بخش عظیمی از تولید ایران مونتاژ مبتنی بر رانت است
مراسم رونمایی از کتاب تحولات تکنولوژی و آینده توسعه در ایران که به قلم فرشادمومنی و سعید نائب نوشته شده است باحضور علی رضاقلی، سید علی آذربادگان و محمدرضا واعظ مهدوی در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، جهان اقتصاد نوشت: در بخش اول گزارش این مراسم خواندیم که فرشادمومنی استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه حتی در متون درسی توسعه نسخه‌هایی که به زبان فارسی ترجمه می‌شوند کمترین اعتناء را به مساله فناوری نشان می‌دهند، گفت: با وجود تلاش های پراکنده دلسوزان کشور در نظام تصمیم گیری براساس مطالعات انجام شده از سال ۱۳۸۸ تا امروز حدود ۳۲۴ میلیارد دلار واردات کالاهای سرمایه ای داشتیم که این رقم بسیار حیرت انگیزی است.
مومنی ادامه داد: با این وجود برای نظام تصمیم گیری ما این سوال ایجاد نشده است که این روند تابه کی باید ادامه داشته باشد و تا چه زمانی قادر خواهیم بود که از طریق خام فروشی ضعف‌های خود را پنهان کنیم و بر گسترده امر وابستگی های تکنولوژیکی در کشورمان افزوده شود؟
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد،این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه این مراسم با بیان اینکه ازمنظر ملاحضات دورنگرانه توسعه خواهانه چنین روندی قابل دوام نیست و باید تغییر کند،گفت:برای ایجاد چنین تغییری نیازمند صورت بندی اندیشه ای این مساله هستیم اما با کمال تاسف ما نه درخود مفهوم تکنولوژی دقت های بایسته را می بینیم و نه در صورت بندی نظری آن.
وی ادامه داد: وقتی که تکلیف ما در حیطه مفهوم و صورت بندی نظری مشخص نباشد شاخص هایی که برای سنجش وضعیت درنظر می گیریم نیز مساله محور و معطوف به نیازها و شرایط کشورنخواهند بود.
مومنی افزود: براین اساس پیشنهادی را به فرهنگستان ارائه کردیم که مسئولین این نهاد نیز پذیرفتند و به سهم خود نقشی را دراین زمینه ایفاء کردند که کتاب تحولات تکنولوژی و آینده توسعه در ایران محصول تلاشی است که به همت دکتر سعید نایب و بنده انجام شد اما تلاش های ما همچنان ادامه دارد.
وی با اشاره به اینکه در یک قرن گذشته بی سابقه ترین عدم ثبات در اقتصاد ملی را شاهد بودیم و طیفی از در هم تنیدگی نهادها با تکنولوژی را ملاحظه می کنیم ،گفت:هر نوآوری نهادی به اعتبار آنکه مناسبات را بر هم می ریزد با موجی از عدم اطمینان ها مواجه خواهد بود بنابراین در شرایط نابرابری های فزاینده، نهادها اهمیت پیدا می کنند و در اثر هر نوآوری جدید ابعاد جدیدی از نیاز به هماهنگی ها اهمیت پیدا می کند.
این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی افزود: حتی در امسال که سال تولید است یک روشنگری در مورد مفهوم تولید نمی بینید لذا زیربنایی ترین کار این است که ما تکلیفمان را در مورد مفهوم تولید روشن کنیم.
وی با اشاره به اینکه در هیچ تعریفی خوردن از جیب را تولید نمی دانند،افزود: تولیدی که می تواند نیروی محرک توسعه باشد تولید صنعتی مدرن است اما در چارچوب فعلی دلالی و رباخواری به عنوان خلق کننده ارزش افزوده محسوب می شود؛ تا این مرزبندی صورت نگیرد فناوری در جایگاه خود قرار نمی گیرد.
وی تصریح کرد: بخش بزرگی از فعالیت هایی که به عنوان تولید در ایران مطرح است چیزی جز مونتاژ مبتنی بر رانت نیست.
رویا ایلکا
مومنی ادامه داد: با این وجود برای نظام تصمیم گیری ما این سوال ایجاد نشده است که این روند تابه کی باید ادامه داشته باشد و تا چه زمانی قادر خواهیم بود که از طریق خام فروشی ضعف‌های خود را پنهان کنیم و بر گسترده امر وابستگی های تکنولوژیکی در کشورمان افزوده شود؟
به گزارش خبرنگار جهان اقتصاد،این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه این مراسم با بیان اینکه ازمنظر ملاحضات دورنگرانه توسعه خواهانه چنین روندی قابل دوام نیست و باید تغییر کند،گفت:برای ایجاد چنین تغییری نیازمند صورت بندی اندیشه ای این مساله هستیم اما با کمال تاسف ما نه درخود مفهوم تکنولوژی دقت های بایسته را می بینیم و نه در صورت بندی نظری آن.
وی ادامه داد: وقتی که تکلیف ما در حیطه مفهوم و صورت بندی نظری مشخص نباشد شاخص هایی که برای سنجش وضعیت درنظر می گیریم نیز مساله محور و معطوف به نیازها و شرایط کشورنخواهند بود.
مومنی افزود: براین اساس پیشنهادی را به فرهنگستان ارائه کردیم که مسئولین این نهاد نیز پذیرفتند و به سهم خود نقشی را دراین زمینه ایفاء کردند که کتاب تحولات تکنولوژی و آینده توسعه در ایران محصول تلاشی است که به همت دکتر سعید نایب و بنده انجام شد اما تلاش های ما همچنان ادامه دارد.
وی با اشاره به اینکه در یک قرن گذشته بی سابقه ترین عدم ثبات در اقتصاد ملی را شاهد بودیم و طیفی از در هم تنیدگی نهادها با تکنولوژی را ملاحظه می کنیم ،گفت:هر نوآوری نهادی به اعتبار آنکه مناسبات را بر هم می ریزد با موجی از عدم اطمینان ها مواجه خواهد بود بنابراین در شرایط نابرابری های فزاینده، نهادها اهمیت پیدا می کنند و در اثر هر نوآوری جدید ابعاد جدیدی از نیاز به هماهنگی ها اهمیت پیدا می کند.
این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی افزود: حتی در امسال که سال تولید است یک روشنگری در مورد مفهوم تولید نمی بینید لذا زیربنایی ترین کار این است که ما تکلیفمان را در مورد مفهوم تولید روشن کنیم.
وی با اشاره به اینکه در هیچ تعریفی خوردن از جیب را تولید نمی دانند،افزود: تولیدی که می تواند نیروی محرک توسعه باشد تولید صنعتی مدرن است اما در چارچوب فعلی دلالی و رباخواری به عنوان خلق کننده ارزش افزوده محسوب می شود؛ تا این مرزبندی صورت نگیرد فناوری در جایگاه خود قرار نمی گیرد.
وی تصریح کرد: بخش بزرگی از فعالیت هایی که به عنوان تولید در ایران مطرح است چیزی جز مونتاژ مبتنی بر رانت نیست.
رویا ایلکا
