بهره واقعی از قرآن ورود مفاهیم آن به عرصه زندگی اجتماعی و سیاسی است
گروه حوزه‌های علمیه: استاد تفسیر حوزه گفت: قرآن را آنطور که باید استفاده نمی‌کنیم لذا باید انس با قرآن جزء دعاهای ما باشد تا قرآن راهنمای زندگی ما از مسائل جزیی فردی و خانوادگی و سیاسی و اجتماعی ما بشود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی در تفسیر سوره مبارکه انبیاء گفت: خداوند در مورد انسان فرموده است که او از عجله آفریده شده؛ یعنی طبیعت او و در ذاتش عجله است که برخاسته از حیثیت طبیعی او است و زندگی نیز درگیری دائمی میان طبیعت و فطرت انسان است.
وی افزود: صدرالمتالهین گفته است که انسان نوع متوسط است و بعد از او شیطان انسانی، بهیمه انسانی، سبع انسانی و فرشته انسانی نیز انواع دیگر هستند و اینکه ما شیطان یا درنده و چهارپا و فرشته شویم بستگی به این دارد که اگر شهوت و غضب و ... را غلبه دادیم انواع دیگر و اگر عقل را غلبه دادیم فرشته انسانی هستیم البته عقل مد نظر قرآن.
این استاد تفسیر اظهار کرد: عجله ریشه در عالم ماده و طبیعت انسان دارد و انسان هر قدر به سمت مادیات برود این شتاب و عجله بیشتر خواهد شد مثلا در قیاس دنیای غرب و اسلام می‌بینیم در غرب شتابزدگی بیشتری وجود دارد و در ابعاد مختلف وجود دارد مثلا اگر سرما خوردیم عجله برای خوب شدن داریم و همین مریضی ساده را سرطان می‌پنداریم.
وی افزود: همین عجله باعث می‌شود تا فهم نادرست را به عنوان فهم صحیح تلقی کنیم و یا چیزی را نمی‌فهمد و می‌گوید این موضوع به درد نمی‌خورد و گاهی سر خودمان کلاه می‌گذاریم زیرا همه حقه‌بازان عالم اول سر خودشان کلاه می‌گذارند بنابراین انسان عجول‌تر به طبیعت خود نزدیکتر است و وقتی صبور باشد صفات الهی‌تر پیدا کرده است.
هادوی تهرانی همچنین در تفسیر سوره مبارکه مؤمنون عنوان کرد: یهودیان کتابی دارند به نام تلمود که در مثال شبیه جواهر؛ کتاب فقه شیعه است و برخی احکام آنان نیز به ما شباهت دارد که نمونه آن در نجاست کفار است زیرا مشهور علمای شیعه قائل به نجاست کفار هستند (البته برخی این نجاست را به نجاست باطنی حمل کرده و آن را نجاست ظاهری می‌دانند) و یهودیان نیز این عقیده را دارند همچنین در مسئله ربا این شباهت وجود دارد.
این استاد تفسیر با بیان اینکه اسلام کاملترین دین و قرآن کاملترین کتاب الهی است تاکید کرد: مع‌الاسف ما با اینکه در کنار سفره قرآن نشسته‌ایم از آن بهره لازم را نمی‌بریم و قرآن را آنطور که باید استفاده کنیم نمی‌توانیم و باید انس با قرآن جزء دعاهای ما باشد تا قرآن راهنمای زندگی ما از مسایل جزیی فردی و خانوادگی و سیاسی و اجتماعی ما بشود و بتوانیم با نور قرآن راه را پیدا کنیم زیرا قرآن واقعا نور است و کسی که با آن مانوس است قطعا به سمت نور هدایت خواهد شد.
