به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، فارس نوشت: هانی چیتچیان از اساتید مدرسه قرآن و عترت دانشگاه تهران اظهار کرد: کسی که میخواهد نماز بخواند باید طهارت داشته باشد و در واقع این استارت نماز است که باید تا پایان نماز هم با ما باشد. اگر قبول داریم که نماز آیینه زندگی انسان است پس زندگی هم از ابتدا تا انتها به طهارت نیاز دارد.
انسانها در زندگی به دنبال علم و آگاهی حقیقی و توانایی و قدرت هستند و حقیقت قدرت و آگاهی در علم است. در واقع انسانها علم حقیقی میخواهند که این علم در قرآن است و در قرآن آمده کسی با قرآن همنشین نمیشود مگر انسانهای مطهر. پس برای دستیابی به علم و قدرت به طهارت نیاز است.
طهارت در فرهنگ دینی ما یعنی بیرون کردن زشتیها و بدیها که در بیرون انسان همان نجاست و ناپاکیها هستند اما در درون باید چشم و گوش را از ناپاکیها پاک کرد و از آن مهمتر اینکه ذهن و روح خود را هم از پلیدیها و ناپاکیها پاک کنیم.
ظاهر طهارت این است که بدن و لباس پاک باشد و از نجاست گریزان باشد. در روایت است که مؤمن باید تا حدی از پلیدی بدش بیاید که اگر نجاست در چاهی افتاد و آن چاه را پر کردند و جای آن مناره ساختند حاضر نشود بر آن مناره اذان بگوید.
در روابط انسانها غیبت، حسد، کینه، دروغ اینها نجاست است و باید انسانها خود را از این نجاسات هم پاک کنند.
اگر کسی بخواهد زندگیاش به سبک نماز باشد باید طهارت داشته باشد و برای طهارت باید پلیدیها را از زندگی دور کند و به همان اندازه که از پلیدیها دوری کند میتواند از معرفت پر شود.
انسان در عمل به یک اندازه، در روابط به یک اندازه و در خیال و فکر هم اگر پاک باشد به میزان زیاد از معرفت پر میشود. نماز با معرفت و با حضور قلب به جز طهارت ظاهری به طهارت خیال نیاز دارد تا فکر و حواس متوجه نماز باشد، خوب است انسان تمرین کند که حداقل به جز عبارتها و معانی نماز به چیز دیگری فکر نکند و بفهمد که در مقابل چه کسی ایستاده و نماز میخواند.