به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)؛ شهر اوکیا در بنگلادش عمدتاً محل سکونت
مسلمانان روهینگیایی شده که به خاطر خشونتها و سرکوبهای دولت، نظامیان و
بوداییان افراطی میانمار مجبور به فرار از کشور خود شدهاند.
اردوگاه پناهندگان کوتوپالونگ یکی از دو اردوگاه رسمی این منطقه است که توسط دولت بنگلادش اداره میشود. اردوگاه دیگر «نایاپارا» نام دارد. مجموعاً حدود 30 هزار پناهجوی روهینگیایی در این دو اردوگاه پناه گرفتهاند.
آنها جزو اولین گروههایی هستند که از موج اولیه خشونتهای ارتش میانمار در سال 1992 فرار کردهاند.
بنگلادش که یک کشور پرجمعیت است، از سال 1992 به بعد ثبتنام پناهجویان روهینگیا را متوقف کرد و امیدوار بود که اتخاذ مواضع سخت، آنها را از آمدن به بنگلادش باز دارد.
از سال 2012 تاکنون در نتیجه ادامه خشونتها، صدها هزار روهینگیای دیگر به بنگلادش متواری شده و این روند همچنان ادامه دارد، عدهای از آنها در اردوگاههای غیررسمی سکونت دارند، عدهای به جنگلهای بنگلادش رفته و شماری نیز توسط نیروهای بنگلادشی دستگیر و بازگردانده شدهاند.
در این میان مسلمانان روهینگیایی که در اردوگاههای دولتی بنگلادش ساکن هستند به دلیل وضعیت نسبی بهتر، سعی دارند آداب و رسوم و اعمال دینی خود را به مانند قبل ادامه دهند.
کلاسهای آموزش عربی و قرآن کریم به کودکان در فضای باز و گاهی در اتاقهای کوچک برگزار میشود.
آنها همچنین با کمترین امکانات و با خشت و گل در این اردوگاهها برای خود مسجد ساخته و اعمال عبادی خود را در آنها انجام میدهند.
تعداد پناهندگان روهینگیایی ثبت رسمی شده در
بنگلادش 30 هزار نفر است اما مقامات بنگلادشی تخمین میزنند که بیش از 500 هزار
روهینگیا در این کشور حضور دارند که در شرایط وخیمی زندگی میکنند/.