نمایشگاه کتاب تهران، امسال اتفاقات و رخدادهای عجیبی را تجربه کرد، از رونمایی کتاب عباس جدیدی درباره نماز تا آببندی نمایشگاه توسط باران. اما بیش از همه رونمایی دو عنوان کتاب که در یک غرفه جای گرفته، تعجببرانگیز است که چگونه مسئولان نمایشگاه، برخلاف ضوابط حضور ناشران داخلی یک غرفه را در اختیار این دو عنوان کتاب قرار دادهاند.
آیا به صرف اینکه این کتابها درباره نماز بوده، توجیهپذیر است که یک غرفه به این دو عنوان اختصاص یابد، در حالی که ناشرانی در مضیقه اوضاع نشر نتوانستند مطابق ضوابط، کتاب به چاپ برسانند و از حضور در نمایشگاه باز ماندند؟
این در حالی است که در ضوابط نشر آمده؛ در همه حوزهها حداقل 15 عنوان از کتابهای منتشر شده باید چاپ اول باشد. همچنین همه كتابهاي تجدید چاپ در هر سال فقط يک عنوان محاسبه ميشود که این موضوع در نمایشگاه، آشکارا نقص شده است و آن وقت مسئولان انتظار رعایت ضوابط و قوانین نمایشگاه را از سوی ناشران دارند!
همیشه این سؤال در ذهن مخاطبان کتابهای دینی وجود دارد که آیا هر شخصی به صرف داشتن اطلاعاتی در این باره میتواند دست به قلم شود و کتابی را با موضوعات دینی، ولو در ابعاد ساده موضوعات دین بنویسد و آن را به چاپ برساند؟
شاید به ظاهر ترویج فرهنگ نماز از سوی یک ورزشکار را بتوان خالی از اشکال دانست، اما بهتر است هر کسی در حوزه خود قلمی بزند و قدمی بردارد؛ چرا که اهالی فرهنگ کم نیستند و کم کار نکردهاند و در این حوزه، در قالبهای گوناگون از جمله شعر، رمان، داستان، آموزشهای عملی و ... کتابهای بسیاری نوشته شده است که میتواند سبب ترغیب جوانان به این امر شود.
موضوع دیگر، عکسهای این کشتیگیر بر روی تشک کشتی است که در کنار کتابهای یاد شده به نمایش درآمده که بیش از همه موجب تعجب است که مسئولان نمایشگاه هم در این باره اقدامی نمیکنند.
این مسائل داد یکی از فعالان حوزه فرهنگ را نیز درآورد تا جایی که یادداشتی با عنوان «توهين به نشر و كتاب و فرهنگ!» را در فضای مجازی منتشر کرد. حجتالاسلام محمدرضا زائری در این یادداشت از این موضوع به عنوان «فاجعه نمایشگاه» یاد کرده و میگوید: «در روزهای مختلف يک بروشور به شكل گسترده ميان جمعيت توزيع میشد كه عكس عباس جديدي روي آن بود و به نظر ميرسيد مربوط به يك مؤسسه خيريه باشد. تا اينجاي كار خيلي عجيب نبود، اما بعد كه از جلوي غرفه رد شدم و ايشان را در غرفهاي ديدم كه تنها دو عنوان كتاب را عرضه ميكرد، تعجب كردم چون مسئولان نمايشگاه تنها به ناشراني غرفه ميدهند كه حداقل چهل عنوان كتاب داشته باشند، اما باز هم به حساب همه پارتيبازيهايي گذاشتم كه در اين كشور به آنها عادت كردهايم.»
وی میافزاید: «زماني به عمق فاجعه پي بردم كه كتاب «آموزش نماز» تأليف اين كشتيگير را ديدم (كه گويا اشتباه برخي در نامزدكردنش براي شوراي شهر باعث توهم او شده و فكر كرده میتواند پايش را داخل كفش اهل فرهنگ بكند) با ديدن كتاب واقعا از خودم خجالت كشيدم و فكر ميكنم كساني كه زير بار اين شرمساري رفتند بايد پاسخگو باشند. از اداره كتاب كه به اين كشكول اجازه نشر داده تا مسئولان نمايشگاه كه احتمالا تحت فشار حاضر به اختصاص غرفه به اين ملغمهاي شدهاند كه پيش و بيش از هر چيز اهانت به نشر مذهبي و فكر ديني است.»
این کتاب خلاصهای از احکام دین اسلام که به طریق ساده و شیرین و در عین حال شامل اصول و فروع دین، مقدمات و مقارنات و مبطلات نماز و روزه و آداب وضو و تیمم که به صورت سوال و جواب نوشته شده، است. به علاوه احکام غسل و شکیات نماز و اسامی چهارده معصوم(ع) و چند گزیده اخلاقی و معرفتی از ائمه معصومین(ع) که دانستن آن برای عموم مسلمانان به ویژه دانش آموزان و جوانان لازم و ضروری است.در معرفی کتاب من و نماز و راز و نیاز آمده است این اثر دلنوشتههایی بر اساس خاطرات این قهرمان ملی است که مجموعهای از باورها و ارزشها در زمینه اعتقادی، اخلاقی، اجتماعی و سبک زندگی ایرانی اسلامی را شامل میشود.
امید است، مسئولان وزارت ارشاد و بیش از همه نمایشگاه کتاب تهران، رعایت ضوابط و قوانین را در سرلوحه امور خود قرار دهند تا سرمشق سایرین باشد که در غیر این صورت نمیتوان انتظار رشد فرهنگی را از جامعه به ویژه ناشران داشت.