به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)،
جهان اقتصاد نوشت: پنجمین همایش سالانه مرزهای دانش اقتصاد توسعه با عنوان«دولت توسعه گرا، پیوند خردورزانه اقتصاد و سیاست» به مناسبت چهاردهمین سالگرد درگذشت دکتر حسین عظیمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی با حضور اساتید مطرح حوزه اقتصاد همچون بایزید مزدوخی، علی رضاقلی، ابوتراب طالبی، عباس شاکری، حسین راغفر، فرشاد مومنی، محمد فاضلی، عباس منوچهری، احمد میدری و کمال اطهری در دو پنل تحت عناوین «دولت و اقتصاد ایران» و «اقتصاد سیاسی توسعه در ایران امروز» برگزار شد.
در بخش قبلی گزارش این همایش خواندیم حسین راغفر پژوهشگر حوزه فقر با بیان اینکه فعالیتهای انگلی موجب اتلاف منابع و انحراف تخصیص مناسب آنها هستند که بهتدریج به یکی از هنجارهای حاکم بر جامعه تبدیل شدهاند،گفت: علت ناکارآمدیهای بزرگ در اقتصاد کشور نیز همین حاکمیت اقتصاد انگلی است که موجب شکل یری گروه خاصی شده که منافع خود را از شیوه توزیع درآمدهای نفتی کسب میکنند.=
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد، در ادامه این نشست فرشادمومنی کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه ماجرای انتخاب ترامپ در آمریکا تصادفی نبوده و حساب و کتابهایی در کار است، افزود: حیاتیترین مطالبه ما از نامزدهای ریاستجمهوری باید این باشد که چه سازوکارهایی برای جلوگیری از درگیر شدن ما در بازی امریکا در زمینه جنگ افروزی دارند و با کدام سیاست خارجی میخواهند این کار را انجام دهند؟
وی با انتقاد از سوالات مطرح شده در مناظرات کاندیداهای ریاست جمهوری در رسانه ملی ادامه داد: نامزدهای ریاستجمهوری باید به ما بگویند که چگونه میخواهند گروههایی که نفعشان در تشنجآفرینی و تن در دادن به بازیهای آمریکا و اسرائیل است را با سیاست خود آرام کنند و راه را بر تهدید بسیار بزرگی که نظام حیات جمعی ما در شرایط کنونی با آن روبرو است را ببندند.
مومنی افزود: این یک مسئله حیاتی است و اهمیت آن از اینکه مثلا با ورزش زورخانهای قرار است چه کنیم، بیشتر است.
وی ادامه داد: من بسیار متاسفم که از کاندیداهای ریاستجمهوری سوالهایی میشود که به طرز غیرمتعارفی عقب افتاده و به طرز غیرمتعارفتری به مسائل اساسی و حیاتی معطوف به بقای جامعه نامربوط است.
این اقتصاددان افزود:نکته بسیار مهم از نظر من این است که شواهد بسیار قابل اعتنایی وجود دارد که نشان میدهد پیچیدگیهای اقتصاد سیاسی امریکا به حدی رسیده که حتی چهرههای برجسته مانند ژوزف استیگلیتز و پل گروگمن نیز این مساله را مطرح کردهاند که شاید فوریترین و امکانپذیرترین راه حل تسکین یا برونرفت از این مشکل، راهاندازی جنگ در مقیاس جهان است!
وی ادامه داد: این مساله حیرتانگیزی است که هیچکس، نه جامعه روشنفکری، نه رسانهها و نه نامزدهای ریاستجمهوری ما درباره آن سخن نمیگویند.
دکتر مومنی تاکید کرد: در چنین شرایطی جامعه مدنی نیمبند ما و رسانههای ما مسئولیت سنگینتری به عهده دارند و چقدر خوب بود که بخشی از این انرژی که صرف دعواهای غیرلازم میان کاندیداها میشود، صرف برجسته کردن مسائلی میشد که متاسفانه مطلقا توسط رسانه به اصطلاح ملی ما مورد توجه قرار نمیگیرد.