حجتالاسلام والمسلمین احمد شرفخانی، معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه، در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، در پاسخ به سوالی مبنی بر عملکرد نهادها در حوزه فرهنگسازی امر به معروف و نهی از منکر، گفت: در رابطه با فرهنگسازی در امر به معروف ونهی از منکر به عنوان یک حکم الهی، ضرورت دارد که با نگاهی هماهنگ و همگرا حرکت کنیم و دستورالعمل اجرایی مناسب را برای آن تدوین کنیم.
وی با تاکید بر اینکه بیتفاوتی در موضوع امر به معروف و نهی از منکر نباید در جامعه اسلامی دیده شود، افزود: بیتفاوتی در ذات انسانی که اجتماعی است مفهومی ندارد. لذا ضروری است در بحث فرهنگسازی ابتدا مخاطب را شناسایی کنیم، بعد از آن ابزارها و عرصهها را بشناسیم و سپس شناختمان را نسبت به مخاطب و ساختار آموزشی افزایش دهیم.
شرفخانی با بیان اینکه هر چیزی به نوبه خود یک ساختار در رابطه با امر به معروف و نهی از منکر دارد، گفت: اینگونه نیست که ساختار و روش امر به معروف و نهی از منکر برای هر موضوعی یکسان باشد. لذا باید در تمامی دستگاهها و مجموعهها در ابتدا شناختی کاملی از وضعیت آن سازمان داشته باشیم و بعد معروفها و منکرات آن را بشناسیم. باید برای ترویج معروفها اقدامات و روشهای متناسب با ساختار آن سازمان را طراحی کنیم و برای نهی از منکر هم در دستگاه مربوطه ساختار مطابق با خود دستگاه را طراحی کنیم.
معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف، تاکید کرد: در فرهنگسازی و کار فرهنگی باید به گونهای عمل کنیم که فقط بخش فرهنگی کشور وارد نشود بلکه همه بخشها و نهادها ورود کنند و در این فرهنگسازی نقش ایفا کنند. فعالیت امر به معروف و نهی از منکر در نهادها به گونهای نباشد که تنها به بخش فرهنگی ارجاع داده شود و اگر این رویه اتفاق بیافتد ساختار سکولاری در نهادها و دستگاهها را شاهد خواهیم بود. ساختار سکولاری معتقد است دین و عیش و نوش در جای خود باید باشد.
وی بیان کرد: در مجموعه سازمان اوقاف ما ظرفیتهای درون سازمانی و برون سازمانی بسیاری داریم. لذا در این دو عرصه و در حد توانمان ورود پیدا کردهایم و سعی و تلاشمان این بوده که این ساختار را در مجموعههای مختلف طراحی کنیم و نه اینکه یک گروه و شورای صرفا در حد اسم را طراحی کنیم، بلکه از ظرفیت شورای امر به معروف و نهی از منکر دستگاهها برای هدایت و راهبری استفاده میکنیم.
شرفخانی تصریح کرد: ما در عرصه فرهنگی، در تمامی تولیداتمان این ساختار را حفظ میکنیم و شاید بعضا از واژههای مستقیم امر به معروف و نهی از منکر استفاده نکنیم، اما با روشهای دیگر مانند بیتفاوت نبودن، دعوت کردن به خوبی، نهی کردن از بدی این موارد را ترویج میدهیم.