامت امام هادی(ع) 8
ساله را هم دیده بودند و همین دلیل بود که هم چنین موضوعی برایشان مشکل
نبود.
این خطيب توانمند عنوان كرد: البته از دیگر موارد اینکه از سوی
امامصادق(ع) هم که شاگردانی بسیار تربیت کرده بودند در این بسترسازی و
فهم شیعیان نقش مؤثری داشتند.
این کارشناس مذهبی درباره وجود شرایط سخت
خفقان در زمان امامت امامجواد(ع) و استفاده حضرت از آن فرصتها و
توصیهای بهسزا به طلاب و مبلغان گفت: بعضی از مبلغان از فرصت پیش آمده که
بعد از 12 قرن در بسترسازی حکومت اسلامی به وجود آمده استفاده بهسزا
نکرده و در پی مسائلی هستند که نه به نفع دنیای آنان بوده و نه به نفع
آخرتشان، اما قبل از انقلاب نکتهای را یکی از علما در رادیو بیان میکرد که اگر رادیو زمان طاغوت تنها ساعتی در اختیار ما بود میدانستیم چگونه از این فرصت استفاده کنیم.
اين
استاد حوزه و دانشگاه تأكيد كرد: اما این بدین معنا نیست که در حال حاضر
صدا و سیما به صورت خودکار دست علما عصر باشد بلکه وقت قابل توجهی به آنها
اختصاص یافته است؛ صدا و سیما باید واحدی را تحت عنوان حوزههای علمیه و
یا علما تأیین کند تا آنان حرفهای خود را بزنند و در جامعه اسلامی بیش از
بیش اثرگذار باشند.
وی افزود: اینکه در بعضی از شبکههای رسانه،
صحبتهای علما خصوصا فرمایشات آیتالله مجتهدی پخش میشود، برکت حکومت
اسلامی حال حاضر است؛ البته در همین بین باید در بحثهای فرهنگی بستری
فراهم کرده تا جوانان علاقهمند، بیشتر با علما و زندگینامههای آنان آشنا
شوند و نباید مبلغان در هر صورتی از نشر معارف دینی دریغ کنند.
حجتالاسلام
یزدی در پایان درباره علت لقبگذاری امامجواد(ع) به فردی بخشنده و سراسر
حلم گفت: این زبانزد شدن مختص همه ائمه(ع) بوده است و به عبارتی دیگر این
بزرگان بهاندازهای رئوف دیده میشدند که شیعیان و مسلمانان کنار حضرت در
صورت دیدار مجدد حضرت انگار گمشدهای را پیدا کرده و لحظهای از کنار اهلبیت(ع) جدا نمیشدند.
وی
ادامه داد: اما درباره امامجواد(ع) باید گفت، چون بعد از امامرضا(ع)
اختلاف بدیهی بر سر تعیین امام بعد از حضرت شده بود برای همین به سه
ابنالرضا که بعد از امامرضا(ع) بودند توجه بسیاری شده بود که از جمله آنان امامجواد(ع) بوده است.
وی
در پایان در رابطه با اثر مناظرات امامجواد(ع) بر جامعه شیعی زمان، گفت:
حوادثی بعد از مناظرات به وجود آمد و حضرت توانست بر روی عوام و خواص
تأثیرگذاری بهسزایی داشته باشد و آنان را به سوی خود جذب کند، البته در
جاهای متعدد استفاده از خواص فقط کارساز نیست و باید از عوام هم استفاده
کرد.
محمد ایمانیمهر