عطا سلمانیان:
حبیبالله کاسهساز در سینما فراموش‌شدنی نیست
گروه هنر: بازیگر فیلم‌های دفاع مقدسی گفت: حبیبالله کاسهساز از آن دست سینماگرانی بود که به دلیل تولید کارهای ماندگار در سینمای ایران هیچ‌گاه یاد و نامش فراموش نخواهد شد.
عطا سلمانیان، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) با بیان اینکه جای برخی افراد را نمی‌توان در سینما و تلویزیون پر کرد، گفت: سینما هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود و همیشه افرادی در آن رفت و آمد دارند که نامشان یا در سینما ماندگار شده یا اینکه از آنها نام و نشانی موجود نیست. درباره ماندگار شدن نام و خاطره افراد هم همین اندازه باید بگویم که دو عامل را می‌شود برای محقق شدن خواسته مورد نظر ذکر کرد؛ داشته‌های فنی و دوم دستاوردهای اخلاقی.
وی افزود: افراد بزرگی در سینمای ما وجود داشته‌اند که به لحاظ فنی، کارشان زبانزد بوده و هیچ‌گاه نامشان در سینما فراموش نمی‌شود، اما آن افراد، دارای برخی اخلاقیات ناپسند بوده‌اند که همیشه داشته‌هایشان در کنار ضعف‌هایشان نشان داده می‌شود. این ماندگاری فاقد ارزش است، اما بزرگان دیگری نیز در سینما بوده‌اند که هم به لحاظ اخلاقی و هم به لحاظ کیفی نام و خاطرشان همیشه در سینمای ما به نیکی برده خواهد شد که حبیبالله کاسهساز یکی از این قبیل سینماگران است.
این بازیگر فیلم دفاع مقدسی تاکید کرد: وقتی کارنامه این تهیه‌کننده را ارزیابی می‌کنیم متوجه می‌شویم که تمام کارهای وی به نوعی مضامین دینی و انقلابی را مدنظر قرار داده است. این موضوعات برای هر کسی جذاب نیست، چون منفعت مالی ندارد، برای همین تنها کسانی در این حوزه فعالیت می‌کنند که به آن علاقه‌مند هستند و برای آموزه‌های مورد نظر قلبشان می‌تپد. این خصیصه را به‌خوبی در فردی چون حبیبالله کاسهساز می‌شد، مشاهده کرد.
وی با بیان اینکه «مزرعه پدری» شروعی جدید برای سینمای دفاع مقدس بود، بیان کرد: وقتی سینمای دفاع مقدس به‌نوعی در یک حیطه متوقف بود، فیلمی چون «مزرعه پدری» تولید شد که توانست سرآغاز کارهای بسیاری خوبی در سینمای دفاع مقدس باشد، البته با این فیلم فخر در زمان خود برخورد خوبی نشد، اما باید گفت این فیلم جریانی را در سینمای دفاع مقدس به وجود آورد که همیشه می‌توان نمود آن را در هنر هفتم دید. این کار حاصل تلاش رسول ملی قلی‌پور و حبیبالله کاسهساز است. دو هنرمندی که عمر خود را صرف سینمای دفاع مقدس کردند و دیگر وجودشان را در سینما نداریم.
