رباعی‌هایی که رنگ و بوی امام رضا(ع) گرفت
گروه ادب: رباعی‌های یک شاعر آئینی‌سرا به مناسبت میلاد امام رضا(ع) و فرا رسیدن دهه کرامت رضوی شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حضرت امام رضا(ع) شب جمعه، يازدهم ذى‌القعده در سال 148 هجرى در مدينه منوره چشم به جهان گشود. این روز با 24 مردادماه مصادف شده و عبدالمجید فرائی برای عرض ارادت به آن حضرت قطعاتی را سروده و به آن حضرت تقدیم کرده است. در ادامه تعدادی از این قطعه‌ها از نظر می‌گذرد؛
«از آن زمان خدا، گِل من آفریده است
دل نام اهل بیت، ز فطرت شنیده است
در قطعه‌ای که، نام خراسان نهاده‌اند
از های‌و‌هو گریخته، در آن، آرمیده است
آنجا پناه دلشدگان، مشهدالرضاست
در آن بلاد، روح الهی دمیده است
****
بیا و نیم نگاهی بکن، که خسته دلم
یواش گویمت: ای آشنا، شکسته دلم
دل شکسته امام رضا(ع) خریداری؟
به سلسله ذهبت، دخیل بسته دلم
****
کسی که دعوت او می‌کند، امام رضا(ع)
به گوش جان شنود، زان طرف، بیا و بیا
بگو: که سد ره عاشقان او نشوید
رئوف هست امام رضا(ع) به جان شما
****
مولای دلم، به هیچ کس رو نزدم
جز سجده برای یار، زانو نزدم
تا شاه نجف، یار و مدد کارنشد
سوگند به شاه طوس، یا هو نزدم
****
نیازمند رضایم، ز بس که کرده کرم
پناه از در او، به هیچ در نبرم
به جان خواهر معصومه اش، قسم بدهم
دعای خویشتن، خویش معتبر شمرم
****
قطعه‌ای از بهشت، کوی رضاست
نور مه تابشی، ز روی رضاست
آن که در نزد حق، بها دارد
آزمودم، که آبروی رضاست
****
امشب جهان، از عمق جان، مستانه خندید
سرمست شد، قهقه زد، جانانه خندید
در گلستان فاطمه(س)، یک غنچه واشد
فطرت به وجد آمد، پس از شکرانه خندید
گفتم: رضا جان، عیدی ما را عطا کن
لبخند زد، با خلق خوش، شاهانه خندید»
