علی سلیمانی، کارگردان فیلم سینمایی «چهل مروارید» در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره اولین تجربه کارگردانی خود در عرصه سینمای حرفهای این گونه توضیح داد: این فیلم سینمایی را به صورت مشترک با هادی حاجتمند کارگردانی میکنیم. دلیل این کار نیز آن است که پیش از این فیلم، ما در حوزه سینمای مستند نیز کارهای دیگری را با هم کارگردانی کردهایم. برای همین با خصوصیت اخلاقی و حرفهای هم به خوبی آشنا هستیم و میدانیم که تماشاگر از ما چه چیزی را طلب میکند.
وی افزود: این فیلم سینمایی با محوریت شهدای غواص ساخته میشود. فیلمنامه آن هم نزدیک به سه سال پیش نوشته شد، اما بنا به دلایلی ساخت آن تا به امروز به تاخیر افتاد. درباره این کار باید این نکته را اضافه کنم که ما در ابتدا با شبکه خراسان رضوی برای ساخت این مجموعه مذاکره کردیم و طرحمان نیز مقبول واقع شد، اما به پیشنهاد مدیران شبکه برای بالا رفتن کیفیت کار با ابراهیم اصغری (تهیهکننده) وارد مذاکره شدیم تا کارمان شکلی فاخرتر داشته باشد.
این سینماگر در پاسخ به این سوال که چرا موضوع شهدای غواص را برای فیلمسازی انتخاب کرده است، گفت: شاید این تصور باشد که بعد از تشییع پیکر شهدای غواص، این انگیزه در ما ایجاد شد که به این موضوع، نگاهی سینمایی داشته باشیم، اما به واقع چنین نبود، زیرا قبل از تشییع پیکر شهیدان، نگارش فیلمنامه این کار به پایان رسیده بود. درباره چرایی این انتخاب هم باید بگویم که غواصان طی هشت سال جنگ تحمیلی از مظلومترین افتخارآفرینان جنگ هستند که درباره آنها بسیار کم کار شده است، برای همین ما در حد توانمان تلاش کردیم تا گوشهای از عظمت طبع آنها را تصویر کنیم.
مشاوره با رزمندگان کربلای 4 و 5
بازیگر فیلم «بیپولی» متذکر شد: البته باید این نکته را بیان کنم که با تشییع پیکر شهدای غواص، سکانسی به فیلم اضافه شد که مربوط به تشییع این شهدا میشود که به نظرم برای زیباتر شدن کار، وجود آن ضروری بود. همچنین در این فیلم ما از مشاوره غواصانی که در کربلای 4 و 5 حضور داشتند بهره بردیم. این نظرخواهی تا به امروز نیز ادامه دارد. برای مثال چند روز پیش که یکی از سرداران برای بازدید از پشت صحنه به لوکیشن «چهل مروارید» آمده بود، مطلبی را بیان کرد که ما آن را در قالب یک دیالوگ در فیلم جا دادیم.
وی در پاسخ به این سوال که چرا یک فیلم دفاع مقدسی به جای اینکه در جنوب کشور جلوی دوربین برود، در تهران جلوی دوربین رفت، این گونه توضیح داد: لوکیشن اصلی ما مسجد «خین» است که در یکی از نقاط مرزی ایران و عراق قرار دارد. برای همین تصمیم داشتیم که به آن نقطه رفته و کار را در آنجا دنبال کنیم، اما به دلیل مشکلات مالی این امکان برایمان فراهم نبود، پس تصمیم گرفتیم که در شهرک دفاع مقدس این مسجد را بازسازی کنیم، ولی تمام تلاشمان این بود که این مسئله به روی کیفیت کار تاثیر منفی نگذارد.
نمایش «چهل مروارید» در جشنواره فجر
سلیمانی یادآور شد: بخش اندکی از این کار در مشهد فیلمبرداری خواهد شد. درباره زمان نمایش فیلم هم باید بگویم که تلاش ما این است که فیلم به هر نحو ممکن در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآید، چون معتقدیم در صورت نمایش موفق این فیلم در جشنواره، امکان دیده شدن آن بیشتر میشود. موضوع دیگری که به شدت روی آن تاکید دارم این است که فیلمسازی در حوزه دفاع مقدس هیچ گاه قدیمی نخواهد شد و همیشه در این حوزه حرف برای گفتن وجود دارد، از این رو وقتی میشنویم که میگویند کار کردن در این ژانر تکرار مکررات است، بسیار آزرده خاطر میشویم. این گفتار غیرمنصفانه در شرایطی است که من معتقدم هنوز راه بسیاری برای طی کردن در این حوزه باقی مانده که ما به نیمه آن هم نرسیدهایم.
وی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه چگونه احساسش را درباره شهدای مدافع حرم توصیف میکند؟ تصریح کرد: به نظرم شهدای مدافع حرم جدای از شهدای هشت سال دفاع مقدس نیستند. در سال 59 جوانان این مرز و بوم برای دفاع از خاک و دین این سرزمین اسلحه به دست گرفتند و برای رسیدن به خواستهشان از جان و مال خود نیز گذشتند. در زمان حال نیز چنین شرایطی وجود دارد و دلاورمردان ایران اسلامی برای دفاع از امنیت و استقلال وطنشان در خارج از مرزها در حال جنگ هستند. برای همین کار کردن در این حوزه نیز از واجبات هنر هفتم است.