صرفنظر از افت و خیزهایی که نمایشهای راه یافته به مرحله پایانی جشنواره «تئاتر فجر» از نظر کیفیت فنی و هنری دارند اما نکته قابل توجه اینکه بنا به ادعای دبیرخانه جشنواره، آثار به نمایش درآمده در آن، گلچینی از بهترین آثار تئاتری به ویژه یکساله گذشته هستند که با وسواس و حساسیت خاصی از سوی هیئت بازبینی و انتخاب برای حضور در بزرگترین رویداد تئاتری کشور برگزیده شدهاند.
آثاری که در بخش مسابقه جشنواره با یکدیگر به رقابت میپردازند معمولاً براساس برنامهریزی ستاد اجرایی جشنواره، نوبت دوم اجرای خود را اختصاص به ارزیابی هیئت داوران قرار میدهند تا نواقص احتمالی و غالباً فنی سالنها و عدم هماهنگیها در اجرای نخست آنها برطرف شده و گروه خود را برای اجرای دوم و ارزیابی مهیا سازد.
شب گذشته در جریان اجرای دوم یکی از آثار صحنهای اجرا شده در تالار هنر که معمولاً با به دلیل حجم کاری هیئت داوران که باید بلافاصله از سر اجرای نمایشی دیگر در یکی از سالنها خود را به اجرای جدید برسانند، با تأخیر به انجام میرسد هیئت داوران وارد سالن شدند و در کمال تعجب به فاصله یک ربع پس از شروع اجرای نمایش، کمی بیشتر در صندلی خود فرو رفتند و چشمان را بسته و خستگی این چند روزه ارزیابی آثار را با چرتی 10 و شاید هم 15 دقیقهای کمی به در کردند؛ تصور که از این رفتار زننده هیئت داوران جشنواره میتوان داشت این بود که شاید از فضای نمایش چندان راضی نبودند و ترجیح دادند از فرصت به وجود آمده و تاریکی سالن برای خوابی هرچند کوتاه استفاده کنند.
این در حالی است که ولو اگر آثار نمایشی اجرا شده در جشنواره به مذاق هیئت داوران جشنواره خوش نیاید اما حتماً حائز امتیازاتی بودهاند که بتوانند از میان انبوه آثار متقاضی جواز حضور در مرحله نهایی را به دست آورند و در این مرحله وظیفه هیئت ارزیاب و داوری است که در جریان اجرای ویژه داوری، ارزیابی تمامعیاری از جشنواره داشته باشند و نه اینکه مواجههای سلیقهای با آثار داشته باشند.
مدتهاست که قبل و بعد از برگزاری ادوار گوناگون
جشنواره «تئاتر فجر» در گفتوگو با کارشناسان و کارگردانان تئاتر گلایههایی مبنی
بر اعمال سلیقه در روند کلی برگزاری جشنواره مطرح میشود؛ با چنین فرضی میتوان
عدم رغبت هیئت داوران به تماشای یک نمایش شرکت کننده در بخش مسابقه و اینکه آنها
خواب را بر وظیفه خود ترجیح میدهند از مصادیق سلیقهمحوری در این رویداد بزرگ
تئاتری به حساب آورد.
به هر حال حفظ شأن گروههای نمایشی و نگاه منصفانه به آثار نمایشی صرفنظر از اینکه محصول به نمایش درآمده کار کیست؛ کارگردانی نامآشنا و یا جویای نام باید از جمله ارکان اصولی و اخلاقی جشنواره «تئاتر فجر» قرار گیرد که گویا متأسفانه هیئت داوران در جریان ارزیابی آثار چندان پایبند به آن نیست.