توجه به جایگاه سیره رضوی در فرهنگ ادیان؛ زمینه جهانی شدن «تئاتر رضوی»

علی عابدی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: جشنواره‌ای همچون «تئاتر رضوی» در نگاه نخست شاید این قابلیت و ظرفیت را داشته باشد که تبدیل به یک رویداد بین‌المللی شود با این شرط که ابتدا تعریفی از بین‌المللی شدن این رویداد تئاتری داشته باشیم و اینکه با چه هدف و منظوری قصد داریم این جشنواره را در سطحی بین‌المللی برگزار کنیم.

وی ادامه داد: اگر منظور از بین‌المللی شدن جشنواره این باشد که هنرمندان با تعداد قابل ملاحظه‌ای از کشورهای جهان در آن مشارکت داشته باشند که باید گفت چنین امری میسر نخواهد شد، چرا که «تئاتر رضوی» یک جشنواره موضوعی و مورد دغدغه طیفی از مسلمانان و مشخصاً شیعیان است و با این توضیح شاید تنها تعدادی از کشورهای منطقه و همسایه ایران مخاطب این جشنواره قرار گیرند.

مدیر تالار سنگلج تصریح کرد: البته رویکرد دیگری نیز در این زمینه قابل طرح است و آن اینکه همانطور که ممکن است محبان اهل بیت(ع) طیف گسترده‌تری از مردم را به خود اختصاص دهند و اینگونه نباشد که تنها مسلمانان و شیعیان چنین دغدغه‌ای در زمینه کار فرهنگی و هنری پیرامون آن داشته باشند، لذا در مورد فرهنگ رضوی نیز می‌توان به بررسی میزان ارادت جامعه‌ای از هنرمندان  غیرمسلمان در کنار هنرمندان مسلمان نسبت به این موضوع پرداخت.

این کارگردان تئاتر افزود: با چنین فرضی جشنواره «تئاتر رضوی» می‌تواند در یکی از بندهای فراخوان خود موضوع جایگاه سیره رضوی در فرهنگ ادیان را مورد توجه قرار دهد و منتظر بماند تا آیا استقبالی از این بند موضوعی در جشنواره و در ادوار گوناگون آن اتفاق خواهد افتاد که به واسطه آن بتواند به فکر بین‌المللی شدن جشنواره باشد یا خیر؟

عابدی تأکید کرد: مسئله دیگری را نیز که دبیرخانه جشنواره «تئاتر رضوی» باید به آن بیندیشد آن است که صرف اعلان فراخوان این رویداد تئاتری به شکل بین‌المللی نمی‌تواند به منزله بین‌المللی شدن این جشنواره باشد و ابتدا باید در قالب همایش‌هایی و یا دعوت از هنرمندان تئاتر کشورهای اسلامی و حتی غیرمسلمان زمینه را برای سنجش میزان تعامل موجود میان هنرمندان از فرهنگ و ادیان مختلف نسبت به این موضوع مساعد کند.

وی که سال گذشته کارگردانی نمایش «نیم‌مرده» کار مشترک ایران و تاجیکستان را برای اجرای جشنواره «تئاتر رضوی» به عهده داشت، در پایان گفت: در حال حاضر بهترین راه برای گمانه‌زنی‌ها به منظور تشخیص این مسئله که آیا زمان آن فرا رسیده است که جشنواره را به شکل بین‌المللی برگزار کنیم، آن است که همچون ادوار گذشته به فکر تولیدات مشترک نمایشی به منظور اجرا در این جشنواره باشیم که قطعاً از این رهگذر، هنرمندان با فرهنگ‌های مختلف از یکدیگر تأثیر مثبتی در پرداختن به یک موضوع واحد می‌گیرند.