روز وفات حضرت امالبنین، مادر حضرت عباس(ع) به عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا برگزیده شده است. چندین سال مبارزه علیه رژیم طاغوت و بعد از آن هشت سال دفاع در برابر مستکبران جهانی بسیاری از مادران این سرزمین را داغدار و دلسوخته کرده است، مادرانی که فرزندان خود را مبارز تربیت کردند و بعد از ریخته شدن خون آنها سوختند اما دم نزدند و اکنون بهعنوان اسوههای صبر و مقاومت شناخته میشوند.
عباس سعیدیپور از رزمندگان دوران دفاع مقدس در گفتوگو با ایکنا به نقش مادران در دفاع مقدس و صبر بینظیر آنها پرداخت و گفت: مادران این سرزمین از قبل از دوران دفاع مقدس فرزندان خود را با معیارهای اسلام حقیقی تربیت کردند و حاصل این تربیت افرادی شد که در برابر ظلم سکوت نمیکردند و در مقابل آن سینه سپر میکردند، تمام کسانی که برای دفاع از مرز و بوم، اسلام و ناموس پا به عرصه جهاد گذاشتند مدیون زحمات مادرانشان هستند چراکه اگر این تربیت اسلامی مادران نبود هیچ کس پا به میدان نمیگذاشت و حماسه خلق نمیشد. مادرانی که با اعتقاد به قرآن و دستورات آن و با الگوگیری از سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) با صبر و عشق فرزندان خود را بزرگ کردند و زمانی که کشور و دین به حضور مردان الهی نیاز داشت، جوانان خود را تقدیم اسلام کردند و آنها را با دستان محکم و دلی پر از خون راهی جبهه کردند.
وی ادامه داد: این جنگ علیه ایران نبود بلکه دشمنان دنیاطلب همراه با زیادهخواهی بر علیه اسلام برخاسته بودند و مادران که فرزندان خود را بر اساس اسلام پرورش داده بودند با مشاهده این اتفاق خودشان جوانانی که مدتها با خون دل و عشق بزرگ کرده بودند را بدرقه میکردند تا دین خود را در برابر اسلام و وطن ادا کنند.
این مادران بودند که با صبر و توکل برای فرزندانشان و تمام رزمندگان اسلام دعا میکردند و همین صبر و مقاومت آنها بود که رزمندگان را در خط مقدم جبهه مقاوم میکرد و همچنین باعث شد که مادران ما به نمونه و اسوهای برای تمام جوامع دنیا تبدیل شوند.
مسئول بخش نخبگان مجوعه راهبردی ناحیه سلمان فارسی سپاه محمد رسولالله(ص) با اشاره به صبر و مقاومت مادر خودش در دوران دفاع مقدس ادامه داد: در منزل ما خانوادهها کنار هم بودند و زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد پدرم، من و برادرانم راهی جبهه شدیم و مادرم با همسران و فرزندان ما در منزل تنها بود. این همبستگی و محبت بین خانوادهها بسیار مهم است و خانوادههای امروز نیز باید سعی کنند چنین همبستگیهایی را ایجاد کنند.
وی ادامه داد: همسرم از روزهایی که ما در جبهه بودیم تعریف میکند، یک روز افرادی از طرف تعاونی به منزل ما آمدند و گفتند تازه متوجه شدهاند که همه مردان این خانه به جبهه رفتهاند و قصد دارند به ما کمکرسانی کنند، مادرم به آنها میگوید: تا حالا که شما نبودند ما چه میکردیم؟ از این به بعد نیز به همان سبک زندگی خود را میگذرانیم و نیازی به کمک کسی نداریم و خواستهای هم نداریم.
سعیدیپور با اشاره به نقش مادران در آرام نگهداشتن فضای خانوادهها بیان کرد: صبر و مقاومت مادرم همسران ما را نیز مقاوم میکرد، بارها مادرم به همسران ما دلداری میداد و آنها را آرام میکرد و در همه خانوادههای رزمندگان این حضور مادر بود که فرزندان را آرام میکرد و این صبر و آرامش بینظیر مادران بود که قوت قلبی برای خانوادهها میشد.