مربیان و فعالان قرآنی از مصادیق بارز اقتصاد مقاومتی هستند

مصطفی فضلعلی،‌ رئیس هیئت مدیره مؤسسه قرآن و عترت نورالبیان‌المبین قزوین در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، طی سخنانی با بیان اینکه دارای 26 سال سن و مدرک کارشناس مهندسی معماری است،‌ اظهار کرد: بنده به طور کلی 16 سال است که مشغول فعالیت‌های قرآنی هستم و در حال حاضر 8 سال است به عنوان مربی رسمی سازمان تبلیغات اسلامی به آموزش مباحث قرآنی می‌پردازم و همچنین مربی و داور رسمی رسمی فدراسیون کاراته با 15 سال سابقه فعالیت ورزشی و کسب رتبه‌های متعدد اول تا سوم در عرصه‌های مختلف علمی، قرآنی و ورزشی از جمله فعالیت‌ها و عناوینی است که تاکنون داشته‌ام.

وی در ادامه در رابطه با مشکلات موجود در راه فعالیت‌های قرآنی از لحاظ شغلی ادامه داد: عنوان مدیر مؤسسه یا رئیس هیئت مدیره یک مؤسسه قرآنی کمی فریب‌دهنده است. واقعیت قضیه این است که هیچ‌کدام از این عناوین خرج خودشان را هم درنمی‌آورند چه برسد به تأمین مخارج صاحبشان.

فضلعلی تصریح کرد: حتماً شما هم می‌دانید که سالانه میلیاردها تومان هزینه صرف جبران و درمان خسارت‌های ناشی از بیماری‌های اخلاقی، رفتاری و جسمی می‌شود. خرج جبران نتایج حاصل از بزهکاری‌ها، اعتیاد و جرائم، ناشی از ضعف اخلاق و تدیّن می‌شود.

وی گفت: در این میان یکی از مصادیق بارز اقتصاد مقاومتی، مربیان و فعالان قرآنی و ورزشی هستند که بدون هیچ هزینه‌ای با تربیت نیروهای سالم چه از نظر اخلاقی و چه از نظر جسمی، از تحمیل این قبیل هزینه‌ها به دولت پیشگیری می‌کنند. حال آنکه حتی ذرّه‌ای از محل این صرفه‌جویی‌های کلان بهره‌ای نخواهند برد. اجر و پاداش معنوی نزد خداوند محفوظ است اما این چیزی از مسئولیت آقایان کم نمی‌کند.

رئیس هیئت مدیره مؤسسه قرآن و عترت نورالبیان‌المبین قزوین افزود: سال‌هاست فعالان عرصه قرآن بدون سر و صدا به بهترین شکل ممکن در حال عمل و تلاش در راستای تحقق اهداف متعالی فرهنگی و اقتصادی هستند و این در حالی است که هنوز بسیاری از دوستان، منتظر خالی شدن سالن‌های خوب شهر جهت برگزاری همایش‌های مختلف با عناوین بسیار زیبا در این راستا هستند.

فضلعلی تصریح کرد: انتظار می‌رود که جامعه ما که نام اسلامی را به همراه دارد دلسوزی بیشتری را برای قرآنیان داشته باشد و حداقل دفترچه بیمه که نیاز اساسی آنهاست را در اختیارشان قرار دهد. بنده و بسیاری از امثالان من، مربی و فعال قرآنی جامعه‌ای هستیم که با این همه سابقه و خدماتی که ارائه داده‌ایم هنوز نتوانستیم یک شغل مناسب جهت ارتزاق در جامعه پیدا کنیم.

وی در پایان گفت: هیچ‌گاه به مؤسسه قرآنی که دارم به چشم منبع درآمد نگاه نکردم و نخواهم کرد چراکه وقتی کسب درآمد هدف اول شد، شک نکنید کیفیت و دلسوزی از بین می‌رود. امروز نتیجه‌ای که گرفته‌ام این است که تمام این فعالیت‌های ارزشمند را تعطیل کنم و به شهر دیگری هجرت کنم تا شاید بتوانم آنجا شغلی پیدا کنم چراکه زشت است یک مربی قرآن در این بی‌سامانی‌ها هنوز به خاطر عدم درآمد کافی نتواند تشکیل خانواده دهد. چنین جامعه‌ای دیگر نباید نه انتظار داشته باشد و نه ادعا.