انس من با قرآن هزاران برابر بیشتر از رابطه عاطفی مادر و فرزند است
گروه فعالیتهای قرآنی: حافظ کم‌بینای ولاشجرد همدان با بیان اینکه انس من با قرآن هزاران برابر بیشتر از رابطه عاطفی مادر و فرزند است، گفت: من امید به زندگی‌ام را با وجود نابینایی از قرآن گرفتم، اگر من قرآن را حفظ نکرده و در این مسیر قرار نمی‌گرفتم شاید هزاران بار مرده بودم.
مرضیه فریدونی ولاشجردی، حافظ کم‌بینای قرآن کریم در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از همدان، اظهار کرد: حفظ قرآن را از سال 91 آغاز کردم و طی پنج سال موفق به حفظ 25 جزء از قرآن کریم شدم.
وی افزود: متولد سال 1360 در شهرستان تویسرکان هستم، تحصیلات مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان خود را در مدارس تویسرکان گذراندم پس از آن تحصیلات دانشگاهی را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور همدان نیز به پایان رساندم، این نکته قابل ذکر است که در سال‌های 70-80 رقابت بین متقاضیان جهت ورود به دانشگاه‌ها بسیار بالا بود، اما لطف خداوند شامل حالم شد، و من با وجود تحصیل، به پدر در کار‌های کشاورزی نیز کمک می‌کردم.
در دوران دانشگاه مجبور به کپی کتب درسی با خطوط درشت بودم
فریدونی اضافه کرد: تا قبل از دریافت مدرک دیپلم، وضعیت بینایی‌ام خوب بود اما پس از آن رفته رفته نور چشمانم کم شد به گونه‌ای که در دوران دانشگاه، مجبور به کپی کتب درسی با خطوط درشت بودم، در ادامه دیگر چشم‌هایم آن بینایی قبلی را نداشت به گونه‌ای که هم اکنون دیگر نمی‌بینم، این نابینایی من و خواهرم از ازدواج فامیلی پدر و مادرم نشأت می‌گیرد.
این حافظ قرآن ادامه داد: از سال 91 همزمان با تدریس قرآن در روستای ولاشجرد با اختصاص 5 ساعت از طول شبانه روز حفظ قرآن را نیز آغاز نمودم، کار حفظ خود را در ابتدا با نوار و کاست آغاز، و در ادامه با قلم قرآنی با تفسیر حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین قرائتی کار خود را دنبال کردم که در حال حاضر نیز با این قلم به شاگردان خود قران را آموزش می‌دهم.
همیشه به حافظان قرآن زمان پیغمبر(ص) غبطه می‌خورم
وی بیان کرد: من هرچه دارم از قرآن است که در این میان مهم‌ترین و بهترین مشوقان من جهت قرارگیری در مسیر قرآن؛ پروردگار مهربان و پیغمبر اکرم(ص) بودند که فرمودند: «همانا من دو چیز گرانبها در میان شما به یادگار می‌گذارم، قرآن و اهل بیتم، که هرکس به این دو تمسک جوید هیچ‌گاه گمراه نمی‌شود»، من همیشه به حافظان قرآن زمان پیغمبر(ص) غبطه خورده‌ام و می‌خواهم که با حفظ قرآن کریم بتوانم ذره‌ای از وظیفه خود را نسبت به قرآن و اهل بیت(ع) ادا کرده باشم.
این مدرس قرآن گفت: حضرت زهرا(س) نیز یکی دیگر از مشوقان من در این مسیر بودند، به گونه‌ای که حدیثی از این سلاله پیغمبر(ص) که می‌فرماید: «سه چیز در دنیا برایم خوشایند است؛ دیدن چهره پدرم، صدقه دادن و تلاوت قرآن»، مرا بسیار تحت تأثر قرار داد، پدر و خواهرم نیز که با قرآن مأنوس بوده و هستند نیز چراغ‌های روشنی برایم در این مسیر بودند.
انس من با قرآن بیشتر از رابطه عاطفی مادر با فرزندش است
فریدونی خاطرنشان کرد: من امید به زندگی‌ام را از قرآن گرفتم، اگر من قرآن را حفظ نکرده و در این مسیر قرار نمی‌گرفتم شاید هزاران بار مرده بودم، انس من با قرآن هزاران برابر بیشتر از رابطه عاطفی مادر با فرزندش است و این ارتباط به حدی عمیق است که اگر یک روز قرآن نخوانم از نظر روحی بهم میریزم و زمانی که شاگردانم را در حال تلاوت قرآن می‌بینم احساس پرواز می‌کنم و از خدا می‌خواهم که به من توفیق دهد تا بتوانم هزاران قرآن آموز تربیت کنم.
