«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ»، دعای استمرار در مسیر ولایت است

به گزارشخبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خوزستان، آیت‌الله سیدعلی شفیعی، نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری در جلسه نهم از تفسیر سوره حمد که در شامگاه گذشته 28 تیرماه برگزار شد، به تفسير آیه «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» پرداخت و گفت: نماد طلب انسان از خداوند متعال به وسیله تکرار این سوره عملی می‌شود مانند گدایی که به درب منزل ثروتمندی می‌رود و ابتدا با احترام از صاحبخانه تعریف و تمجید می‌کند و سپس طلب و حاجات خود را بیان می‌کند.

وی ادامه داد: مسلمانان نیز در نمازهای روزانه پس از تکبیره‌الاحرام به درب خانه خداوند می‌آیند و با آوردن اوصاف خداوند و تمجید از او سعی می‌کنند ذات مقدس خداوند را به خود متوجه سازند تا در مکالمات بعدی با خداوند متعال « إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» گویند یعنی خدایا فقط تو را عبادت می‌کنیم نه غیر تو را، خداوندا فقط از تو یاری می‌جوییم نه از غیر تو.

آیت‌الله شفیعی با اشاره به اينكه برخی از جوانان مسلمان شیعه مطرح می‌كنند «چون ما شیعه هستیم پس هدایت شده‌ايم» در پاسخ گفت: اين سخن درست نيست.

وی با بیان اینکه اساس دعاخوانی این است که از خداوند متعال درخواست چیزی را که نداریم طلب کنیم، افزود: با توجه به اینکه انسان هر لحظه در معرض لغزش و انحراف است باید بر خود ضروری بداند که آیه «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ» را همیشه تکرار کند تا در راه راست بماند و دچار لغزش و انحراف نشود.

آیت‌الله شفیعی در ادامه گفت: این آیه شریفه دارای دو بعد است یک بعد آن جنبه ایجابی دارد یعنی دعا می‌کنیم تا ما را به راه راست هدایت کند و دومین بعد آن جنبه استمراری دارد به این معناست که چون انسان همیشه در معرض انحراف و لغزش است باید این آیه خوانده شود تا به استمرار این راه دعا کند.

این عالم دینی با اشاره به روایتی مبنی بر «الصراط المستقیم هو صراط علی بن ابی طالب(ع)» از اهل‌بیت(ع) که مسئله هدایت به راه راست را روشن می‌کند، افزود: پس وقتی می‌گوییم اهدناالصراط المستقیم در واقع می‌گوییم اهدنا الصراط علی‌بن ابیطالب(ع) و این دعا بسیار خوب است زیرا دعا می‌کنیم که همیشه زیر سایه ولایت باشیم.

آیت‌الله شفیعی در ادامه به تفسیر آیه « صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» پرداخت و با اشاره به آیه «وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا؛ و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته [يعنى] با پيامبران و راستان و شهيدان و شايستگانند و آنان چه نيكو همدمانند(69/نساء» افزود: افرادي که خداوند بر آن‌ها توجه کرده‌اند بر صراطی راه رفته‌اند که صراط اهل‌بیت(ع) است و شخص شخیص آن‌ها حضرت علی بن ابیطالب(ع) است.

وی اظهار کرد: در آیه « غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» انسان از خداوند می‌طلبد که ما را به راه کسانی که بر آن‌ها غضب کرده‌ای هدایت نفرما که در قرآن کریم منظور از این قوم با اشاره به آیه « وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ؛ و خدا بر ايشان خشم نموده و لعتشان كرده و جهنم را براى آنان آماده گردانيده)6/فتح» قوم یهود است.

آیت‌الله شفیعی با بیان آیه پایانی این سوره مبارکه گفت: « وَلَا الضَّالِّينَ» یعنی از گمراهان نباشیم منظور از گمراهان این است که هر کسی مغضوب خداوند باشد دیگران را نیز گمراه خواهد کرد.

مؤلف کتاب بیان و تبیان در علوم قرآن در پایان نزدیک‌ترین ترجمه این آیه را اینگونه بیان کرد: ما را همیشه در راه راست هدایت کند و ما را در راه راست نگه دار، راه راستی که نعمت داده‌ای به افرادی که این راه راست را به آن‌ها انعام داده‌ای نه راه راست گمراهان.