به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) سیدمجتبی حسینی در دومین شب از مراسم دهه عاشورا به بحث از عبارت «ذکرکم فی الذاکرین» در زیارت جامعه کبیره پرداخت. وی اظهار کرد: ذکر به صورت مصدر یک معنای فاعلی دارد و یک معنای مفعولی. «ذکرکم» در معنای مفعولی یعنی ما شما را یاد کنیم؛ در معنای فاعلی یعنی آنچه شما از آن یاد میکنید.
وی افزود: ذکر مفعولی یک معنای دیگر هم دارد که بالاتر از این است و آن جایی است که خداوند از اهل بیت(ع) یاد میکند. خیلی عبارات وجود دارد که خداوند پیامبر یا ائمه(ع) را صراحتا یا کنایتا ذکر کرده است. جایی که خدا از ائمه(ع) صراحتا ذکر کرده است مانند آیه: جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا؛ چون شكيبايى كردند و به آيات ما يقين داشتند برخى از آنان را پيشوايانى قرار داديم (سوره 32 آیه 24). جایی که کنایتا ذکر کرده است مانند: نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً؛ خواستيم بر كسانى كه در آن سرزمين فرو دست شده بودند منت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم] گردانيم (سوره 28 آیه 5).
وی ادامه داد: در عبارت «ذکرکم فی الذاکرین» این حرف «فی» دو معنا دارد: «فی» ظرفیت، فیویت قیومی. «فی» قیومیت یعنی فقط رابطه ظرف و مظروف نیست و قیام وجودی برقرار است. یعنی جاذبهای در درون ذکر اهل بیت(ع) نهفته است که انسانها را به سمت خودش میکشد.