این حافظ کم بینا اظهار کرد: تمام آیات و سوره‌های قرآن نور هستند اما به نظر من سوره یوسف(ع) یکی از بهترین سوره‌های قرآن است؛ چرا که در آن حضرت یعقوب(ع) از فراق فرزندش نا‌امید نشد و با صبری نیکو و توکل به خداوند، در پایان، این فراق به وصال مبدل شد، پیرو این سوره و آیات مبارک آن، من از سال 85 پس از فارغ التحصیلی تا سال 90 به دنبال کار بودم و در این مدت چندین بار این سوره مبارکه را تلاوت نمودم که در نهایت در سال 91 مربی قرآن شدم.
وی افزود: با وجود حفظ 25 جزء از قرآن کریم در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده‌ام چرا که می‌خواهم با حفظ کل قرآن مانند ستاره‌ای بدرخشم در آن زمان است که در مسابقات قرآنی شرکت خواهم کرد، تمامی انسان‌ها به قرآن نیاز دارند و تنها اندکی علاقه و انگیزه می‌تواند آنها را راغب به قرارگیری در این مسیر پر از نور و رحمت کند.
تأثیر حمایت خانواده در جهت استواری فرد در مسیر قرآن
فریدونی بیان کرد: خانواده و حمایت‌های آنها نیز می‌تواند امر مهمی جهت استواری و پایداری فرد در مسیر قرآن باشد، این نکته نیز قابل ذکر است که استفاده از قرآن نباید تنها جهت استخاره و به خاک سپاری مردگان و کار‌هایی امثال این باشد بلکه قرآن کتاب زندگی و سعادت بشر است و زندگان بیشتر از مردگان به قرآن احتیاج دارند در این راستا، اگر ما انسان‌ها نمی‌توانیم قاری قرآن باشیم حداقل باید بتوانیم از آن رو‌خوانی کنیم.
این حافظ نابینا زیبا‌ترین خاطره خود را حضور خبرنگاران واحد خبر صدا و سیمای همدان در کلاس‌های قرآنی خود و حضورش در برنامه ضیافت ویژه ماه مبارک رمضان سال جاری عنوان کرد و افزود: حضورم در ویژه برنامه افطار در ماه رمضان 95 کلاس‌های قرآنی روستای ولاشجر را رونق بیشتری بخشید.
این مدرس قرآن ادامه کرد: با توجه به سرمایه‌گذاری‌های هنگفت کشور‌های بیگانه علیه اعتقادات مذهبی مسلمانان، چرا باید در ایران که به عنوان یک کشور اسلامی به شمار می‌رود رشته‌های بسیاری مانند رشته ورزشی، از ارج و قرب بیشتری نسبت به قرآن برخوردار باشند؟ در این میان مسئولان و متولیان امر باید به قرآن، فعالیتهای قرآنی و آمران و عاملان به آن اهمیت بیشتری داده و به رواج فرهنگ قرآنی کمک شایانی کنند.
وی افزود: متولد سال 1360 در شهرستان تویسرکان هستم، تحصیلات مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان خود را در مدارس تویسرکان گذراندم پس از آن تحصیلات دانشگاهی را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه پیام نور همدان نیز به پایان رساندم، این نکته قابل ذکر است که در سال‌های 70-80 رقابت بین متقاضیان جهت ورود به دانشگاه‌ها بسیار بالا بود، اما لطف خداوند شامل حالم شد، و من با وجود تحصیل، به پدر در کار‌های کشاورزی نیز کمک می‌کردم.
در دوران دانشگاه مجبور به کپی کتب درسی با خطوط درشت بودم
فریدونی اضافه کرد: تا قبل از دریافت مدرک دیپلم، وضعیت بینایی‌ام خوب بود اما پس از آن رفته رفته نور چشمانم کم شد به گونه‌ای که در دوران دانشگاه، مجبور به کپی کتب درسی با خطوط درشت بودم، در ادامه دیگر چشم‌هایم آن بینایی قبلی را نداشت به گونه‌ای که هم اکنون دیگر نمی‌بینم، این نابینایی من و خواهرم از ازدواج فامیلی پدر و مادرم نشأت می‌گیرد.
این حافظ قرآن ادامه داد: از سال 91 همزمان با تدریس قرآن در روستای ولاشجرد با اختصاص 5 ساعت از طول شبانه روز حفظ قرآن را نیز آغاز نمودم، کار حفظ خود را در ابتدا با نوار و کاست آغاز، و در ادامه با قلم قرآنی با تفسیر حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین قرائتی کار خود را دنبال کردم که در حال حاضر نیز با این قلم به شاگردان خود قران را آموزش می‌دهم.