سلمانیان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: متاسفانه یک عادت بسیار بد در سینما ما وجود دارد آن‌هم این است که قدر داشته‌های خودمان را در زمان حیاتشان نمی‌دانیم، اما به محض آنکه آن افراد دست‌شان از دنیا کوتاه شد درباره آنها قهرمان‌سازی می‌کند. این روش بسیار ناپسند است در سینمای ما باب شده و هنوز هم ادامه دارد. برای همین است که امثال حبیبالله کاسهساز در زمان حیاتشان با سختی‌های فراوانی مواجه شدند، سختی‌هایی که باعث می‌شد تولید یک فیلم دفاع مقدسی امری بعید به نظر بیاید، اما با اصرار و پافشاری هنرمندی چون حبیبالله کاسهساز این فضاها پشت سر گذاشته شد.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که همه تهیه‌کننده به‌نوعی از وضعیت تولید گلایه‌مند هستند؛ برای مثال کسانی که می‌خواهند فیلم اجتماعی بسازند هم سختی‌های خاص خود را دارند، پس باید نسبت به آنها بی‌تفاوت نبود، چون این باور که تنها فیلم‌ساز و تهیه‌کنندگان سینمای دفاع مقدس با سختی‌ها دست پنجه نرم می‌کنند بی‌انصافی در حق دیگر فیلم‌سازان است؟ تاکید کرد: به نکته خوبی اشاره کردید، چون وقتی من از سینمای دفاع مقدس یا سینمای ارزشی سخن می‌گویم منظورم تنها کارهایی نیست که به شکل مستقل به موضوعات مورد نظر توجه دارند، بلکه یک فیلم اجتماعی و کودک نیز می‌تواند در دایره کارهای انقلابی محسوب شود. اتفاقی که نمود آن را در کارنامه حبیب الله کاسهساز به‌خوبی می‌توان مشاهده کرد. وی فیلم‌های اجتماعی، کودک و حتی آثار پلیسی نیز در کارهای خود داشت، اما در همان کارها نیز سعی کرد که بهترین عملکرد را به لحاظ معنایی داشته باشد.
وی با بیان اینکه دوره مدیریت وی را در سینما باید یکی از بهترین و دوران مدیریتی در انجمن سینمای دفاع مقدس توصیف کرد و متذکر شد: وقتی درباره عملکرد حبیبالله کاسهساز در سینما سخن می‌گویم باید درباره مدیریت وی نیز حرف بزنیم. وی در زمانی که مسئولیت انجمن سینمای دفاع مقدس را بر عهده داشت، به نظرم با تمام وجودش برای این حوزه وقت و انرژی صرف کرد. وی سعی کرد در آن دوران شرایطی به وجود آورد تا تمام کسانی که علاقه‌مند به کار کردن در حوزه سینمای دفاع مقدس هستند امکان کار کردن داشته باشند.
وی در پایان این گفتوگو اذعان کرد: حبیبالله کاسهساز هنرمندی بود که سینما را آکادمیک فرا گرفت و به لحاظ علمی کارش کیفیت بالایی داشت. وی حتی تجربه بازی در سینما را هم داشت؛ برای مثال خاطره بازی خوب وی در فیلم «هور در آتش» هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود. این هنرمند چندی است از میان ما رفته، اما بیایم برای کسانی که همسنگر وی در سینما دفاع مقدس بوده‌اند و هم‌اکنون به دلایل مختلف خانه‌نشین شده‌اند امکانی فراهم آوریم تا مجدداً فیلم‌سازی کنند.
وی افزود: افراد بزرگی در سینمای ما وجود داشته‌اند که به لحاظ فنی، کارشان زبانزد بوده و هیچ‌گاه نامشان در سینما فراموش نمی‌شود، اما آن افراد، دارای برخی اخلاقیات ناپسند بوده‌اند که همیشه داشته‌هایشان در کنار ضعف‌هایشان نشان داده می‌شود. این ماندگاری فاقد ارزش است، اما بزرگان دیگری نیز در سینما بوده‌اند که هم به لحاظ اخلاقی و هم به لحاظ کیفی نام و خاطرشان همیشه در سینمای ما به نیکی برده خواهد شد که حبیبالله کاسهساز یکی از این قبیل سینماگران است.
این بازیگر فیلم دفاع مقدسی تاکید کرد: وقتی کارنامه این تهیه‌کننده را ارزیابی می‌کنیم متوجه می‌شویم که تمام کارهای وی به نوعی مضامین دینی و انقلابی را مدنظر قرار داده است. این موضوعات برای هر کسی جذاب نیست، چون منفعت مالی ندارد، برای همین تنها کسانی در این حوزه فعالیت می‌کنند که به آن علاقه‌مند هستند و برای آموزه‌های مورد نظر قلبشان می‌تپد. این خصیصه را به‌خوبی در فردی چون حبیبالله کاسهساز می‌شد، مشاهده کرد.
