نصیری:
جامعه از مبادی آداب و اخلاق رسانه دور شده است
گروه جامعه: عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با بیان اینکه سواد رسانه در جامعه ما با یک گسست معنایی روبه‌رو شده است، گفت: جامعه فعلی از مبادی آداب و بحث اخلاق در رسانه به شدت دور شده است و همین موضوع باعث شده، سواد رسانه‌ای از مقوله تفکر دور و باعث به وجود آمدن بحران شود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، بهاره نصیری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، امروز سه شنبه در نشست تخصصی «سواد رسانه‌ای در گذر تاریخ ایران دیروز، امروز، فردا» با اشاره به تفاوت سواد رسانه‌ای در دو کشور کانادا و ژاپن، اظهار کرد: سواد رسانه‌ای در کشور کانادا ابتدا از تورنتو در سال ۱۹۷۸ و در انجمن سواد رسانه‌ای آن آغاز شد.
وی افزود: رویکرد کانادا به سواد رسانه‌ای تفکر انتقادی بود و نفوذ فرهنگ آمریکایی باعث شد این کشور به آموزش سواد رسانه‌ای در بین دانش‌آموزان و عموم جامعه اقدام کند. در مقابل ژاپن به جای سواد رسانه‌ای از کاربری مؤثر اطلاعات استفاده کرد. دلیلش آن هم این بود که بیش از 99 درصد دانش آموزان از اینترنت استفاده می‌کردند و یادگیری آنها منفعل و بدون تأمل و دقت بود.
نصیری با بیان اینکه رویکرد رسانه‌ای کانادا یک رویکرد محتوایی از نوع تفکر انتقادی بود، ادامه داد: در ژاپن رویکرد محتوایی کاربرد اطلاع و یادگیری فعال بود. اما در کشور ما هنوز دلیل آموزش سواد رسانه‌ای معلوم نشده ، هر چند تا به حال واژه‌هایی مثل تقوای رسانه‌ای و بصیرت رسانه‌ای برای این علم به کار برده شده اما در حقیقت این واژه‌ها با علم سواد رسانه‌ای بسیار تفاوت دارد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با بیان اینکه سواد رسانه در جامعه ما با یک گسست معنایی روبه‌رو شده است، گفت: در این بین این سواد از خرد، معنا و مفهوم به سمت تکنیک و فن رفته‌است و لذا زمانی که سواد از بستر اجتماعی خود جدا می‌شود، تبدیل به یک امر بازاری و ابزاری شده که می‌توان این را به عنوان بحران در تاریخ ایران در نظر گرفت.
وی تصریح کرد: متأسفانه سواد به یک امر تکلفی و تصنعی تبدیل شده و در این مسئله مهم این است که ما باید چهار مهارت خوب دیدن، خوب شنیدن، خوب نوشتن و خوب صحبت کردن را به دانش‌آموزان آموزش دهیم که اگر این مهارت‌ها نباشد، آنها نمی‌توانند برخورد درستی با محتوا داشته باشند.
نصیری با ابراز تاسف از اینکه جامعه فعلی از مبادی آداب و بحث اخلاق در سواد رسانه به شدت دور شده است، گفت: همین موضوع باعث شده، سواد رسانه‌ای از مقوله تفکر دور و باعث به وجود آمدن بحران شود. هنوز در کشور ما آموزش سواد رسانه‌ای کلاف سردرگمی که برداشت‌های مختلفی از آن می شود.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مطالعات سواد در ایران را بافتمند بیان کرد و افزود: سواد با زندگی ما عجین شده و صرفا به معنای آموزش خواندن و نوشتن نیست. سواد نوعی شعور در کنش افراد، قدرت تفسیر متن و قدرت رمزگشایی بین متنی و توانایی برقراری ارتباط درونی با متن است.
وی با بیان اینکه مفهوم سواد در کشور ما مفهوم ایدئولوژیک است، گفت: در کشور ما سواد به سمت بحث کاسبکارانه در حرکت است. اما باید گفت که سواد از جنس عقل ارتباطی، حکمت و خرد است و متاسفانه در کشور ما سواد یک گسست معنایی پیدا کرده و از قلمرو خرد به تکنیک و فن کشیده شده است.