همیشه به حافظان قرآن زمان پیغمبر(ص) غبطه می‌خورم
وی بیان کرد: من هرچه دارم از قرآن است که در این میان مهم‌ترین و بهترین مشوقان من جهت قرارگیری در مسیر قرآن؛ پروردگار مهربان و پیغمبر اکرم(ص) بودند که فرمودند: «همانا من دو چیز گرانبها در میان شما به یادگار می‌گذارم، قرآن و اهل بیتم، که هرکس به این دو تمسک جوید هیچ‌گاه گمراه نمی‌شود»، من همیشه به حافظان قرآن زمان پیغمبر(ص) غبطه خورده‌ام و می‌خواهم که با حفظ قرآن کریم بتوانم ذره‌ای از وظیفه خود را نسبت به قرآن و اهل بیت(ع) ادا کرده باشم.
این مدرس قرآن گفت: حضرت زهرا(س) نیز یکی دیگر از مشوقان من در این مسیر بودند، به گونه‌ای که حدیثی از این سلاله پیغمبر(ص) که می‌فرماید: «سه چیز در دنیا برایم خوشایند است؛ دیدن چهره پدرم، صدقه دادن و تلاوت قرآن»، مرا بسیار تحت تأثر قرار داد، پدر و خواهرم نیز که با قرآن مأنوس بوده و هستند نیز چراغ‌های روشنی برایم در این مسیر بودند.
انس من با قرآن بیشتر از رابطه عاطفی مادر با فرزندش است
فریدونی خاطرنشان کرد: من امید به زندگی‌ام را از قرآن گرفتم، اگر من قرآن را حفظ نکرده و در این مسیر قرار نمی‌گرفتم شاید هزاران بار مرده بودم، انس من با قرآن هزاران برابر بیشتر از رابطه عاطفی مادر با فرزندش است و این ارتباط به حدی عمیق است که اگر یک روز قرآن نخوانم از نظر روحی بهم میریزم و زمانی که شاگردانم را در حال تلاوت قرآن می‌بینم احساس پرواز می‌کنم و از خدا می‌خواهم که به من توفیق دهد تا بتوانم هزاران قرآن آموز تربیت کنم.
این حافظ کم بینا اظهار کرد: تمام آیات و سوره‌های قرآن نور هستند اما به نظر من سوره یوسف(ع) یکی از بهترین سوره‌های قرآن است؛ چرا که در آن حضرت یعقوب(ع) از فراق فرزندش نا‌امید نشد و با صبری نیکو و توکل به خداوند، در پایان، این فراق به وصال مبدل شد، پیرو این سوره و آیات مبارک آن، من از سال 85 پس از فارغ التحصیلی تا سال 90 به دنبال کار بودم و در این مدت چندین بار این سوره مبارکه را تلاوت نمودم که در نهایت در سال 91 مربی قرآن شدم.
وی افزود: با وجود حفظ 25 جزء از قرآن کریم در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده‌ام چرا که می‌خواهم با حفظ کل قرآن مانند ستاره‌ای بدرخشم در آن زمان است که در مسابقات قرآنی شرکت خواهم کرد، تمامی انسان‌ها به قرآن نیاز دارند و تنها اندکی علاقه و انگیزه می‌تواند آنها را راغب به قرارگیری در این مسیر پر از نور و رحمت کند.
تأثیر حمایت خانواده در جهت استواری فرد در مسیر قرآن
فریدونی بیان کرد: خانواده و حمایت‌های آنها نیز می‌تواند امر مهمی جهت استواری و پایداری فرد در مسیر قرآن باشد، این نکته نیز قابل ذکر است که استفاده از قرآن نباید تنها جهت استخاره و به خاک سپاری مردگان و کار‌هایی امثال این باشد بلکه قرآن کتاب زندگی و سعادت بشر است و زندگان بیشتر از مردگان به قرآن احتیاج دارند در این راستا، اگر ما انسان‌ها نمی‌توانیم قاری قرآن باشیم حداقل باید بتوانیم از آن رو‌خوانی کنیم.
این حافظ نابینا زیبا‌ترین خاطره خود را حضور خبرنگاران واحد خبر صدا و سیمای همدان در کلاس‌های قرآنی خود و حضورش در برنامه ضیافت ویژه ماه مبارک رمضان سال جاری عنوان کرد و افزود: حضورم در ویژه برنامه افطار در ماه رمضان 95 کلاس‌های قرآنی روستای ولاشجر را رونق بیشتری بخشید.
این مدرس قرآن ادامه کرد: با توجه به سرمایه‌گذاری‌های هنگفت کشور‌های بیگانه علیه اعتقادات مذهبی مسلمانان، چرا باید در ایران که به عنوان یک کشور اسلامی به شمار می‌رود رشته‌های بسیاری مانند رشته ورزشی، از ارج و قرب بیشتری نسبت به قرآن برخوردار باشند؟ در این میان مسئولان و متولیان امر باید به قرآن، فعالیتهای قرآنی و آمران و عاملان به آن اهمیت بیشتری داده و به رواج فرهنگ قرآنی کمک شایانی کنند.
