به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله اعرافی، مدیر حوزههای علمیه امروز دوم شهریور ماه در دیدار با مدیران و فعالان مدارس امین تهران با اشاره به مفاهیم تربیتی و تبلیغی سوره «اعلی» افزود: سوره اعلی، همچون سایر سور قرآنی دارای نکات و ظرایف متعدد است ولی این سوره دارای یک رویکرد تبلیغی و رسالت الهی با یک مرحلهبندی خاص است.
مدیر حوزههای علمیه کشور بیان کرد: گاهی از خطابات خداوند به پیامبر، تکلیف از حیث مبلغ بودن ایشان است و این سوره نیز این خطاب و تکلیف را به پیامبر اکرم ارزانی داشته است و نظام منطقی در آن وجود دارد.
وی با بیان اینکه تسبیحی که در ابتدای این سوره آمده است تسبیح آماده ساز جریان تبلیغی است و در ادامه بیان می کند که پیامبر مذکر است و این ذکر را ادا کند تصریح کرد: 20 واژه در قرآن در حوزه تبلیغی مطرح شده است که یکی از واژگان تبلیغی، ذکّر است.
آیتالله اعرافی اظهار کرد: خداوند به پیامبر عرضه می دارد که آغاز ذکر و پیامبر، تسبیح خداست یعنی اگر یک مذکر و مبلغ از تسبیح خدا روی گرداند قطعا این ذکر هیچ سودی برای او ندارد زیرا هیچ عبادتی بدون پیوست تسبیح، دارای ارزش نیست.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: ظرف محدود بشر همیشه محدود است و این محدود هیچگاه نمی تواند آیینه تمام نمای خدا باشد ولی همیشه باید خداوند را حمد و ستایش کند؛ حمد و تسبیح دو روی یک سکه هستند.
وی گفت: تنبه قلبی در عبادت و به زبان جاری کردن ذکر تسبیح مکمل همه عبادات است و اگر این تنزیه را متوجه نباشیم گویی به ساحت حق جسارت میکنیم؛ به همین خاطر است که اولین کار پیامبر برای شروع تبلیغ، تسبیح خداوند است.
مدیر حوزههای علمیه کشور بیان کرد: درسی که از این سوره میگیریم آن است که وقتی که برای تبلیغ اقدام می کنیم باید در خود بنگیریم که این کار چقدر از تسبیح و عبودیت خداوند پر یا خالی است که قطعا با این رصد نتیجه نیز مشخص خواهد بود.
وی اظهار کرد: خداوند در ادامه میفرماید که ما به تو دانشی می دهیم که هیچگاه فراموش نخواهی کرد؛ این مسئله بیانگر وحی الهی است؛ شرط دیگری که خداوند در این سوره بیان می کند، مسئله شناخت و آگاهی از وحی و همچنین اتصال آن به مبدا غیبی است.
آیتالله اعرافی اظهار کرد: مسئله دیگری که خداوند در این سوره بیان میکند، مسئله «یسر» است؛ خداوند بیان میکند که شیوه نفوذ پیامبر را در جامعه فراهم می کنیم و همچنین توفیقی نیز به ایشان می دهیم.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: خداوند در ادامه «ف» بعدی را به کار میبرد و بیان می کند که پس از طی این مرحله «فذکر» فرامی رسد که منظور آن است که پس از این سه مرحله تبلیغ و ذکر جاری میشود و اثرگذار نیز خواهد بود.
وی با بیان اینکه تبلیغ و ارتباط تبلیغی با جوانان و نوجوانان از مهمترین کارهایی است که باید در عرصه تبلیغی به آن اقدام کرد بیان کرد: آشنایی مبلغان با کتب و متون درسی از نکات بسیار مهم در تبلیغ است زیرا همیشه معلومات جدید باید به معلومات قبلی مخاطب گره بخورد.
وی گفت: آشنایی با پرسشها و سوالات و از آن مهمتر، استخراج این سوالات و پرسشهای دانشآموزان از دیگر نکات اصلی در تبلیغ است.
آیتالله اعرافی اظهار کرد: آشنایی با شخصیت نوجوان و جوان از دیگر نکات مهم در تبلیغ است که این مساله مستلزم برخورداری از مطالعات دینی و همچنین روانشناختی و تربیتی است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: 40 خطبه نماز جمعه را در حوزه تربیتی و روابط زن و شوهر بیان کردیم که همه این موارد برگرفته از آیات و روایت بود که قطعا اگر به دنبال ادامه بحث بودیم خطبههای بسیار بیشتری نیز میتوانستیم بر اساس آیات و روایات قرائت کنیم.
وی گفت: مطالعه مستمر در منابع دینی مطالعه جدید و جامع و عمیق برای هر نوبت تبلیغی و سخنرانی از نکات بسیار پراهمیت است زیرا افرادی را می شناسیم که برای 200 موضوع تبلیغی کل قرآن را با این رویکرد مطالعه کرده است که این رویکرد را باید به خوبی فرابگیریم.
مدیر حوزههای علمیه کشور بیان کرد: قدرت عرضه مسایل نو بر امور دینی نیازمند یک قدرت اجتماعی است که مبلغان نیز می توانند در این خصوص فعالیت جدی داشته باشند؛ مثلا در خصوص گسست های اجتماعی می توان این بحث را به قرآن و روایات عرضه کنیم و با روش اجتهادی به نتایج شگفت انگیزی دست یابیم.
وی گفت: بایسته بعدی در زمینه تبلیغی، «غرب شناسی» است؛ امروزه غرب استیلای خاصی در دنیا پیدا کرده است و در شاخه های فکر و ذهن و معرفت و معیشت و سبک زندگی بشریت رخنه کرده است؛ غرب شناسی درست و عالمانه و منصفانه و صحیح در زمینه تبلیغی موثر است.
آیتالله اعرافی اظهار کرد: شناخت حوزه و شناساندن درست حوزه از دیگر بایسته های تبلیغی در زمینه نوجوانان است؛ در این عرصه نیازمند یک کتاب جامع و کامل در خصوص سیر فعالیت حوزه با همه امکانات و جوانب آن هستیم؛ باید حوزه را به خوبی به نسل نوجوان و جوان معرفی کنیم.