به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، محمد ابویی مشاور امور جوانان معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و رئیس خانه شهریاران جوان یادداشتی را به مناسبت 16 دی روز شهید دانشجو علم الهدی منتشر کرد که متن آن در زیر آمده است:
شهادت از برترین واژههای فرهنگ اسلامی و از مقدّسترین مفاهیم معارف الهی است. شهادت اوج کمال انسان است، آنگاه که انسان تمام هستی خود را یکجا نثار معبود میکند و قطره وجودش به دریای بیکران هستی مطلق میپیوندد.
شهید سید حسین علم الهدی فرزندی پاک از شجره مبارکه رسالت بود که در مهد علم و تقوا پرورش مییافت. حسین این نور پرتو گرفته تا آفاق در کانون علم و عملی در رشد بود که تشنگان فقه و فقاهت و مردم تشنه هدایت گرداگردحریمش به اعتکاف بودند.
شهید سید حسین پنج سال پیش از قیام 15 خرداد 42 متولد شد تا بعدها در مکتب قرآن، کلام وحی آموزد و نیز بعدها در حین سپری کردن دبستان تلاوت کننده آیات الهی باشد و در سطح استان نغمه سرای و بلبل مترنم کننده لحن قران شود. صدای دلنشین او بود که صفحات زمان و قرون را به یکباره کنار میزد واین برگ ورق خورده را به برگ ایام هجرت پیوند میداد.
صمیمیت او بود که علاوه بر شور و جذبهاش نقطهای را بوجود آورده بودکه جاذبهای باشد برای رشد دیگران در تجمع های مسجد و مدرسه. در مساجد با تشکیل کتابخانه و جلسات سخنرانی و در مدارس با تشکیل انجمنهای اسلامی و جلسات ارشاد و هدایت. گرچه هیچ قلم و زبانی قادر بر ترسیم آن همه شور و عشق نیست.
در این دوران نفس گیر زمانه اشاره به بخشی از وصیتنامه شهید علم الهدی خالی از لطف نیست که میگوید در این چند روز با خاک انس گرفتهام، بوی خاک گرفتهام. حال میفهمم که علی ابن ابیطالب چگونه میفرماید: سجدههای نماز، حرکت اوّل خم شدن روی مهر، این معنا را میدهد که خاک بودهایم، حرکت دوّم این معنا را دارد که از خاک برخاستهایم، متولّد شدیم. حرکت سوّم رفتن دوباره به خاک به این معناست که دوباره به خاک برمیگردیم مرگ و حرکت چهارم به این معناست که دوباره زنده میشویم. حیات قیامت؛
آری چه خوش گفت این شهید دعوت الهی را که بازگشت همه به سوی اوست.
16 دی روز شهید دانشجو علم الهدی میباشد و این واژه دانشجو ناخداگاه مرا یاد جوانان دانشجوی مدافع حرم میاندازد که چه شورانگیز همچون جوانان دانشجوی دوران دفاع مقدس امروز سنگرها را خالی نگذاشتهاند و پرچم اسلام را با جهاد و مجاهدت برافراشته نگه داشتهاند.