به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ، نشست علمی ــ پژوهشی «راهکارهای بهرهمندی از قرآن» صبح امروز، 20 مردادماه با سخنرانی حجتالاسلام والمسلمین غلامرضا کاویان، عضو هیئت علمی و مدیر گروه قرآن و حدیث اداره مشاوره و پاسخ نهاد رهبری در دانشگاهها با حضور جمعی از اساتید، پژوهشگران و دانشجویان در سالن علامه طباطبایی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی برگزار شد.
حجتالاسلام والمسلمین کاویان، مدیر گروه قرآن و حدیث اداره مشاوره و پاسخ نهاد رهبری در دانشگاهها در این نشست اظهار کرد: بهرهمندی از قرآن به معنای ارتباط با قرآن و فراهم کردن مقتضیات و رفع و دفع موانع و مشکلات است؛ به عبارت دیگر بهرهمندی از قرآن، به معنای فراهمآوری مقدمات، رعایت شرایط، پیمودن مراحل و مراتب و سیر علمی و عملی است جهت آشنایی، درک، فهم و استفاده از علوم، معارف و حقایق آن، برای عمل و نیل به ثوابها، نتایج، برکات و مقامات بیشمار مترتب بر آن.
وی دغدغه چند سالیه شخصی و خانوادگی، پاسخ به پرسشهای علاقهمندان، جوانان و دانشجویان به بهرهمندی بیشتر از قرآن، کمک به زدودن برخی تصورهای غلط و اشتباهات و خلط و خبطها در مورد بهرهمندی از قرآن، تلاش برای ارائه یک طرح و تصویر روشن و نمایه کلی و قابل فهم برای عموم از آغاز تا انجام فرایند بهرهمندی و پر کردن خلأ یک اثر منسجم و دربردارنده بحثهای نسبتا جامع و کامل از موضوع را از علل پرداختن به این موضوع عنوان کرد.
حجتالاسلام کاویان در ادامه بایستهها و شایستهها (راهکارها) برای بهرهمندی از قرآن را در هشت بند عنوان کرد: 1) ارتباط با قرآن، تعليم و تعلم يا به تعبير ديگر آموزش و فراگیری روشمند، منطقی و شرعی قرآن، که در یک فرایند تدریجی از طفوليت (و حتي قبل از آن) و از مقطع پيشدبستاني و ابتدایی شروع شده و تا دوره سطح عالی(حوزوی يا دانشگاهی) و کسب تخصص، تسلط و نيل به مقام استادی و تا زمان پيری و کهنسالی ادامه پیدا میکند، 2) آشنايی با وحی و قرآن؛ شناخت نقش و عظمت آن در زندگی بشر؛ علم، عشق، ايمان و يقين به آن؛ و عزم و اراده برای بهرهمندی از آن، 3) پیمودن مراتبی مانند آشنايی و تسلط بر قرائت و تلاوت و با ادبیات و زبان قرآن و علوم ترجمه و تفسیر قرآن، عمل عالمانه، صادقانه و مصلحانه به قرآن، 4) توجه به موانع، مشکلات، آفتها، آسيبهایی که در هر مرحله و مرتبه و در آغاز، حین و پایان راه بهرهمندی وجود دارند، و ضمن شناخت آنها باید تلاش کرد تا حد امکان آنها را برطرف کرد، 5) توجه به اهداف نزول قرآن، آثار، فوايد، ثمرات، خیرات، برکات و نتايج بیشمار و بیپایان آن، 6) شناخت آداب، اخلاق و احکام لازم در ارتباط با قرآن، و رعايت آنها در مسير بهرهمندی از آن، 7) مطالعه و پژوهش مستمر؛ مراجعه به کتابها، مجلات، مراکز و پايگاههای معتبر قرآنی و دينی و 8) تلاش خستگیناپذیر، امید و توکل همیشگی به خدا، توسل به خود قرآن و ائمه(ع)، استقامت و پایداری در راه، ضامن بقا و دوام بهرهمندی و رسیدن به قله که همان کمال انسانیت و عبودیت الهی است.
حجت شعبانی