نصیری با اشاره به اینکه سواد در جامعه ما یک بحران شده است، تصریح کرد: زمانی که سواد مرزهای فرهنگی‌اش را نادیده می‌گیرد تبدیل به یک امر ابزاری و بازاری می‌شود. همه ما توانایی خواندن و نوشتن داریم اما میل و رغبت به خواندن کتاب و نوشتن مطلب نداریم. سواد به یک امر تکلفی، تصنعی و تکنیکی تبدیل و کاربردهایش کاهش پیدا کرده است.
وی افزود: رویکرد کانادا به سواد رسانه‌ای تفکر انتقادی بود و نفوذ فرهنگ آمریکایی باعث شد این کشور به آموزش سواد رسانه‌ای در بین دانش‌آموزان و عموم جامعه اقدام کند. در مقابل ژاپن به جای سواد رسانه‌ای از کاربری مؤثر اطلاعات استفاده کرد. دلیلش آن هم این بود که بیش از 99 درصد دانش آموزان از اینترنت استفاده می‌کردند و یادگیری آنها منفعل و بدون تأمل و دقت بود.
نصیری با بیان اینکه رویکرد رسانه‌ای کانادا یک رویکرد محتوایی از نوع تفکر انتقادی بود، ادامه داد: در ژاپن رویکرد محتوایی کاربرد اطلاع و یادگیری فعال بود. اما در کشور ما هنوز دلیل آموزش سواد رسانه‌ای معلوم نشده ، هر چند تا به حال واژه‌هایی مثل تقوای رسانه‌ای و بصیرت رسانه‌ای برای این علم به کار برده شده اما در حقیقت این واژه‌ها با علم سواد رسانه‌ای بسیار تفاوت دارد.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با بیان اینکه سواد رسانه در جامعه ما با یک گسست معنایی روبه‌رو شده است، گفت: در این بین این سواد از خرد، معنا و مفهوم به سمت تکنیک و فن رفته‌است و لذا زمانی که سواد از بستر اجتماعی خود جدا می‌شود، تبدیل به یک امر بازاری و ابزاری شده که می‌توان این را به عنوان بحران در تاریخ ایران در نظر گرفت.
وی تصریح کرد: متأسفانه سواد به یک امر تکلفی و تصنعی تبدیل شده و در این مسئله مهم این است که ما باید چهار مهارت خوب دیدن، خوب شنیدن، خوب نوشتن و خوب صحبت کردن را به دانش‌آموزان آموزش دهیم که اگر این مهارت‌ها نباشد، آنها نمی‌توانند برخورد درستی با محتوا داشته باشند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، مطالعات سواد در ایران را بافتمند بیان کرد و افزود: سواد با زندگی ما عجین شده و صرفا به معنای آموزش خواندن و نوشتن نیست. سواد نوعی شعور در کنش افراد، قدرت تفسیر متن و قدرت رمزگشایی بین متنی و توانایی برقراری ارتباط درونی با متن است.
وی با بیان اینکه مفهوم سواد در کشور ما مفهوم ایدئولوژیک است، گفت: در کشور ما سواد به سمت بحث کاسبکارانه در حرکت است. اما باید گفت که سواد از جنس عقل ارتباطی، حکمت و خرد است و متاسفانه در کشور ما سواد یک گسست معنایی پیدا کرده و از قلمرو خرد به تکنیک و فن کشیده شده است.
نصیری با اشاره به اینکه سواد در جامعه ما یک بحران شده است، تصریح کرد: زمانی که سواد مرزهای فرهنگی‌اش را نادیده می‌گیرد تبدیل به یک امر ابزاری و بازاری می‌شود. همه ما توانایی خواندن و نوشتن داریم اما میل و رغبت به خواندن کتاب و نوشتن مطلب نداریم. سواد به یک امر تکلفی، تصنعی و تکنیکی تبدیل و کاربردهایش کاهش پیدا کرده است.
