به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، برگهایی از قرآن نفیس بایسنغری عصر امرروز، 24 آبانماه با حضور حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا حشمتی، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مترجم قرآن، حجتالاسلام والمسلمین حجت گنابادینژاد، معاون فرهنگی آستان قدس رضوی، غلامرضا امیرخانی، استاد خوشنویسی و جمعی از هنرمندان و قرآنپژوهان در کتابخانه و موزه ملی ملک رونمایی شد.
غلامعلی حدادعادل طی سخنانی در این مراسم گفت: مسلمانان از روز اول که قرآن را از زبان پیامبر اکرم(ص) شنیدند، شیفته فصاحت و بلاغت و مجذوب معانی بلند آن شدند و از همان دوران که هنوز وحی تفصیلی قرآن به پایان نرسیده بود، مسلمانان میدانستند که باید در حفظ آن اهتمام داشته باشند و اقدام به حفظ این کتاب آسمانی میکردند.
وی افزود: در همان اوایل هجرت پیامبر اکرم(ص) و ورود به مدینه، توطئهای علیه مسلمانان واقع شد که در آن واقعه هفتاد یا نود حافظ قرآن به شهادت رسید و این نشان میدهد که حفظ قرآن چه اندازه حائز اهمیت بوده است.
حدادعادل ادامه داد: در طول تاریخ مسلمانان علاقه خود را به قرآن با کتابت آن نشان دادند و هر چه هنر داشتند در خوشنویسی، تذهیب، کتابسازی، کتابآرایی و کاغذسازی در بالاترین سطح تقدیم قرآن کردهاند، یعنی آن مظروف والا را در بهترین ظرف نگهداری کردند و تا میتوانستند هنری نگاشتند؛ چه بسا که قرآن نیز هنری بود؛ چرا که خداوند از هنر فصاحت و بلاغت استفاده کرد و هنرمندان به این فصاحت و بلاغت، هنر دیگری را اضافه کرده و با وجود اینکه گوشنواز بود، چشمنواز نیز شد.
این مترجم قرآن عنوان کرد: بهترین نسخه از این قرآنها تقدیم مضاجع شریف معصومین(ع) شده است تا مومنان از آن استفاده کنند و آستان قدس رضوی گنجور بزرگترین سرمایه ایران اسلامی و بلکه جهان اسلام است و مجموعه آثار فرهنگی و هنری ایرانی – اسلامی به نام آستان قدس رضوی گردآمده و بینظیر است و در هیچ جای جهان اسلام چنین سرمایهای را مشاهده نمیکنیم.
وی در ادامه بیان کرد: نباید تصور کرد چاپ قرآنهای نفیس کاری تشریفاتی است، شاید در حال حاضر توجیهی برای چاپ چنین قرآنهایی وجود نداشته باشد، اما ضروری است این قرآن با هنر ایرانی آمیخته شده و به زیباترین شکل ارائه شود، از سوی دیگر برخی افراد در نمایشگاههای قرآن، آیات را به ریزترین شکل بر روی برنج و یا طلا و ... مینویسند، شاید به ظاهر این کار سودمند نباشد اما فرد ارادت خود را به قرآن ابراز داشته است، به همین دلیل چاپ قرآنهایی مانند ابراهیم سلطان و یا بایسنغری برای تداوم این فرهنگ و تمدن اسلامی ضروری است.
حدادعادل ادامه داد: این کار مَثَل اعلی و سرمشق یک دوران و مکتب است، چیزی که غربیها به آن پارادایم میگویند و باید برای حفظ تنوع و ریشههای هنر انجام شود و در همه جای دنیا با نمونههای اصیل هنری این گونه برخورد میشود.
وی درباره قرآن بایسنغری گفت: خصوصیات و ویژگیهای خط، قوت و پیچیدگی آن دنیایی از راز و رمز است، اما در کنار آن جنبههای فنی این کار نیز حیرتانگیز است، به عنوان مثال در قرن هشتم، کاغذی به ابعاد 207 در 145 سانتیمتر ساخته شده است که این نشان از پیشرفتگی صنعت کاغذسازی بوده و کاغذی که هنوز پس از چند صد سال، پوسیدگی در آن دیده نمیشود و حتی تذهیب و رنگآمیزی آن به گونهای انجام و از موادی استفاده شده که از کیفیت کاغذ نکاهیده است و همه اینها حکایت از عقل و تدبیر صنعتگران آن زمان بوده است و کاغذی به این ابعاد نیازمند کار فنی و حرفهای بوده است.
حدادعادل بیان کرد: این قرآن پاره پاره شده است و به نظر میرسد آنقدر نفیس و باارزش بوده که هر فرد به داشتن یک برگ از آن افتخار میکرد و حال برگهایی از این قرآن مانند کبوترهایی که در فضا پراکنده میشوند، بیشترین تعدادش بر فراز آستان قدس رضوی پرواز میکنند و تعداد این برگها در آستان قدس رضوی بیش از سایر موزهها در سراسر جهان است و حتی برخی موزهها دو سطر از آن را نگهداری میکنند.
وی یادآور شد: جا داشت که این قرآن به شکلی آراسته منتشر شود. ما ایرانیها وقتی میخواهیم سند اصالت خود را در وابستگی به قرآن ثابت کنیم، آن را به سران کشورهای جهان اهدا میکنیم و این قرآن نیز باید به این صورت اهدا شود تا بدانند ایران مهد قرآن و فرهنگ و هنر است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی تصریح کرد: امیدواریم آستان قدس رضوی علاوه بر خدمات مردمی، خدمات فرهنگی نیز داشته باشد، همچنین ارائه خدمت به زائران محروم و نیازمند را مورد توجه قرار دهد که همواره مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است. علاوه بر این از معرفی گوهرهای آستان قدس رضوی غافل نشود. یکی از این گوهرها، کتابخانه و موزه ملی ملک است که جزئی از گنجینه آستان مقدس حضرت امام رضا(ع) بوده است.
گفتنی است، در پایان این مراسم پس از رونمایی از قرآن بایسنغری از دستاندرکاران چاپ این اثر معنوی نفیس تجلیل شد.