یک نقاش و مجسمه‌ساز:
عرضه کارهای بی‌کیفیت از طرف دولت و عدم فرهنگ‌سازی؛ علل کمبود تقاضا در هنر دینی
گروه هنر: داود میری آتشگاه، نقاش و مجسمه‌ساز با بیان اینکه فرصت دیده شدن برای کارهای دینی فراهم نیست، اظهار کرد: این مسئله علل مختلفی دارد اما مهم‌ترین دلایلش عدم فرهنگ‌سازی مناسب، نبود کارهای خوب و عرضه بیش از حد کارهای بی‌کیفیت از طرف دولت است.
داود میری آتشگاه، نقاش و مجسمه‌ساز در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فرصت برای دیده شدن کارهای دینی و قرآنی به شکل مطلوبی مهیا نیست، گفت: متاسفم که بگویم فرصت برای دیده شدن کارهای دینی و قرآنی به شکل مطلوبی فراهم نیست. این وضعیت نامناسب در قیاس با کارهای دیگری که موضوعاتشان آزاد است، بسیار بدتر است؛ برای مثال اگر قرار باشد من در کاری، تصویری از یکی از امکان کشورهای غربی نقاشی کنم در مقایسه با اماکن متبرکه خودمان، امکان فروش کار غربی بسیار مساعد‌تر است.
وی افزود: وضعیت موجود هم از نگاه من دلایل مختلفی دارد که نمی‌توان آن را در یک امر جستجو کرد، اما مهم‌ترین نقطه ضعف در این میان، عدم فرهنگ‌سازی مناسب در این زمینه است که باعث شده تقاضا در حوزه کارهای دینی و قرآنی کم باشد. دلیل به وجود آمدن این وضعیت نیز تا حد زیادی به نبود کارهای خوب در این حوزه و عرضه بیش از حد کارهای بی‌کیفیت در این حوزه از طرف دولت است.
این نقاش ادامه داد: معتقدم اگر عرضه آثار دینی از شکل دولتی، ساختار خصوصی به خود گیرد، دستاوردهای مورد نظر مطلوب‌تر خواهد بود، چون در این شرایط دیگر تولیدات مورد نظر جهت رضایتمندی عده‌ای خاص تولید نمی‌شود، بلکه تنها با تکیه بر باورهای قلبی عرضه می‌شود، اتفاقی که اگر رخ دهد در طول زمان دستاوردهای بسیار خوبی به همراه خواهد داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تنوع سوژه برای کارهای دینی و قرآنی فراهم است؟ تصریح کرد: نکته بسیار مهمی را مطرح کردید، چون ما از این ادعا در سالیان اخیر صدمات بسیار را دیده‌ایم، چون با این بهانه که دیگر در این زمینه موضوعات جدیدی وجود ندارد بزرگترین اجحاف را به این هنر می‌کنند، در صورتی که تاریخ هنر ثابت کرده که همیشه بهترین هنرها، موضوعی دینی داشتند. برای مثال در نقاشی کلیسایی که بزرگانی چون داوینچی یا میکلانژ به روی آن فعالیت می‌کردند، اکثر موضوعات مضمونی دینی داشت و زیبایی آن برای زمان حال نیز جذابیت دارد.
میری آتشگاه در پاسخ به این سوال که آیا خریدار این دست کارها باید تنها مراکز دولتی باشند، گفت: اتفاقاً اگر خریدار این دست کارها تنها دولت باشد همان اتفاقی که از آن به عنوان معضل حرف می‌زنیم رخ خواهد داد، یعنی کارهای مورد نظر را تنها به مراکز و بخش‌های دولتی خلاصه خواهیم کرد، در صورتی که علاوه بر خودنمایی این کارهای در دیوارهای مراکز دولتی، تصاویر مورد نظر در خانه‌ها نیز زینت‌بخش منازل باشد.
