توسل به حضرت عبدالعظیم(ع) و شفای مادر «احمد نعینع»

به گزارش خبرگزاری ببن‌المللی قرآن(ایکنا)، عباس سلیمی، خادم القرآن و پیشکسوت قرآنی کشور شب گذشته، 15 دی ماه در ارتباطی تلفنی با برنامه زنده رصد شبکه قرآن سیما با اشاره به خاطره‌ای مربوط به سال ها قبل مربوط به حضور دکتر احمد احمد نعینع، قاری مصری در ایران و آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) بیان کرد: از دکتر نعینع دعوت کرده بودم تا 15 روز در ماه مبارک رمضان در این آستان مقدس، تلاوت کنند که دوستان ما از سیما و رادیو قرآن نیز هر شب در مراسم حضور پیدا می‌کردند و مردم عاشق و علاقه‌مند نیز حضور پرشوری داشتند.
معاون فرهنگی و امور زائران آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) ادامه داد: شب پنجم، استاد با نگرانی به من گفتند که من باید فردا صبح به مصر برگردم. این سخن را که از استاد شنیدیم، مثل اینکه آب یخی روی ما ریختند؛ من خدمت ایشان عرض کردم، چرا استاد؟ گفتند که مادرم بیمار است و به احترام مادر باید برگردم. من خدمت ایشان گفتم که شما در رابطه با مادر درست می‌فرمایید، اما پای آبروی ما در میان است و مردم منتظر هستند که 10 شب آینده نیز در خدمت شما باشند.
پیشکسوت قرآنی کشور با بیان اینکه استاد نعینع، چاره کار را از من پرسیدند، چنین توضیح داد: در صحن حرم مطهر بودیم، دستم را به سوی گنبد حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) بلند کردم و به استاد عرض کردم که بروید و به ایشان متوسل شوید و شفای مادر را از این آقا بگیرید. البته بنده در آن لحظه به این امر توجه نداشتم که تفاوت بین بینش‌های مذهبی ما وجود دارد. با این گفته من، استاد نعینع، چند لحظه‌ای بهت زده من را نگاه کرد و من تازه متوجه شدم که شاید اینطور که در مورد توسل و این موارد می‌گویم، ایشان با من هماهنگ نباشد، اما عرض من را پذیرفت و گفت: «باشد این کار را انجام می‌دهم».
سلیمی بیان کرد: آن شب استاد نعینع بعد از تلاوت به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) مشرف شد و بنده هم ایشان را همراهی کردم. استاد آن شب در حرم، حال خوشی داشت. فردا که برگشت، با یک خوشحالی و شعفی به من گفتند که مادرم خوب شد و این آقا، مادرم را شفا داد.
معاون فرهنگی و امور زائران آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) با اشاره به اینکه به استاد عرض کردم که شما حاضر هستید این مسئله را در دفتر یادبود حرم مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) یادداشت و امضا کنید؟ که ایشان فرمودند بله! و ما دفتر یادبود را آوردیم و استاد نوشتند که «این اتفاق افتاد و اینگونه شد و من رفتم و متوسل شدم به سید و شفای مادرم را گرفتم».
سلیمی تصریح کرد: می‌خواهم بگویم که وقتی هر کسی درب خانه این بزرگان بیاید، ناامید برنخواهد گشت. مردم خوب ما مردم تهران و مردم شهر ری باید بدانند که به تعبیر جناب صائب، این بزرگان مصداق این تک بیت هستند که فرمود «ندهد فرصت گفتار به محتاج کریم/ گویی این طایفه آواز گدا نشنیده است» یعنی ما وقتی به سمت مضجع و بارگاه شریف این عزیزان مراجعه کنیم و مشرف شویم قبل از اینکه حتی عرض حاجت کنیم، آن‌ها صله و پاداشی را در کشکول گدایی ما می‌اندازند. 
برای شنیدن صوت اینجا کلیک شود.