اشراف بر تاریخ در عین تأکید بر بار دراماتیک؛ ضامن موفقیت آثار نمایشی دینی

سیروس کهوری‌نژاد، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: هر اثر نمایشی در یک فرایند معتبر و مطمئن از سوی یک گروه نمایشی مورد تمرین و ممارست قرار می‌گیرد و از مجموع اتفاقات و بازخوردها و اعمال نظرات به پختگی و قوام لازم برای اجرای روی صحنه حاضر شده که قطعاً این فرایند در تولید آثار نمایشی با محوریت موضوعات دینی و قرآنی نیز صدق می‌کند.

وی ادامه داد: صرف‌نظر از وجوه تکنیکی و فنی که یک گروه نمایشی آن را به کار گرفته تا اثر نمایشی قابل قبولی از کار درآید، در نمایش‌های دینی و قرآنی با حاکمیت یک روح و فضای قدسی در کار روبرو هستیم که این امر، روند شکل‌گیری نمایش را با سختی و وسواس بیشتری مواجه می‌کند؛ علاوه بر تمرین زیاد گروه نمایشی به منظور تسلط بر موضوع و محتوا، نیازمند این مسئله هستیم که در درجه نخست نویسنده و کارگردان و پس از آن تک‌تک عوامل نمایشی از یک بینش معقول و قابل استفاده دینی و اشراف بر موضوعات از این دست برخوردار باشند.

کهوری‌نژاد تصریح کرد: به طور مثال از بررسی آثار نمایشی دینی و مذهبی متداول در آئینی همچون مسیحیت در برهه‌ای خاص از تاریخ به‌وضوح می‌توان نقش کارشناسان دینی و کشیش‌های کلیسا را در فرایند شکل‌گیری اثر نمایشی مشاهده کرد. این امر بر مستند بودن و مستدل بودن جریان روایت نمایشی که به شکل مستقیم به یک برهه تاریخی اشاره دارد صحه می‌گذارد؛ لذا در فرایند تولیدات نمایشی با موضوعات دینی و مذهبی نیز حضور و مشاوره کارشناسان دینی در حوزه اسلام ضروری به نظر می‌رسد.

بازیگر مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» در ادامه گفت: از سویی دیگر، گروه نمایشی تولیدکننده این قبیل آثار باید اشراف کامل نسبت به حوزه درام، داستان‌پردازی و روایت نمایشی داشته باشند چنان‌که با استفاده از آنها، مقولات نمایش را در بستری کاملاً نمایشی، به دور از شعارزدگی و پرداخت مستقیم و قالبی کلیشه‌ای به پیش ببرند؛ این امر نیز می‌طلبد تا نمایشگران با تمام فنون نمایشی و اصول دراماتیک آشنا باشند.

وی در پایان گفت: حتی یک گروه نمایشی می‌تواند با رهایی از نقل تاریخی و برپایه معاصرسازی به نقل روایتی نمایشی بپردازد که بیشتر جامعه امروز مبتلا به آن هستند. البته مصادیق تاریخی آن را نیز در قالبی نو، امروزی در فضای اجتماع کنونی بیان کند که به نظر می‌رسد این امر ابتدا نیاز به یک فرصت کافی برای بروز خلاقیت نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان تئاتر دارد و پس از آن سرمایه‌گذاری و حمایت مادی و معنوی مسئولان را در تحقق آن طالب است.

امیرسجاد دبیریان