آغوش باز فضاهای نمایشی «تئاتر شهر» به روی تولیدات دینی و ارزشی

پیمان شریعتی، مدیر مجموعه «تئاتر شهر» در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) گفت: در حوزه تولیدات تئاتر دینی ما مدت‌هاست که دچار فراز و فرود هستیم و در برهه‌ای از زمان  شاهد رشد کیفی اینگونه تولیدات هستیم و در برهه‌ای دیگر شاید با نزول سطح کیفی آثار، توجه و اهتمام به رشد کمی و افزایش تعداد تولیدات در این زمینه بوده است.

وی ادامه داد: در این افت و خیزها تنها نباید دستگاه اجرایی و مسئولان را دخیل و در مواجهه با ضعف‌های تولیدات نمایش دینی، تنها آنها را مقصر دانست؛ اعتقاد دارم بخش اعظمی از این کم‌کاری و سستی در زمینه تولید آثار نمایشی دینی متوجه جامعه هنری و فعالان در عرصه هنرهای نمایشی است که به دلیل بی‌رغبتی آنها به منظور فعالیت در این حوزه شاهد هستیم که اغلب آثار تولیدی در این ژانر، سفارشی به ثمر رسیده و لذا کار سفارشی نیز چندان دلچسب برای مخاطب نبوده و قادر نیست نظر کارشناسان و مخاطبان حرفه‌ای تئاتر را تأمین کند و حتی گاه نتیجه عکس داده و مخاطب در مواجهه با این آثار آنها را پس می‌زند.

شریعتی تصریح کرد: مجموعه «تئاتر شهر» به عنوان مرکز تئاتر حرفه‌ای و سمبل هنرهای نمایشی کشور که وقتی صحبت از تئاتر می‌شود نخستین چیزی که به ذهن همگان متبادر می‌شود بنای منحصر به فرد آن است، قطعاً پذیرای تولیداتی خواهد بود که با رعایت همه وجوه حرفه‌ای و هنری خود، نظر مخاطبان را با هر دیدگاهی تأمین کند و حتی ساز و کار حمایتی خود را در زمینه تئاتر دینی و ارزشی نیز در ادوار گوناگون مدیریتی سرلوحه خود قرار داده است.

وی با اشاره به اینکه نمایش «سردار» بالغ بر یک ماه است در سالن اصلی «تئاتر شهر» به روی صحنه می‌رود، گفت: در این نمایش همه جلوه‌های پرداختن به موضوعات دینی و ارزشی از فرهنگ رضوی تا ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را می‌توان جست‌و‌جو کرد و اجرای عمومی این اثر نمایشی حرفه‌ای نشان از آن دارد که مجموعه «تئاتر شهر» تا چه اندازه به موضوعات دینی و ارزشی توجه نشان می‌دهد.

این کارشناس تئاتر تأکید کرد: با این همه در مدیریت مجموعه «تئاتر شهر» تنها بسنده به فضاهای مسقف نمایشی برای تولیدات نمایشی فاخر و حرفه‌ای به ویژه با موضوعات دینی و ارزشی که سال گذشته هم در سالن چهارسو شاهد اجرای نمایش «تکه‌های سنگین سرب» در مورد زندگی شهید چمران بودیم، نکرده‌ایم و از فضای موجود در فضای باز این مجموعه نیز نهایت بهره‌برداری را برای اجرای نمایش‌های حرفه‌ای مذهبی به عمل آورده‌ایم.

وی ادامه داد: نمونه مصداقی این اتفاق علاوه بر اجرای متعدد مجالس تعزیه و نمایش‌های آئینی که با استقبال مردم و رهگذران و عابران اخیراً مواجه شد، اجرای نمایش میدانی «سینا، سینا؛ عباس» در مورد شهدای مدافع حرم بود که استقبال چشمگیری از آن به عمل آمد و جای شگفتی است که همچنان در حال و هوای جامعه کنونی و تشتت آراء و تنوع سلیقه‌ها اینچنین وقتی یک نمایش متعهد دینی و ارزشی اجرا می‌شود، مردم از آن استقبال می‌کنند و لذا با این دیدگاه باید از ظرفیت به وجود آمده نهایت استفاده را برای جذب مخاطب حداکثری برای تماشای تئاتر دینی در قالب میدانی و خیابانی، به عمل آورد.

شریعتی ماهیت «تئاتر شهر» را فضای فرهنگی و نمایشی دولتی توصیف کرد و گفت: توقعی که از این مکان نمایشی و سایر موارد مشابه می‌رود حمایت از تولیدات نمایشی است که فرهنگساز باشند، با چنین رویکردی مکان نمایشی همچون «تئاتر شهر» با سایر تماشاخانه‌های پایتخت که بخش خصوصی آنها را اداره می‌کند و بیشتر به فکر درآمدزایی هستند، متفاوت است چرا که توقعی هم که از ما به عنوان مجموعه‌ای زیر نظر ارشاد دارند، حمایت از گروه‌های نمایشی به منظور فرهنگسازی است و این امر نیاز به هزینه‌کرد، دارد.

وی در پاسخ به این پرسش ایکنا که چرا با وجود کمبود سرانه فضای نمایشی که مجموعه «تئاتر شهر» دارد اما از همین ظرفیت اندک هم استفاده درخوری نمی‌شود، گفت: اگر منظور از این پرسش تغییر ساختار مدیریتی سالنی همچون «شهیدقشقایی» این مجموعه است که تبدیل به یک مرکز مطالعاتی شده باید بگویم که البته نگاه به این تغییر در بهره‌برداری از این سالن تاکنون چندان منفی هم نبوده و ثمرات و خروجی مؤثری را از مجموع اتفاقاتی که طی چند سال گذشته و با تغییر در نحوه استفاده از این سالن به عمل آمده شاهد بودیم، با این حال تصمیم مدیران سابق این مجموعه در اجرای چنین مدلی نیاز به بررسی و رفع برخی نواقص دارد.

مدیر «تئاتر شهر» در پایان گفت: واقعیت این است که ظرفیت سرانه فضاهای نمایشی به موازات پیشرفت‌هایی که در این عرصه صورت گرفته است و به طور مثال شاهد گسترش فعالیت‌های آکادمیک در آن هستیم که توقعاتی را به وجود می‌آورد، توسعه پیدا نکرده است و لذا باید قالب‌های تجربی اجراهای نمایشی که به عنوان نمونه در تالار قشقایی شاهد عملیاتی شدن آنها هستیم، به اماکن دیگری منتقل شود و فضای حرفه‌ای اجرای آثار تئاتری را درگیر چنین سیاستی نکنیم.

امیرسجاد دبیریان