این مجسمه‌ساز در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: می‌خواهم به موضوعی اشاره کنم که شاید بتوان تا حدودی وضعیت نامساعد موجود را در حوزه هنرهای دینی در حوزه هنرهای تجسمی بهتر توصیف کرد. ما در طول سال شاهد برگزاری بیش از 10 جشنواره سینمایی هستیم، اما جشنواره‌های تجسمی تعدادشان بسیار اندک است. این کمبود در حوزه کارهای عمومی است، اما درباره جشنواره دینی باید بگویم متاسفانه چنین رویدادی حداقل آنگونه که من به یاد می‌آورم در کشورمان وجود ندارد!
وی در پاسخ به این سوال که که در حوزه موضوعات دینی و قرآنی چه کارهایی انجام داده است؟ تصریح کرد: چند تابلو با محوریت موضوعات دینی و قرآنی دارم که هر کدام را با عشق و باورم کشیده‌ام، اما جدیدترین کارم یک مجسمه‌خط است که در آن نام خدا را با طرحی جدید خلق کرده‌ام. در این کار من سعی کردم طرحی را خلق کنم که تا به امروز حداقل به این صورت کسی آن را ندیده است. برای همین از چوب و فلز برای خلق اثرم استفاده بردم. برای آماده شدن این کار هم حدود یک ماه زمان صرف کردم، اما لحظه به لحظه کار به روی این‌گونه آثار برای من خاطره زیبا و دوست داشتنی است.
میری آتشگاه در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه اگر کار کردن به روی آثار دینی تا به این حد لذت‌بخش است که وی از آن سخن می‌گوید، چرا وی توقع دارد که از این دست کارها، حمایت ویژه شود؟ آیا همین لذت برای آنان به عنوان یک دستاورد کافی نیست؟ تاکید کرد: نکته خوبی را اشاره کردید، چون ممکن است این موضع برای افراد دیگری هم مطرح باشد، اولاً من هیچ‌گاه نگفتم که از هنر دینی و قرآنی حمایت ویژه شود، بلکه تاکید کردم که حمایت شود، چون اصلاً حمایتی نیست که ما متوقع باشیم به صورت ویژه حمایت صورت گیرد. مطلب دیگر این که هنرمندی که وقت و عمر خود را صرف خلق یک کار می‌کند، حداقل توقع دارد که دستمزد آن را دریافت کند، همانند هر شغلی که برای کار خود توقع دستمزد دارد، برای همین اینکه من با عشق کار خود را خلق می‌کنم هیچ منافاتی با فروش یا درآمدی که از این راه کسب می‌کنم، ندارد.
این نقاش و مجسمه‌ساز در انتها تصریح کرد: من به عنوان یک هنرمند تقاضا دارم که حداقل برای هنرمندانی که عمر خود را صرف خلق کارهای دولتی می‌کنند خدمات بیمه در نظر گرفته شود تا شاهد این معضل نباشیم که برخی اساتید قدیمی ما در حوزه کارهای دینی برای درمان خود با مشکلات عدیده مواجه باشند.
وی افزود: وضعیت موجود هم از نگاه من دلایل مختلفی دارد که نمی‌توان آن را در یک امر جستجو کرد، اما مهم‌ترین نقطه ضعف در این میان، عدم فرهنگ‌سازی مناسب در این زمینه است که باعث شده تقاضا در حوزه کارهای دینی و قرآنی کم باشد. دلیل به وجود آمدن این وضعیت نیز تا حد زیادی به نبود کارهای خوب در این حوزه و عرضه بیش از حد کارهای بی‌کیفیت در این حوزه از طرف دولت است.
این نقاش ادامه داد: معتقدم اگر عرضه آثار دینی از شکل دولتی، ساختار خصوصی به خود گیرد، دستاوردهای مورد نظر مطلوب‌تر خواهد بود، چون در این شرایط دیگر تولیدات مورد نظر جهت رضایتمندی عده‌ای خاص تولید نمی‌شود، بلکه تنها با تکیه بر باورهای قلبی عرضه می‌شود، اتفاقی که اگر رخ دهد در طول زمان دستاوردهای بسیار خوبی به همراه خواهد داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تنوع سوژه برای کارهای دینی و قرآنی فراهم است؟ تصریح کرد: نکته بسیار مهمی را مطرح کردید، چون ما از این ادعا در سالیان اخیر صدمات بسیار را دیده‌ایم، چون با این بهانه که دیگر در این زمینه موضوعات جدیدی وجود ندارد بزرگترین اجحاف را به این هنر می‌کنند، در صورتی که تاریخ هنر ثابت کرده که همیشه بهترین هنرها، موضوعی دینی داشتند. برای مثال در نقاشی کلیسایی که بزرگانی چون داوینچی یا میکلانژ به روی آن فعالیت می‌کردند، اکثر موضوعات مضمونی دینی داشت و زیبایی آن برای زمان حال نیز جذابیت دارد.
