غلامرضا آقاسی، فرزند مرحوم محمدرضا آقاسی در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) در رابطه با هنر قرآنی گفت: آیات آخر سوره مبارکه شعرا که در مورد شاعران است را میتوان به همه هنرمندان نسبت داد. هنر باید از درون انسان و انسانیت منشأ بگیرد، در غیر این صورت به تعبیر قرآن، هنر تباه و عبث خواهد بود. یکی از شاخصههای هنر قرآنی هدفدار بودن آن است که باید انسان را به خداوند و کرامت خود انسان برساند.
وی با اشاره به شعر قرآنی بیان کرد: برخی از شاعران تصور میکنند برای سرودن شعر قرآنی باید صرفاً ترجمه آیات را به نثر و نظم برگردانند، این در حالی است که شعر قرآنی وقتی سروده میشود که ابتدا قرآن در جان شاعر بنشیند و شاعر با مبانی این کتاب آسمانی مأنوس شده باشد و به جای آن که از حال و هوای خود خط بگیرد و شعر بسراید، از آیات قرآن که در جود دارد استفاده کند و اشعار با ارزش بسراید.
آقاسی در مورد ولنگاری فرهنگی در عرصه شعر بیان کرد: از آنجا که در این عرصه تصویر وجود ندارد و کلمات، بازیگران نقش اصلی هنر هستند، مردم کمتر متوجه این اتفاق میشوند؛ چراکه هر کسی با دیدن یک عکس و یا یک اثر تصویری متوجه منظور آن و فرهنگی که به دنبال دارد میشود، اما در شعر این موضوع به راحتی قابل درک نیست و تأثیری که کلمه بر انسان دارد با آثار دیگر بسیار متفاوت است.
این مدیحهسرای مذهبی در مورد عوامل ایجاد ولنگاری فرهنگی و انحراف در هنر بیان کرد: شاید بخشی از این رویکرد به بیاعتنایی به هنر از سوی دولت باز میگردد که سبب شده است کاسبان هنری وارد عرصه شوند. این گروه توجهی به محتوای آثار ندارد و فقط به دنبال کسب درآمد و پول خود است و شاهد هستیم که کارهایی ساخته شده و میلیاردها تومان خرج ساخت آنها میشود، اما ارزشی ندارد؛ چراکه این آثار از درون هنرمند نمیجوشد و فقط حاصل سفارش ساخت است. در حقیقت با نامهنگاری و سفارش، اثر فاخر و دینی پدید نخواهد آمد و متأسفانه مسئولان ما متوجه این اتفاق نیستند.