وی با بیان اینکه «مزرعه پدری» شروعی جدید برای سینمای دفاع مقدس بود، بیان کرد: وقتی سینمای دفاع مقدس به‌نوعی در یک حیطه متوقف بود، فیلمی چون «مزرعه پدری» تولید شد که توانست سرآغاز کارهای بسیاری خوبی در سینمای دفاع مقدس باشد، البته با این فیلم فخر در زمان خود برخورد خوبی نشد، اما باید گفت این فیلم جریانی را در سینمای دفاع مقدس به وجود آورد که همیشه می‌توان نمود آن را در هنر هفتم دید. این کار حاصل تلاش رسول ملی قلی‌پور و حبیبالله کاسهساز است. دو هنرمندی که عمر خود را صرف سینمای دفاع مقدس کردند و دیگر وجودشان را در سینما نداریم.
سلمانیان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: متاسفانه یک عادت بسیار بد در سینما ما وجود دارد آن‌هم این است که قدر داشته‌های خودمان را در زمان حیاتشان نمی‌دانیم، اما به محض آنکه آن افراد دست‌شان از دنیا کوتاه شد درباره آنها قهرمان‌سازی می‌کند. این روش بسیار ناپسند است در سینمای ما باب شده و هنوز هم ادامه دارد. برای همین است که امثال حبیبالله کاسهساز در زمان حیاتشان با سختی‌های فراوانی مواجه شدند، سختی‌هایی که باعث می‌شد تولید یک فیلم دفاع مقدسی امری بعید به نظر بیاید، اما با اصرار و پافشاری هنرمندی چون حبیبالله کاسهساز این فضاها پشت سر گذاشته شد.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که همه تهیه‌کننده به‌نوعی از وضعیت تولید گلایه‌مند هستند؛ برای مثال کسانی که می‌خواهند فیلم اجتماعی بسازند هم سختی‌های خاص خود را دارند، پس باید نسبت به آنها بی‌تفاوت نبود، چون این باور که تنها فیلم‌ساز و تهیه‌کنندگان سینمای دفاع مقدس با سختی‌ها دست پنجه نرم می‌کنند بی‌انصافی در حق دیگر فیلم‌سازان است؟ تاکید کرد: به نکته خوبی اشاره کردید، چون وقتی من از سینمای دفاع مقدس یا سینمای ارزشی سخن می‌گویم منظورم تنها کارهایی نیست که به شکل مستقل به موضوعات مورد نظر توجه دارند، بلکه یک فیلم اجتماعی و کودک نیز می‌تواند در دایره کارهای انقلابی محسوب شود. اتفاقی که نمود آن را در کارنامه حبیب الله کاسهساز به‌خوبی می‌توان مشاهده کرد. وی فیلم‌های اجتماعی، کودک و حتی آثار پلیسی نیز در کارهای خود داشت، اما در همان کارها نیز سعی کرد که بهترین عملکرد را به لحاظ معنایی داشته باشد.
وی با بیان اینکه دوره مدیریت وی را در سینما باید یکی از بهترین و دوران مدیریتی در انجمن سینمای دفاع مقدس توصیف کرد و متذکر شد: وقتی درباره عملکرد حبیبالله کاسهساز در سینما سخن می‌گویم باید درباره مدیریت وی نیز حرف بزنیم. وی در زمانی که مسئولیت انجمن سینمای دفاع مقدس را بر عهده داشت، به نظرم با تمام وجودش برای این حوزه وقت و انرژی صرف کرد. وی سعی کرد در آن دوران شرایطی به وجود آورد تا تمام کسانی که علاقه‌مند به کار کردن در حوزه سینمای دفاع مقدس هستند امکان کار کردن داشته باشند.
وی در پایان این گفتوگو اذعان کرد: حبیبالله کاسهساز هنرمندی بود که سینما را آکادمیک فرا گرفت و به لحاظ علمی کارش کیفیت بالایی داشت. وی حتی تجربه بازی در سینما را هم داشت؛ برای مثال خاطره بازی خوب وی در فیلم «هور در آتش» هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود. این هنرمند چندی است از میان ما رفته، اما بیایم برای کسانی که همسنگر وی در سینما دفاع مقدس بوده‌اند و هم‌اکنون به دلایل مختلف خانه‌نشین شده‌اند امکانی فراهم آوریم تا مجدداً فیلم‌سازی کنند.