میری آتشگاه در پاسخ به این سوال که آیا خریدار این دست کارها باید تنها مراکز دولتی باشند، گفت: اتفاقاً اگر خریدار این دست کارها تنها دولت باشد همان اتفاقی که از آن به عنوان معضل حرف می‌زنیم رخ خواهد داد، یعنی کارهای مورد نظر را تنها به مراکز و بخش‌های دولتی خلاصه خواهیم کرد، در صورتی که علاوه بر خودنمایی این کارهای در دیوارهای مراکز دولتی، تصاویر مورد نظر در خانه‌ها نیز زینت‌بخش منازل باشد.
این مجسمه‌ساز در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: می‌خواهم به موضوعی اشاره کنم که شاید بتوان تا حدودی وضعیت نامساعد موجود را در حوزه هنرهای دینی در حوزه هنرهای تجسمی بهتر توصیف کرد. ما در طول سال شاهد برگزاری بیش از 10 جشنواره سینمایی هستیم، اما جشنواره‌های تجسمی تعدادشان بسیار اندک است. این کمبود در حوزه کارهای عمومی است، اما درباره جشنواره دینی باید بگویم متاسفانه چنین رویدادی حداقل آنگونه که من به یاد می‌آورم در کشورمان وجود ندارد!
وی در پاسخ به این سوال که که در حوزه موضوعات دینی و قرآنی چه کارهایی انجام داده است؟ تصریح کرد: چند تابلو با محوریت موضوعات دینی و قرآنی دارم که هر کدام را با عشق و باورم کشیده‌ام، اما جدیدترین کارم یک مجسمه‌خط است که در آن نام خدا را با طرحی جدید خلق کرده‌ام. در این کار من سعی کردم طرحی را خلق کنم که تا به امروز حداقل به این صورت کسی آن را ندیده است. برای همین از چوب و فلز برای خلق اثرم استفاده بردم. برای آماده شدن این کار هم حدود یک ماه زمان صرف کردم، اما لحظه به لحظه کار به روی این‌گونه آثار برای من خاطره زیبا و دوست داشتنی است.
میری آتشگاه در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه اگر کار کردن به روی آثار دینی تا به این حد لذت‌بخش است که وی از آن سخن می‌گوید، چرا وی توقع دارد که از این دست کارها، حمایت ویژه شود؟ آیا همین لذت برای آنان به عنوان یک دستاورد کافی نیست؟ تاکید کرد: نکته خوبی را اشاره کردید، چون ممکن است این موضع برای افراد دیگری هم مطرح باشد، اولاً من هیچ‌گاه نگفتم که از هنر دینی و قرآنی حمایت ویژه شود، بلکه تاکید کردم که حمایت شود، چون اصلاً حمایتی نیست که ما متوقع باشیم به صورت ویژه حمایت صورت گیرد. مطلب دیگر این که هنرمندی که وقت و عمر خود را صرف خلق یک کار می‌کند، حداقل توقع دارد که دستمزد آن را دریافت کند، همانند هر شغلی که برای کار خود توقع دستمزد دارد، برای همین اینکه من با عشق کار خود را خلق می‌کنم هیچ منافاتی با فروش یا درآمدی که از این راه کسب می‌کنم، ندارد.
این نقاش و مجسمه‌ساز در انتها تصریح کرد: من به عنوان یک هنرمند تقاضا دارم که حداقل برای هنرمندانی که عمر خود را صرف خلق کارهای دولتی می‌کنند خدمات بیمه در نظر گرفته شود تا شاهد این معضل نباشیم که برخی اساتید قدیمی ما در حوزه کارهای دینی برای درمان خود با مشکلات عدیده مواجه باشند.
