نوقلمان کمتر به مطالعه آثار قرآنی می‌پردازند

اصغر برزی، مترجم قرآن و نویسنده دینی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به تشریح مشکلات ادبیات دینی پرداخت و گفت: یکی از نواقص اشعار و داستان‌های دینی معاصر، برخی شباهت‌های ساختاری و محتوایی است. برخی از این شباهت‌ها به باورهای مشترک نویسندگان مربوط است که از یک روان‌شناسی واحد نشئت می‌گیرد. برای شناخت مشکلات موجود در حوزه شعر و داستان دینی لازم است که نقد، جایگاه خود را پیدا کند و منتقدان راستین زمام امور را در دست بگیرند و اهل قلم هم برای نظرات آن‌ها ارزش قائل شوند. پژوهش‌های فراگیری باید صورت بگیرد تا پدید آورندگان آثار دینی و معارفی بدانند در چه وضعیت اجتماعی و فرهنگی به خلق آثار می‌پردازند. شناخت ماهیت ادبیات گران‌بهای کشورمان از مهمترین وظایف شاعران و نویسندگان معاصر است، برخی نویسندگان معاصر در حوزه دینی از تجربیان با ارزشی برخوردار هستند. آن‌ها اگر چه از ماهیت ادبیات معاصر بی‌بهره نیستند، اما از گنجینه گران‌سنگ ادبیات کهن ما بهره‌ لازم را نبرده‌اند و این بزرگ‌ترین نقص شعر و داستان معاصر در تمام حوزه‌ها به‌ویژه حوزه دینی است.
عدم شناخت کافی دلیل کمبود پویایی
وی در ادامه به آثار جدید اشاره کرد و گفت: در آثار جدیدالانتشار حرف‌های جدید و مطالب تازه وجود دارد، اما به حد کافی نیست. دلیل این کمبود پویایی، عدم شناخت کامل رهبران و پیشوایان الهی است. هنوز زندگی پیامبر(ص) را آنچنان که در شأن ایشان است به تصویر نکشیده‌ایم و داستان بزرگان دین را به شایستگی ننگاشته‌ایم. این عدم پویایی ریشه در عدم آگاهی از زندگانی‌ها دارد، لذا باید روانشناسی سیره انبیاء(ع) را به‌ دست آوریم و از منش ایشان به فراخور زمان مطلب تازه‌ای کسب کنیم و در اختیار مردم به‌ ویژه جوانان قرار دهیم.
باید حس کنجکاوی کودکان را تحریک کنیم
برزی در رابطه با ادبیات دینی برای کودکان افزود: در حوزه ادبیات دینی برای کودکان باید حس کنجکاوی کودکان را تحریک و گنجینه‌ ناب الهی را به آنان ارائه کرد. شاعران و نویسندگان باید ادیان آسمانی را بشناسند و برای جوانان امروز مطلب بکر و ناب بیان کنند، چهره ستمگران و خودکامگان را زشت و چهره بزرگان را به زیبایی ترسیم کنند و به این شکل عطر دوستی و مهربانی را در فضای جوامع بشری گسترش دهند. برای مثال کتاب مسئله‌ حجاب،‌ نوشته شهید مطهری در این سه دهه اخیر بارها به چاپ رسیده است، زیرا وی دردی را حس کرد و از روی دلسوزی این کتاب را نوشت و در آن تحلیل مسائل فقهی و فلسفی را به شکل تازه‌ای انجام داد.
وی در ادامه به بررسی کار نوقلمان پرداخت و گفت: کارگاه‌های آموزش نویسندگی می‌تواند به نوقلمان توانایی ببخشد. کلاس‌های داستان‌نویسی و شاعری در اکثر شهرها فعال است، اما استادان مجرب و توانا اندک هستند. لازم است نوقلمان ضمن گذراندن دوره آموزشی، آثار قرآنی شناخته شده کلاسیک و معاصر را به دقت بخوانند و تجربه کسب کنند و متوجه شوند که بزرگان این عرصه چگونه کار را آغاز می‌کنند و ادامه داده و به پایان می‌رسانند. امروزه نوقلمان خانم پرشورتر از آقایان هستند و بیشتر از کلاس‌های آموزشی استقبال می‌کنند.
شاعری باید در وجود فرد باشد
این نویسنده کتب ارزشی ادامه داد: کلاس‌های داستان‌نویسی مؤثرتر از کلاس‌های شعر و شاعری است؛ چراکه قریحه شاعری با کلاس‌های آموزشی حاصل نمی‌شود و کسی که ذاتاً شاعر نباشد نمی‌تواند با آموزش طبع شعر به‌ دست آورد، ولی نویسندگی تا حد زیادی با آموزش میسر می‌شود. شاعران می‌توانند با آموزش طبع شعر خود را قوام دهند و با خواندن دیوان‌های شعر پیشینیان و معاصر،‌ قریحه‌ خود را وسعت بخشند.
کتب اسطوره‌های شعر کشور؛ منابع مناسب برای مطالعه
نویسنده کتاب «نسیم عشق» برای بهبود کیفیت آثار نوقلمان توصیه کرد: ادبیات پربار کلاسیک ایران سرشار از الهامات است، حتی این الهامات از مرزهای کشور خارج شده و به نویسندگان جهان نیز الهاماتی داده است. متأسفانه ادبیات امروز این فراگیری را نداشته و اگر بزرگانی چون فردوسی، خیام، سعدی، مولانا و حافظ در جهان شناخته شده هستند، به دلیل آثار پربار آنان بوده و متاسفانه امروزه نوقلمان کمتر از آثار جهانی و کلاسیک کشور بهره می‌برند. نوقلمان باید بدانند برابر آنچه که می‌نویسند باید مطالعه داشته باشند و منابع زیادی از آثار تاریخی و معاصر کشور و جهان برای این مطالعه وجود دارد.